Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Nachtmerjes, dêr dienen se fan alles tsjin yn 'e Harkema.
Se dienen duveldrek ûnder 'e drompel. Foar de stoel dy't foar 't bêd stie, struiden se moal oer de flier. (nachtmerjes meije neat meinimme). Sy struiden ek moal op it gesicht en op 'e tekkens.
Sy leinen in wiete dweil foar 't bêd. Sy leinen in krús ûnder in dweil. De toffels of de klompen setten...
nl.verhalenbank.19467
Om tsjoensters to kearen moest men in krús yn 'e drompel fan 'e achterdoar snije en dêr sâlt yn struije. Dêr kin in tsjoenster net oerhinne komme. In krús is heilich en sâlt is ek heilich.
Men die ek wol duveldrek ûnder 'e drompel en men lei it ek wol ûnder it matsje.
nl.verhalenbank.24533
Ik haw yn Dútslân west, dêr werkte ik mei ien. Dy koe ek duvelskunsten. As wy nei hûs ta gongen, hied er ynienen in bult foàr him en àchter him. En dochs hied er neat ûnder 'e klean.
Syn heit wie skipper. As syn heit dan jild oan 'e brêgewachter jaen moest as se troch in brêge moesten, dan koe de man noait de beurs ta de bûse út helje. Dat wie it wurk fan...
nl.verhalenbank.28647
Wy wienen as bern machtich yn 'e hûs. In stik of hwat fan ús binne bitsjoend west. Der wienen krânsen yn 'e kessens. Dy woarden opbrând, mar guon fan 'e bern wienen al to fier hinne. Fjouwer binne deatsjoend. It wie it wurk fan Stammerige Harm.
Der sieten yn 'e krânsen lapkes mei bloed, dy't de bern om in seare finger hawn hienen en der siet ek stoptried...
nl.verhalenbank.22971
Op 'e Streek yn Feanwâldsterwâl wenne Fije Antsje. Dat wie in tsjoenster. Dêr wennen in pear berntsjes neist har, dêr wie de mem fan overleden. Dy berntsjes wienen net feilich foar har. Hja wienen deabinaud foar Antsje. Der kamen krânsen by dy bern yn 'e fearrene kessens. Se ha der mei nei Wopke fan Kûkherne west.
nl.verhalenbank.38453
Stammerige Harm fan Twizelerheide wie in tsjoenster, seinen se. Hekse-Harm seinen se ek wol. Hy koe him yn in kat mei gleone egen foroarje, seinen se.
Hie ien krinten om 'e mûle of in seare holle, dan wie sa'n ien bitsjoend.
In bern dat bitsjoend wie hie in krâns yn 't holkessen. Dy krâns woarde der úthelle en opbrând. Earder woarde 't bern net better. By...
nl.verhalenbank.36314
Jan woarde deatsjoend. Fokke, in broer fan Jan ek. En noch in oare broer fan Jan, dat wie Jochum, dy is ék noch deatsjoend. Jochum wie al troud, doe krige er it sa bot yn 'e rêch, dat hy sprong op krukken. Sa bot wied er bitsjoend troch syn eigen mem Karste Lamke en troch syn muoike. Se gongen doe nei Jonge Jan ta, de duvelbander fan it Wytfean. Dy sei:...
nl.verhalenbank.16524
Us Koen-om (Koen van der Mark) kaem oarspronkelik út Dútslân. Dat wie yn syn feintejierren in hiele raren-ien. It gong him noait to raer. It wie alle jounen kaertspylje yn 'e kroech op 'e Wâl, en dêr waerd by flokt dat it raer wie.
Op in joun siet er wer mei guon to kaertspyljen. Hja wienen mei har fjouweren, mar de iene wie in fremden-ien. Dêr hie...
nl.verhalenbank.38442
Yn 'e Westerein wenne in tsjoenster, dat wie Wibe Baeije. Sjoerd en Durkje hienen in bern, dat hie hja bitsjoend. Doe gong Durkje nei greate Wopke ta.
Wopke Minke joech har in drankje. "Mar pas op," sei Minke, "der komt jo ûnderweis ien foarby. Mar tink der om, dy mat net foarby oan 'e kant dêr't jo it drankje ha. Oars giet dat stikken. As soenen jo ek...
nl.verhalenbank.20010
Wy hienen in geit by uzes thús. Dêr krige ik de molke fan, hwant ik wie net goed. Dokter hie dat foarskreaun.
Der wenne doe in fanke fan sa'n fjirtsjin jier by ús, dy sei op in kear: "Dy geit doocht net, dy wol net frette. Hy is bitsjoend." Doe sei se: "Jow my in stik duveldrek."
Sy krige it en die der in stikje fan yn in bantsje en dat krige de geit mei...
nl.verhalenbank.16529
Ik ha 't oardel jier lang oan 'e nieren hawn. Doe kom myn swager út 'e Westerein us in kear by ús. Dy sei: "Der mankeart Bontsje neat. Hja sit ûnder forkearde minsken."
Doe gongen se earst foar my nei Jonge Jan ta fan 't Wytfean. Mar dy hat der net folle fan makke. Doe hat myn man foar my nei Úlke Bultsje west. Úlke sei tsjin him: "Kom bist dêr al, Japik?...
nl.verhalenbank.18120
Heit woe nei Feanwâldstermerke ta om dêr in keal to keapjen. Mar hy hie gjin sinten genôch. Dêrom frege er stammerige Harm. Dy hie altyd sinten en woe ek altyd wol liene. Stammerige Harm hie in wikseldaelder, dat wie oeral wol bikend.
Harm wenne flak achter ús. Hy kom by ús en sei tsjin heit: "Jonge, Wibe, hwat hastû dêr in allerivichst moai reabont...
nl.verhalenbank.20019
In omke fan ús mem wenne yn Toutenburg op Swarteweisein. (Toutenburg is fan 'e Ypey-stifting.) Hy hiet fan Romke en wie in fromme man. Mar sa hie 't net altyd west. Yn syn jonge jierren wie 't in earst raren-ien. It gong him noait to mâl. Hy wie in great spotter en flokte sahwat om 't oare wurd. In ûnforskillich man.
Hy woe noait fortelle hoe't er bikeard...
nl.verhalenbank.32152
