Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Minse Griper wie troud mei Tryn Snipel. Tryn wie kaertlizter. Minse koe mear as in oar. Hy koe samar in flesse drank yn 'e hûs komme litte. Hy stjûrde skoppenboer fuort en dan moest in oar de flesse drank oannimme.
Op in kear doarst dyselde dat net dwaen. Doe sweefde de flesse mei drank hyltyd mar om 'e lampe hinne.
Doe hat dy man him op 't lêst...
nl.verhalenbank.17669
In nachtmerje is net altyd in frommeske. Ik en myn broer Ielke wienen yn Dútslân oan 't wurk. Der wie yn datselde hûs, dêr't wy yn 'e kost wienen, nòch in kostgonger. Dat wie neffens myn broer in nachtmerje. Ik en Ielke slepten byelkoar yn 't selde bêd.
As wy in skoftsje lein hienen, sei Ielke: "Dy forrekte keardel!"
"Hwat nou, jonge?" sei 'k.
"Ik kin...
nl.verhalenbank.24458
Hearke syn dochter Rixt wie èk sa sterk. Dy wenne èk yn 'e Ham. Op in kear kom se mei har feint by de brêge op 'e Tille. Dêr hienen fjouwer mannen op 'e brêge stien en dy hienen sein: "Dy fint mat werom."
Doe hie Rixt sein: "Wachtsje dû hjir mar even. Ik sil wol even mei dy mantsjes rêdde."
Doe't se der oan ta wie, hie se dy mannen ien foar ien by 't...
nl.verhalenbank.27586
Myn âld-omke dat wie Minse Griper. Dy hat hjir skeanoer wenne. Hy liet soldaetsjes út 'e hurddobbe komme troch út in toverboek to lêzen. Dan liet er dy soldaetsjes marsjeare. Wylst er itselde weromlies, gongen dy soldaetsjes wer ta de hurddobbe yn.
Mar op in kear doe koed er dat net fluch genôch dwaen. Syn wiif, dat wie Tryn Snipel (in suster fan Antsje...
nl.verhalenbank.17645
Op 'e merk wie froeger altyd in tinte mei in swarte spegel. Men seach dêryn in frommes. Dat wie dan deselde dêr't men letter mei trouwe soe. Of de duvel, dêr't men jin oan forkeapje soe. Of in deakiste. Dan soe dyselde net trouwe.
nl.verhalenbank.21554
Op 'e skieding tusken Grinslân en Drachten forstoar in âld frou. It deafet kaem oer de flier to stean foar it bêd fan 'e âld man. In jonge neef sliepte sa lang by him as it lyk boven de ierde stie.
Doe 't se in skoft lein hienen, gong it lid fan 'e kiste: "Klap-klap", en alris wer "klap, klap."
De âld man lei to triljen op bêd.
"Gerben, Gerben," sei er...
nl.verhalenbank.17409
Ik haw ek in pake hawn dy't seldsume sterk wie. Hy wenne op 'e Houtigehage en 't kaem by harren o sa krap om. Op it Kattegat ûnder 'e Rottefalle hie pake in healsuster wenjen. Dy neamden se Manne-Auk omdat it minske keardelswurk die. Hja mjukse en kroade en al sa mear.
Pake frege har: "Hast ek hwat jirpels foar my?" It mocht har wol aerdich barre, dat sy...
nl.verhalenbank.17351
Imke de Jong koe in frommes, dat de wei lâns gong, sa mar neaken útklaeije litte. Hy koe de minsken ek stean litte.
nl.verhalenbank.21422
Der wie in man ûnderweis en der wie ek in frou ûnderweis. De man hie in teefke by him, de frou in hountsje.
De man en de frou bleauwen by elkoar stean. It hountsje bleau ek stean, it slikke it teefke om'e kont hinne.
De man en de frou seagen it en de man sei tsjin 'e frou: "Sa moesten wy èk nochris."
Doe sei de frou: "Dat kin wol. Dan matte jo mar op in...
nl.verhalenbank.27912
Foppe Sint (=Foppe Ophuis; ien út in tsjoensterlaech) wenne yn 'e Harkema. It wie myn pake. Hy hie in wikseldaelder en se seinen ek dat er him oan 'e duvel forkocht hie. Hy praette net fris. Op in kear wied er by ús, doe wie ik noch in famke. Hy woe sitten gean en doe luts ik gau de stoel achter him wei, doe foel er achteroer oer de flier.
"O heden...
nl.verhalenbank.17594
Kostverloren sa hite in mennich huzen tichte by de Skieding en de Trije Roede. Dêr wenne in man dy roan by syn frou wei. Hy liet har sitte. It wie in Hollander. Us beppe frege him: "Man, hwerom geane jo fuort?" "Och," sei er doe, "de kost is hier doch ferloren." Sadwaende ha se dat streekje 'kostverloren' neamd.
nl.verhalenbank.21433
Us heit Piter wie noch mar even troud. Op in kear sei ús mem: "Sille wy even nei myn folk ta?" "Bêst", sei heit.
Doe't se wer op hûs ta roannen, gongen se oer in sânreed. Heit sei ynienen tsjin mem: "Pas op, gean hwat oer side. 't Is hjir allegear wetter."
"Ei né," sei mem, "der is gjin wetter."
"Doe," sa fortelde heit letter, "stie 'k foar twa keardels,...
nl.verhalenbank.21209
Jan Hepkes wie us in kear yn Ljouwert om handel. Doe seach er dêr yn in strjitte in hiele protte minsken foar in hûs stean. Hy woe wite hwat dêr to rêdden wie. Doe hearde er, dat dêr wie in frou yn 'e hûs, dy moest bifalle. Mar de dokter koe 't net klear krije. 't Wie in joadin.
Jan Hepkes gong fierderop foar syn handel. Mar doe't er dêr mei klear wie...
nl.verhalenbank.21430
Minse Griper stjûrde skoppenboer fuort om in flesse mei drank.
Syn wiif Tryn Snipel koe kaertlizze. Wy ha wol nei har ta west.
Blauwe Met lei de kaert ek. Dy hie altyd kaerten by har yn 'e bûse.
nl.verhalenbank.17592
Myn heit en mem (Thoma en Klare) reizgen nei de merken ta. Op in nacht ha se in rare gisel makke. Se woarden mei de hounekarre en de fjouwer hounen derby op it Wytfean samar oer de beammen hinne tild en kommen yn 'e sleat tolânne.
nl.verhalenbank.19596
In protte reizgen froeger nei de merken ta om dêr yn 'e swarte spegel to sjen. Dan krigen se de frou of de man to sjen, dêr't se mei trouwe soenen. Trouden se net, dan kom der in deakiste yn 'e spegel.
nl.verhalenbank.21425
Alde Lyske wenne op 'e Bulten yn 'e Harkema yn 'e Malmoune (een vierkant huis voor vier gezinnen). Dy wie by ús to praten, doe wennen wy op 'e Bulten. 't Wie al aerdich let op 'e joun, doe gong Lyske by ús wei, mar even letter, dêr wie se al wer. Wyt om 'e holle en alhiel fan 'e wize. Sy hie in swart ding sjoen mei in great kleed om. En dat rattele...
nl.verhalenbank.28154
De minsken hienen froeger faek lêst fan nachtmerjes.
In nachtmerje siet krúst op jins liif, mei 't gesicht flak by jin. De nachtmerje kom yn 'e gedaente fan in man by in frou en yn 'e gedaente fan in frou by in man.
nl.verhalenbank.27266
Alde Japik Nauta wenne yn 'e Harkema op 'e Bulten yn in boereplaetske. Dy syn frou wie bitsjoend. Dat wie 't wurk fan Alle Tet. Sy binne doe nei greate Wopke tagong, dy't yn Kûkherne wenne. Dy hat doe by har west.
Wopke lei har yn elke hân in flesse. Dy moest se in skoft beet hâlde. Hja moest se foaral net falle litte. As hja se falle litten hie, dan hie...
nl.verhalenbank.28157
Sjoerd de Haan (^) fan 'e Harkema hie nei Stêdskanael ta west to baggeljen. Hy kom thús yn 'e Harkema, en doe wied er sa warch, dat hy steurde him dy nachts alhiel net oan 'e frou en foel sa yn 'e sliep.
De snein-to-middeis hienen Sjoerd en Rienkje, syn wiif, togearre op it hiem stien. Doe hie dêr in hin west, dy woe trêdde wurde troch de hoanne. De hin...
nl.verhalenbank.28426
