Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
37 datasets found
Dutch Keywords: man zien Place of Narration: Boelenslaan
Der wienen froeger fan dy stille kroechjes op 'e Boelensloane. Snein-to-jouns sette it jongfolk dêr op ta. Sa wie der ek ien, dêr spile Lammert Dalstra altyd op 'e âlde harmoanika. Der dânse it jongfolk altyd by. Lammert hie mar ien hân. De oare wie in knûstje, dy wie miswoechsen. Op in joun sei 't jongfolk: "Lammert, nou mast ris even spylje: - Daar...
nl.verhalenbank.26107
Yn syn eigen hûs gong it ek op in timmerjen yn 'e nacht, sûnder dat der hwat to sjen wie. Hy koe 't him net bigripe hwat dat wie. Letter woarde it hûs fortimmere.
nl.verhalenbank.17721
It wie yn 'e Harkema op in joune, moai let, tsjin 'e nacht oan. Ik wie by in ploechje jongfolk, dêr wie Taeke Postma ek by. Wy wienen op 'e Boskreed, dy't nou forhurde is. Doe sei Taeke ynienen: "Even oan kant, jonges, der komt in lykstaesje oan." Wy gongen allegear oan kant wylst dy lykstaesje passearde, mar net ien fan ús, bihalve Taeke, dy't hwat...
nl.verhalenbank.28088
Heit wie ek in raren ien. Op in kear doe siet er yn 'e parrebeam. Doe seach er syn mem oankommen, hoewol dy al jierren dea wie. Hy sei: "Hwat dogge jimme hjir. Jimme matte dêr wer hinne gean, dêr't jimme weikom binne." Doe wie syn mem wer fuort gong.
nl.verhalenbank.21537
Boardzer Bruining seach, foardat de oarloch útbriek, hiele troepen minsken, dy't nei Drachten tasetten. Boardzer roan mei in opstoppe keal mei twa koppen by de doarren lâns. Ek mei fremde aeijen. Ek mei in skip yn 'e flesse. Hy gong ek to nijjierroppen. Dan sei er hiele stikken op. Kom er by kristlike minsken, dan sei er in kristlik fers op, by oare...
nl.verhalenbank.24698
It gebeurde ek wol dat Durkje har man jouns bûtendoar foar hûs siet. Doe wied er al dea. Durkje seach him sitten. Dan wie se bang. Dêrom moesten der nachts guon by har wêze.
nl.verhalenbank.38699
Boardzer Bruining seach op in kear in lykstaesje midden yn 'e nacht fan 'e kapper (oan 'e Spekloane) ôf oan Hindrik de Haan ta (oan 'e Houtigehaechsterwei). In wike letter wie dêr in èchte bigraffenis.
nl.verhalenbank.28313
It mei sahwat in fiif en twintich jier lyn wêze. 't Wie yn 'e simmer. 't Wie yn 'e nacht en 'k lei op bêd. Doe hearde ik ynienen achter ús hûs: bouns - bouns -. Ik tocht: hwat mei dat wêze? Ik der ôf en nei bûten. 't Wie skymerich. De lûden wienen út it hok weikom, sa't it hearde. Mar doe't ik bûten stie hearde ik neat mear. En yn 't hok wie ek neat to...
nl.verhalenbank.25323
Yn 'e Harkema roannen op in nacht twa mannen neist elkoar lâns. Doe sei de iene tsjin 'e oare: "Kom hjir hwat hinne, de wei mat frij bliuwe." "Hwerom?" frege de oare, mar hy gong oan kant. De oare woe neat sizze en bleau stean. Even letter fortelde er it. "Der wie in lykstaesje op 'e wei. Dêrom moesten wy oan kant." Mar syn maet hie neat sjoen.
nl.verhalenbank.21541
Op 'e merk wie froeger altyd in tinte mei in swarte spegel. Men seach dêryn in frommes. Dat wie dan deselde dêr't men letter mei trouwe soe. Of de duvel, dêr't men jin oan forkeapje soe. Of in deakiste. Dan soe dyselde net trouwe.
nl.verhalenbank.21554
Op 'e Feanster Heide lei in man yn 'e nacht op bêd, doe hearde hy ynienen dat der bûtendoar hwat tsjin it kezyn oan skaefde. Hy fan it bêd ôf en nei bûten, mar der wie neat to sjen. Hy joech him wer del. In skoftsje letter waerd der bûtendoar hwat del set dat fan hout wie en der waerd ek hwat boven op goaid. Wer gong de man der op ôf om to sjen, mar ek...
nl.verhalenbank.17635
Us heit Piter wie noch mar even troud. Op in kear sei ús mem: "Sille wy even nei myn folk ta?" "Bêst", sei heit. Doe't se wer op hûs ta roannen, gongen se oer in sânreed. Heit sei ynienen tsjin mem: "Pas op, gean hwat oer side. 't Is hjir allegear wetter." "Ei né," sei mem, "der is gjin wetter." "Doe," sa fortelde heit letter, "stie 'k foar twa keardels,...
nl.verhalenbank.21209
Greate Germ dat wie in domme keardel. Op in kear wie der op in joun mei syn soan Mindert op 'e Trije Roede. Doe sieten der twa skiep oan 'e line. Mar dat koe Mindert net ûnderskiede. "Dêr is hwat, heit", sei er. De skiep gongen hinne en wer. Germ sei: "Sweeft it, Mindert?" "Ja", sei er. "Set dan sok." Dêr fleagen se hinne.
nl.verhalenbank.17631
Melle van Dekken seach oan 'e Trije Roede by in hjouwerfjild in wyt spoek. Dat gong stadich omheech en sweefde oer de hjouwer hinne en sa rekke it út it gesicht wei.
nl.verhalenbank.25656
Tiense Boomsma hat hjir wenne. Dy wie mei de helm geboaren. Hy seach lykstaesjes fan tofoaren.
nl.verhalenbank.21419
In protte reizgen froeger nei de merken ta om dêr yn 'e swarte spegel to sjen. Dan krigen se de frou of de man to sjen, dêr't se mei trouwe soenen. Trouden se net, dan kom der in deakiste yn 'e spegel.
nl.verhalenbank.21425
Alde Lyske wenne op 'e Bulten yn 'e Harkema yn 'e Malmoune (een vierkant huis voor vier gezinnen). Dy wie by ús to praten, doe wennen wy op 'e Bulten. 't Wie al aerdich let op 'e joun, doe gong Lyske by ús wei, mar even letter, dêr wie se al wer. Wyt om 'e holle en alhiel fan 'e wize. Sy hie in swart ding sjoen mei in great kleed om. En dat rattele...
nl.verhalenbank.28154
Dêr't nou de fabryk fan Spinder is yn 'e Harkema, dêr wenne froeger dikke Fokke. De Fûgelkamp hiet it dêr. Fan 'e hurde wei ôf nei Fokke syn hûs ta roan in dyk (in hege wâl). Op in nacht wienen heit en Albert-om dêr togearre oan 't murdejeijen. Beide hienen se in goeije houn. Albert-om syn buorman Nicolai hie in dikke wite hiemhoun. Doe gebeurde it, dat...
nl.verhalenbank.21210
Twa mannen wienen to murdejeijen. Mar sy fangden dy nachts neat. Doe seach de iene hwat. "Duvel Jan," sei er, "hwat is dat in moai murdtsje." Mar hwer wienen de hounen? Hja fluiten, mar de hounen kamen net. De hounen wienen binaud. Doe sei Jan: "It komt, sa't it komt, mar as de hounen dat bist net oandoarre, dan rêd ik der mei." En doe rekke er mei dat...
nl.verhalenbank.17639
Minse Griper wenne hjir oan 'e Spekloane. Wie der in man of frou, dêr't er in hekel oan hie, en dy seach er op 'e wei, dan bigoun er gau yn in boek to lêzen en dan liet er dy minsken neaken stean. Dan foelen har de klean ôf. As er syn nocht hie lêsde er datselde wer achterút, dus dan lêsde er achterstofoaren. Dan koenen se de klean wer oanlûke.
nl.verhalenbank.37853
35