Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
20 datasets found
Dutch Keywords: lopen Place of Narration: Boelenslaan
Wy mochten fan ús âlden jouns noait midden op 'e wei lâns rinne. Dat dienen wy ek noait, hwant dan koe 't samar gebeure dat wy tsjin in lykstaesje oprounen.
nl.verhalenbank.32773
Us Boardzer roan mei acht jier al mei de rommelpot by de huzen lâns. Op in kear wied er yn Drachtster Kompenije. Doe wied er sa warch fan it rinnen, dat hy gong nei it tsjerkhôf ta, dêr't er lizzen gong tusken de stiennen. Dêr is er yn 'e sliep fallen. Hy tocht: op it tsjerkhôf fynt net ien my, dan wurd ik net fan myn jild birove.
nl.verhalenbank.17718
Yn 'e Harkema roannen op in nacht twa mannen neist elkoar lâns. Doe sei de iene tsjin 'e oare: "Kom hjir hwat hinne, de wei mat frij bliuwe." "Hwerom?" frege de oare, mar hy gong oan kant. De oare woe neat sizze en bleau stean. Even letter fortelde er it. "Der wie in lykstaesje op 'e wei. Dêrom moesten wy oan kant." Mar syn maet hie neat sjoen.
nl.verhalenbank.21541
Boardzer Bruining seach altyd lykstaesjes oankommen. Us âlden warskôgen ús altyd: by nacht altyd oan kant bliuwe, noait midden op it paed rinne. Dat wie fanwege de lykstaesjes.
nl.verhalenbank.37849
Us heit Piter wie noch mar even troud. Op in kear sei ús mem: "Sille wy even nei myn folk ta?" "Bêst", sei heit. Doe't se wer op hûs ta roannen, gongen se oer in sânreed. Heit sei ynienen tsjin mem: "Pas op, gean hwat oer side. 't Is hjir allegear wetter." "Ei né," sei mem, "der is gjin wetter." "Doe," sa fortelde heit letter, "stie 'k foar twa keardels,...
nl.verhalenbank.21209
Us folk wenne op 'e Houtigehage. Ik wie sa'n acht jier âld. Ritske van der Meer kom wolris by ús om in jounpraetsje. Dan hienen se 't meastal oer spûkjen. Ik wyt noch, dat Ritske ris in kear fortelde: "Ik hie in kear fuort west en ik stapte op hûs yn. Doe kom der in dikke houn njonken my lâns. Ik seach nei him, en ik liet him stil gewurde. Mar doe wie 't...
nl.verhalenbank.25327
Myn skoanmem kaem ris op in kear rinnendewei fan 't Surhústerfean. Hja moest werom nei de Skieding ta. Doe skatteren der hyltyd eksters om har hinne. Hja tocht: dit bitsjut hwat. Der is thús grif hwat to rêdden. Doe bigoun se hurder to rinnen. Doe hienen de jonges it bêd yn 'e brân stutsen.
nl.verhalenbank.37841
Twa mannen wienen to murdejeijen. Mar sy fangden dy nachts neat. Doe seach de iene hwat. "Duvel Jan," sei er, "hwat is dat in moai murdtsje." Mar hwer wienen de hounen? Hja fluiten, mar de hounen kamen net. De hounen wienen binaud. Doe sei Jan: "It komt, sa't it komt, mar as de hounen dat bist net oandoarre, dan rêd ik der mei." En doe rekke er mei dat...
nl.verhalenbank.17639
Ik haw us heard fan twa, dy hienen in man rinnen sjoen troch 't sân. Doe't se yn 't sân seagen wienen dat houneleasten. Hoe kin dat? Hat dy man hounepoaten hawn?
nl.verhalenbank.21559
Myn wiif wie noch in famke en sy wennen op 'e skieding. Dêr wenne ek in biruchte tsjoenster: Rikele Myt. Myn wiif moest dêr faek hinne om wetter op to heljen. Op in kear gong se dêr wer hinne mei har kammeraetske Rike. Doe seagen se by Myt troch 't rút. Myt stie by de tafel en makke in hiele protte tsiisbroggen ré. En dêr roannen allegearre soldaetsjes om...
nl.verhalenbank.37845
Op in joun kom myn wiif Brecht de kant fan Kromelle út wei. Hja kom by de doomny wei, hja hie bilidenis dien. De bilidenisplaet hie se ûnder 'e earm. Doe't se oan 't Bouwekleaster ta wie, dêr't in lantearne brânde, seach se hwat oankommen. 't Wie swart. 't Hie de gedaente fan in minske. Mar 't wìe nèt in minske, dat koe se wol sjen. Hja tocht: nou mat ik...
nl.verhalenbank.21202
Us heit hie us op in joun nei de faem ta west yn 'e Rottefalle. Hy wenne doe by de boer, ik leau hast fan yn Eastemar of sa. Doe't er yn 'e nacht by de faem wei gong en it tsjerkhôf yn 'e Rottefalle foarby soe, seach er dêr yn 'e homeije in beest stean, dat like in protte op in fôlle. Heit wie net bang en tochte: "ik wol better sjen hwat dat is", en hy...
nl.verhalenbank.17729
As wy jouns let noch om boadskip moesten foar ús mem om foar 2 sinten griene oalje to heljen om dêr in ierappel yn to brieden, sei se: "Pas op, bern tink der om en rin yn 'e berm. Dêr kin jim ris in lykstaesje tomjitte komme."
nl.verhalenbank.32224
As in frommeske yn forwachting is, mat se noait ûnder in line troch rinne, hwant dan kriget it bern stringen om 'e hals, sei ús mem.
nl.verhalenbank.32422
Boardzer Bruining fan Houtigehage wie mei de helm geboaren. Dat sei er sels. It gebeurde wol dat ien mei him oproun by jountiid of by nacht. Dan sei er: oan kant, der komt in lykstaesje oan. As de oare dan sei: ik sjoch neat, sei Boardzer: Mast mar oer myn skouder hinne sjen. Dan seach dy oare it ek.
nl.verhalenbank.37764
Kij de Vries fan 'e Boelensloane wie us op in snein nei syn faem Anne ta west, dy wenne yn Beets. Let yn 'e nacht kom er werom. Doe't er yn 'e Rottefalle wie, woarde er dêr in lykstaesje gewaer. Sy hâldden him dêr beet, mar hy koe net sjen hwa. Hy koe foar - noch achterút.
nl.verhalenbank.28322
Myn pake, dat wie âlde Egbert Sint. Dy hie ek in wikseldaelder, dat wie algemien bikend. Hy hie him ek oan 'e duvel forkocht en hy hie noait jildkrapte. Hy hat my wolris forteld hoe't men oan sa'n wikseldaelder komt. Dû mast in swarte kat yn 'e sek dwaen. Dêr mast mei nei 't tsjerkhôf ta. En dan mast trije kear mei dy swarte kat dêr omhinne rinne. En dan...
nl.verhalenbank.28295
Wy wennen yn Feansterheide. Op in joun gong ús heit mei ljochtmoannewaer nei tsjerke nei ds. Pekelharing fan Surhústerfean. Dat wie in ein rinnen. Der kaem hwat achter him oan. As heit stean bleau, bleau dat oare ek stean. Heit koe 't net kwyt wurde. 't Like op in greate, grouwe swarte houn. 't Gong mei heit oan tsjerke ta. Doe hat er 't net wer sjoen.
nl.verhalenbank.37777
In frou dy't yn forwachting is mei net ûnder 'e leider trochrinne. Hja mei ek net ûnder 'e line troch. En hja mei de beide hannen ek net boppe de holle stekke, wòl ien hân.
nl.verhalenbank.26108
It is nou krekt seis en tritich jier lyn. Wy wennen yn Koatstertille. Myn wiif koe dy nachts net sliepe. Sy sei: "Der rint hyltyd ien om hûs hinne. Krekt as rint dyselde hoasfuotling." Hja hat de hiele nacht net slept. Om fjouwer ûre yn 'e moarn kom har broer by ús. Hy sei: "Us Tryn en dy's jonkje is fannacht oerriden woarn troch in molkwein." 't Gebeurde...
nl.verhalenbank.28330
35