Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
112 results
Place of Narration: Boelenslaan
Der wie in frou, dy hie har soan hwat biloofd. Mar doe rekke se der ôf en de soan hie it net krige. Doe krige dat minske gjin rêst yn 't graef. Letter spûke se altyd by him.
nl.verhalenbank.36203
Se seinen froeger altyd, der roan op 'e Boelensloane in fôlle om mei in greate brijpot om 'e nekke hinne.
nl.verhalenbank.25256
Us heit en dy hienen in houn. As der in lykstaesje oankaem, siet dy houn even fan tofoaren to gûlen. Dan siet er op 'e hoeke. Dat die er grif alle kearen.
nl.verhalenbank.24374
Yn Grinslân wienen boereskuorren, dy doogden net. Dêr spûke it. Dat wie faek wol bikend. De minsken kommen net yn sa'n skuorre to sliepen, mar krigen in oar ûnderdak.
nl.verhalenbank.36204
By de Bearnedaem spûket in wyt barchje. Dat rint dêr jouns altyd. Forskeidene minsken doarsten dêr froeger jouns net lâns.
nl.verhalenbank.25654
Oan 'e Fjouwer Roede is in loantsje, dêr spoeke jouns en nachts altyd in swarte kat. Skoanheit wie dêr deabinaud foar en doarst foar gjin noch safolle jouns of nachts yn dat loantsje komme.
nl.verhalenbank.21560
Egbert Hoekstra hie nei de faem ta west op 't Fean. Werom hie der in grouwe swarte houn west op it earste eintsje fan 't Blauhûs nei Boelensloane. Dy hie al mar njonken him roan. Hy sei: "Ik kom dêr noait wer lâns."
nl.verhalenbank.24380
Tusken Blauhûs en de boereplaets fan Pool (dat is de kant út nei Boelensloane) roan nachts altyd in grouwe houn. Dy spoeke dêr.
nl.verhalenbank.21401
Op 'e Boelensloane, tichte by 't Blauhûs, roan in fôlle om mei in brijpot om 'e hals.
nl.verhalenbank.24379
Op 'e Feansterwei fan 't Jachtfjild oan 't Blauhûs ta roan altyd in fôlle mei in brijpot om 'e hals.
nl.verhalenbank.21216
Op 'e Goudberch - tusken de Noarderdwarsfeart en Drachtster Kompenije - spoeke in berntsje. Dat wie dêr froeger formoard woarn, seinen se. Nachts tusken tolve en ien ûre kom it op 'e lappen. Dan bigong it to razen.
nl.verhalenbank.27263
Op Surhústerfean, op 'e hoeke fan Boelensloane stiet in boereplaets, dêr wennet nou Hânsma yn. Dêr wie in doar yn dy plaets, dy koenen se noait ticht hâlde. Al dienen se him noch sa bot op slot de jouns, de oare deis stie er iepen.
nl.verhalenbank.32783
Op 'e Mûzegroppe-wei, sa wurdt der sein, rint in fôlle mei in brijpot om 'e hals, dêr't in sleef yn sit.
nl.verhalenbank.32230
By 't Blauhûs roan in pleachbeest. 't Wie krekt in grouwe houn. Net ien doarst dêr jouns allinne lâns.
nl.verhalenbank.32419
Healwei Boelensloane en Blauhûs, dêr spoeke it. Dêr roan altyd in dikke swarte houn, dy roan deun by de minsken lâns. It wie in pleachbeest
nl.verhalenbank.17666
Op it lêste ein fan 'e Boelensloane stie in hulzenbeamke, dêr spoeke it altyd. Faek ha se dêr in grouwe houn sjoen. Letter, doe't se dat hulzenbeamke dêr wei helle ha, wie 't mei 't spûkjen ôfroun.
nl.verhalenbank.24695
Tichte by 't Blauhûs wienen froeger houtsjes. Dêr spoeke nachts altyd in bûnte stabijhoun.
nl.verhalenbank.17738
Us heit en dy wennen op 'e Langewyk. Heit en mem hienen dêr in winkeltsje. Doe kom dêr op in kear in frommes by heit yn 'e winkel, dy hie har man forlern. Sy sei tsjin heit: "'k Ha myn man sjoen." "Dat kin net", sei heit. "Wier," sei se, "ik haw him sjoen." "As 't wier is, wol ik him èk wolris sjen", sei heit. Doe hied er tofolle sein. Op in kear kom heit...
nl.verhalenbank.24381
Hjir yn 'e Loane wenne in man, dy hie in bult ierde losmakke. Dat gebeurde by 't hjerst. Dêr kom de jarre yn, dy't by 't maitiid oer 't lân brocht woarde. De man wenne tsjin 'e Fjouwer Roede oan. De jouns hie er de bult hwat sljochte. 't Wie ljochtmoanne. Doe tocht er: "Der leit hwat op 'e ierdbult." Hy der hinne. Doe wie dat in beest, krekt as in fôlle....
nl.verhalenbank.24910
Us heit wie net gau bang. Op in kear wie der mei de kroade om kunstmest west nei 't Fean. Myn âldste broer wie by him. 't Wie al tsjuster doe't se werom gongen. Doe't se wienen op it eintsje fan 't Blauhûs nei de Boelensloane rêstten se even út en gongen op 'e kroade sitten. Doe sei myn broer: "Sjoch heit, dêr komt hwat oan." "Wy bliuwe sitten," sei heit,...
nl.verhalenbank.24382
113