Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show Only Popular Place of Narration
Narrator Gender
close
58 datasets found
Dutch Keywords: man Place of Narration: Burgum
Op it Heechsân yn Eastemar stie de pleats fan Tsjerk-om en Piter-om. In wike foardat dy pleats opbrând is seach ien fan 't Heechsân him yn 'e nacht yn 'e brân stean. Dat wie foartsjirmerij.
nl.verhalenbank.31309
Us Jan-om wie oan 'e drank. Hy wie noch feint en tige los. 't Koe him net folle skele hwat er sei. Mar op in kear, op in joune let, doe moest er ien fan 'e Heidkampen oer. Doe hat er hwat sjoen. Hy seach in knyntsje, dat by him kom. As hy fierder gong, gong dat knyntsje ek fierder. It wykte net by him wei. Hy skopte der nei, mar hy koe't net kwyt wurde....
nl.verhalenbank.27557
Sterke Fije fan Burgum loek de laden boereweinen krekt sa maklik as in hynder.
nl.verhalenbank.16775
As heit it oer sokke dingen hie sei mem: "Dû mast dy dêr stil oer hâlde. Dêr meije wy net oer prate." Mem hie der in hekel oan. As hy der yn 'e nacht op út west hie, sei mem: "Hè, hwerom hast der nou wer út west?" Mar hy koe net oars, hy moest it sjen.
nl.verhalenbank.27551
Ik haw in kammeraed hawn, dy syn heit, dat wie in raer man. Dy koe 't net folle skele hwat er sei. En hy mocht sa graech in slokje, dat hy wie hast altyd dronken. Op in kear kom er wer út 'e herberch. Hy wie smoardronken. Syn soan wie by him. Hja rounen de Simmerdyk del. Doe woarde dy man samar ynienen optild en in ein fuortsmiten. Dat hat de duvel dien....
nl.verhalenbank.38129
Yn Burgum mat it gebeurd wêze, dat guon yn 'e winter mei iis in stim hearden: De tijd is verschenen, de man is der niet. Doe is dêr fuort dêrnei ien op redens yn in wak riden.
nl.verhalenbank.31285
Der wie in man dy hie och sa'n forlet fan jild. Doe kaem de duvel by him, dy sei: "Dû kinst wol jild fan my krije. Sjoch," sei er, "dan jow ik dy in ammerfol jild mei in dikke kop der op. Mar binnen safolle jier mat ik it ammerfol jild wer ha. Dan hoeft der net in kop op to sitten. Oars is dyn siele foar my." De man sette in amer klear en de duvel smiet...
nl.verhalenbank.31291
Ik wyt ek noch dat er us sei: Hedzers Baeije Hedzer is nou noch soun, mar dat duorret net lang mear. Ik ha sjoen dat er to hôf brocht wurdt. It is neikom. It duorre mar in pear wiken doe woarde er siik en doe is er stoarn.
nl.verhalenbank.27550
Der wienen twa Amerikanen, dy gongen nei de griezelkelder to Ljouwert, dy stie yndertiid op 'e hoeke fan 'e Twabaksmerk en de Koaningsstrjitte, tsjin it museum oer. Doe't se dêryn kamen, skopte ien fan 'e beiden by ûngelok tsjin in lyts katsje oan. Dat kaem sa bot oan, dat it katsje wie dea. Dat seach de memmekat en dy roun dy Amerikaen iderkear...
nl.verhalenbank.31090
Sterke Feije wenne yn Burgum. Op in kear wie er op it lân oan 't ploegjen. Doe kom der ien by him en dy frege him oft er ek sizze koe hwer't dy en dy persoan wenne. Doe spande Feije de hynders út en hy hie de ploege optild - dy woech sa'n tûzen poun - en dy hied er mei ien hân foar him útstutsen. En sa hied er dy man oanwiisd hwer't dy persoan wenne....
nl.verhalenbank.27642
Douwe en Det wennen yn in hûs op Sumarreheide, dêr waerd fan sein dat it nochris opbrânne soe. Knjillis Sudema hie it brânnen sjoen, mar it stiet der altyd noch. Hy mat fier foarútsjen kind ha -
nl.verhalenbank.31961
Alde Tsjibbe Westra wenne op 'e Sumarreheide. Alle jounen hearde hy timmerjen, mar dêr wie neat to sjen. It wie de Aldegeaster dyk út dêr't er it hearde. In skoft letter waerd dêr in rige huzen set fan 'e woaningbou. It wienen huzen fan 'e gemeente.
nl.verhalenbank.31579
Mynhear Bolleman (of Bonnema) wenne yn in hûs mei in greate gracht der om hinne. Feije wie by him oan 't dekken. Doe hâldde dy mynhear in weddenskip. 't Gong der om hwa't it sterkste wie: Feije of in hynder. Se stienen elk oan 'e kant fan 'e gracht. Beide wienen se ynspand, it hynder en Feije, mei in tou tusken harren. Mar Feije wie 't sterkste. Dy luts...
nl.verhalenbank.27643
Yn Jistrum wenne in man, dy moest altyd bigraffenissen fan tofoaren sjen. Heit hat dat wol faek forteld, mar ik wit de namme fan dy man net mear. Wit hoe faek gebeurde it yn 'e nacht, dat hy der út moest om sa'n bigraffenis to sjen. Hy moest der soms hiele einen om rinne. Soms koed er krekt sizze hwa't it wie, dy't yn 'e kiste lei. Dat seach er dan oan 'e...
nl.verhalenbank.31180
Der wie ien yn Noardermar dy hie op in snein in pear klompen kocht. Underweis nei hûs waerd hy troch ien pakt. Hy waerd omheechsmiten mei de nije klompen oan, like heech as de beammen dy't dêr stienen. 't Gebeurde oan 'e Lange Loane. It wie syn straf, omdat er op snein klompen kocht hie.
nl.verhalenbank.31235
Sterke Hearke ried us yn 'e wein oer de Skilige Piip. Doe kommen der twa man by him, dat wienen rovers. "Oflizze", seinen se. Mar Hearke sei: "'k Sil mei jim ôfweve." Hy joech de iene mei in fjûrstien sa'n trewinkel tsjin 't wang, dat hy sei: "Dû bist murken." Dy ha se de oare deis oppakt, se koenen him samar. De oare rover wie gau útnaeid.
nl.verhalenbank.23618
Myn húshâldster (fan Twizelerheide) fortelde: Us heit hie ris op in joun nei syn skoansoan ta west to foet. Yn 'e nacht kaem er werom. Doe kaem him in greate grouwe swarte houn op side. Dy krong tsjin him oan en woe him hyltyd nei de Swadde ta triuwe. Mar hy koe 't net oprêdde, heit wie sterk. In hiel lang ein is dy houn by him bleaun. Op 't lêst, doe't...
nl.verhalenbank.31191
To Bennema-state yn Hurdegaryp - nou in tehûs foar âlden fan dagen - stiet in hekke, dy't se noait ticht hâlde kinne. Docht men him ticht, dan giet er klokslach 12 ûre yn 'e nacht wer iepen. Mar as men hwat roggestrie om it slot hinne wuollen, dan bleau er ticht. De man dy't yn Bennema-state wenne hat, hie him oan 'e duvel forkocht. Doe't dy dea wie...
nl.verhalenbank.31032
Der roan us op in joun in frou dy kant nei Kûkherne út. Doe wie der in man op har tasetten kom. Dy woe har birove. Hja wie tige kjel woarn, mar hja fortroude op 't Opperwezen. Fuort dêrnei kom der in grouwe, swarte houn by har en dy wykte net by har wei. Doe rekke se frij. De man gong by har wei. Us mem hat ús dit forteld.
nl.verhalenbank.27644
Roel Veltman to Eastemar fortelde: Der wie in man, dy siet op in joun to lêzen yn in toverboek, by in brânnende kears. Doe gong dy brânnende kears samar fansels ta de doar út, en dêr moest hy achteroan, dy't yn 't toverboek lies.
nl.verhalenbank.21962
35