5,267 datasets found
Narrator Gender: female
Sémeerminnen hebben een steert. Se kunnen praten en se bemoeien sich met de minsken. As de fissers útgingen kwamen se boven en dan werd het slecht weer.
nl.verhalenbank.32628
Us heit fortelde, yn 'e Westerein wenne in man, dy siet faek yn 'e kroech. Dan sûpte er him dronken en hie er raer praet dêrby en gong 't op in flokken en kettermintsjen. Op in joun kom er út 'e kroech, doe woarde er ûnderweis troch de duvel keard. Hy mocht net oer 't paed rinne en moest troch de sleat. Dweiltrochwiet is er thúskaem.
nl.verhalenbank.36328
Zwarte kat spreekt En wat ik nu vertel, heb ik zelf meegemaakt, zodat het zeker niet gelogen is. Toen ik eens op een avond van grootmoeder naar huis ging, zat er midden op de weg een zwarte kat. Ik nam een wisje uit de haag langs de weg en wou er die kat eens een slag mee geven. Maar toen dacht ik dat grootmoeder me verteld had dat zwarte katten soms...
nl.verhalenbank.35621
Op in kear hie heit in wein fol stront laden. De wein stie yn 't djip skerngat en it hynder koe de stront der net weikrije. Doe spande heit it hynder út en krige it tiksel beet en luts de wein der sèls út. Hy wie sterker as in hynder. Myn heit hiet Fokke Veenstra.
nl.verhalenbank.19446
Trapet men in pod dea dan bigjint it to tongerjen. Dat woe ús mem net heal lije, dat wy dat dienen.
nl.verhalenbank.23916
Doe't Knjillis Veenstra noch feint wie, hied er mei trije man der op út west. Hy wie in blaffer. Hy sei, hy woe de duvel wol us sjen. Doe kommen se de Wedze lâns. Hy roan tusken dy trije kammeraden yn. Mar hy woarde der tuskenwei tild en yn 'e sleat smiten. Knjillis Veenstra wenne by 't spoar ûnder Kollumersweach.
nl.verhalenbank.19452
In Meijel woonden grote mensen. 't Waren afstammelingen van de regimenten grote soldaten die, terwijl het land onder Oostenrijk hoorde, daar gelegerd waren.
nl.verhalenbank.46156
Der woarde froeger altyd sein, yn it east fan Garyp roan in fôlle om mei in brijpot om 'e hals.
nl.verhalenbank.23094
Hjir is in dobbe, dêr ha se alris 'help help' yn roppen heard, sûnder dat der in minske yn wie. Nou tinke se dat dêr noch ris ien yn fordrinke mat.
nl.verhalenbank.37787
Men koe net jan en alleman by 't fé litte. Der wienen guon dy hienen de kweade hân, dy makken 't fé siik. Sokken, dêr pasten de minsken foar op.
nl.verhalenbank.37793
Duivel op bezoek Ik he ok dikzat heure vertelle. D'n duivel kwaam ok, zinne ze. Da waar bij die ouw miense - daor moete ok eigeluk zèn hè, veur die verhaole. Mar da zinne ze dan altij, as er bij mekaor waore. Dan rammelde-n-ut en dan zinne ze: d'n duivel kwaam ok. Da geleufde die mense, en d'r zèn d'r ok, die da migemaokt zouwe hebbe.
nl.verhalenbank.41605
MR: Oh ja. Als je kleren aanhebt, zoals een broek, een shirt en schoenen en sokken en alles...in dezelfde kleur dat brengt onge...eh, geluk.. he. RK: Je gelooft er niet? MR: Nou, ik geloof soms wel in geluk met klavertje vier enzo, maar van de kleren niet echt.
nl.verhalenbank.43774
As der in pleachbeest by jin komt, mat men in koarste brea oer 't linker skouder hinne smite.
nl.verhalenbank.19308
Yn 'Ons Huis' yn 'e Westerein wenne Hoedemaker. Dy krigen in poppe. Hja krigen de molke altyd fan Piters Willemke. Mar Willemke, dat wie ek in greate tsjoenster. Dy molke moest de poppe drinke. It bern waerd siik. Doe sei myn suster Pytsje tsjin Hoedemaker: "Tink der om, jimme bern is bitsjoend. Willemke, dat is in tsjoenster. Jimme poppe giet dea as...
nl.verhalenbank.29744
In soan fan âlde Jan Oenes hiet fan Oene. Dy koe knoffelbannen lizze. Hy wie op snein geboaren. Hy wenne yn Sweagerbosk. Ik hie us mei twa geiten nei de bok west. Underweis knoffele ik by in dyk del. Myn earmtakke die rare sear. Doe nei Oene. Ik sei: "Ik bin by de dyk del dondere." "Wyt ik wol," sei er, "hâld de earm rjochtút." Doe mompele er allerhande...
nl.verhalenbank.20006
Myn heit kom fan Lúxwolde yn Grinslân. Hy hat yn Greategast by de boer tsjinne as feint. Doe hied er al forkearing mei mem. De wask brocht er altyd fuort. Dan gong er in smel paedtsje lâns mei klaphekjes. Dat is der nou net mear, dat paedtsje. Op in joun hied er de wask wer nei 't doarp brocht. Hy kom werom en roan dat paedtsje lâns. 't Wie al let. Hy...
nl.verhalenbank.24260
Pake leaude sterk oan tsjoensters en spûkerij. Sy hienen buorlju en dy frou gong foar in tsjoenster troch. Pake hie it net op dat âld minske stean. Hja kaem wol by pake en dy. Jouns op bêd dan wie der wolris gerattel by de muorre lâns. "Hark," sei pake dan, "dêr komt se wer oan." Op in nacht kaem se yn 'e hûs yn 'e gedaente fan in swarte kat. Doe pakte...
nl.verhalenbank.22177
Doe't ik in famke wie wennen wy yn Houtigehage. Ik moest elke dei iten bringe nei in omke fan my, dy arbeide by mynhear Bogaerts. Dat wie in hiel ein rinnen. Op in kear doe kom ik werom. Doe wie der in âld wyfke. "Och heden, berntsje," sei se, "hwat mastû alle dagen in ein rinne. Hjir hast in apel." 't Wie in hiele moaije apel, mar ik doarst him net op to...
nl.verhalenbank.25618
Alde Knjillis Sytske har mem Tryntsje hie nei Jan Goaitsens ta west om molke. Doe't se oan 't âld tsjerkhôf ta wie, woarde se samar ynienen yn 'e sleat set. Alle molke wie fuort. Der mat in lykstaesje west ha, dy't se net sjen koe.
nl.verhalenbank.15903
0, d'r was een jonge en die jonge die moes naar den dokter. En da jongeske kwam een vrouwtje tege. Die kon tovere. Ze zee tege diejen jonge: "Wa laopte gij toch hard!" ,Ja", zei da jongeske, "ik moe naar den dokter". ,Ja, jonge, dan moette maar goed opschiete" . En hij begon hoe langer hoe harder te lopen in Drongelen.
nl.verhalenbank.72740
35