Datasets - ISEBEL

Men gelooft niet meer aan reuzen. Maar ze zijn er geweest, vertelt men (natuurlijk schertsend). Vroeger lag er in ons dorp een grote kei. Die kei had een reus hier neergesmeten, staande in Akkrum (een afstand van ongeveer 10 kilometer hemelsbreed). De steen vertoonde deuken, waar de reuzenvingers die hadden geraakt. Thans is de steen reeds lang spoorloos...

afdruk

nl.verhalenbank.13509

DE HEUVEL BIJ WELLERSLOO. Te Wellersloo bij Venray ligt een heuvel alleen in het veld. In de Peel woonden vroeger reuzen. De kleine menschen, die voor de reuzen moesten werken, hadden geregeld last van het overstroomen van de Maas. Daarom zond de oude reus, die het ook niet kon lijden, dat de jongens luierden, zijn kroost naar de Maas, om de bedding te...

bedding

nl.verhalenbank.42821

De man zonder kop Een koopman uit Berg-Urmond was tot het vallen van de avond in Stokkem gebleven en wilde zich nu laten overzetten. De veerman die aan de Stokkemerzijde van de Maas woonde, en wel aan de voet der wallen van het kasteel waaraan zeven prinsbisschoppen van Luik zich doodbouwden, wilde hem niet overzetten en waarschuwde hem voor de man zonder...

angst

nl.verhalenbank.43442

Het reuzenpaard Een jonge kerel uit Wolder was op een zondagavond naar Maastricht geweest om zich te vermaken. Het was bijna middernacht toen hij naar huis ging en de weg door het veld nam langs Biesland om zo, gaande over de Louwberg, Wolder te bereiken. Bij de Sint-Servatiusbron gekomen, kwam er een veulentje naast hem lopen. Hij meende dat het dier aan...

broek

nl.verhalenbank.43388

Hjir foar oer wenne in âlde frou. Der wenne in jonge by har yn, dy't se yn 'e kost hie. Yn it hûs dêrnjonken wennen jonge minsken, in man en in frou. Op in joun doe wie dy jonge frou der op út west. Doe't se thús kom, doe klemde de doar hwat. Har man lei al op bêd. Hja klaeide har ek út en gong lizzen. Doe't se in skoftsje op bêd lein hie bûgde der ien...

angst

nl.verhalenbank.34596

Ik wie boerefeint yn Surhuzum. Op in kear kom ik de moarns fjouwer ûre ta de plaets út, doe seach ik dat der ien yn 't hôf wie. Ik tocht: dy sit ta de apels. "Goeije morgen", sei 'k, mar hy sei neat werom. Ik sei nochris fan "Goeije morgen", mar hy sei wèr neat. Ik tocht: Hâld dy dan mar stil. Ik gong nei de wei ta. Mar doe't ik op 'e wei wie en fierder...

afwenden

nl.verhalenbank.25254

Hy hat de duvel ek al ris sjoen, dat hat er faek forteld, ek wol oan oaren. Hy wie doe in jongfeint en hy wie der mei twa fan syn kammeraden op út. Hja hienen kattekwea úthelle; ûndogenske streken. Hwatte krekt, dat wyt ik net, mar 't wie net sa moai. Doe kommen se by de Swâdde. Dy wie dêr och sa smel. Dêr stienen trije húskes oan. Doe seagen se dêr in...

nl.verhalenbank.34548

Vroeger, m’n jonge kind, kwamen de jongens van buiten ’s zaterdags ’s avonds naar ’t dorp, da’s [Amslag]. Ze bleven dan meestal bij d’ouwe Jane, da’ was ’t café van de weduwe Plateel, tot aan het sluuten van tien uren. En dan gingen ze terug naar huus. Enkele gingen in […] kant uit van de [vaal] en de [griete] en toen ze aan ‘t ende van de straten gekome...

avond

nl.verhalenbank.70054

G.M.: En woar heb ik dat dan heurn verteln, doar was ne huun west en dee har bie t veur legn en doe was he zoa wier vot goan, en doe har der moal een vertöln, doar konn ze wa ofkomn, dan mosn ze almoal ekkel nemn en dee mosn ze oetholn en dee mosn ze almoal um dat plagveur zetn en dan mosn ze der water indoon en doe was dee Huun der ok wier kömn en doe...

brand

nl.verhalenbank.128542

Geachte heer Koman, In het Brabants Dagblad van 22 juni jl. hebben we gelezen over de zoektocht van u en uw collega's naar verhalen. Het volgende verhaaltje is heel klein en niet van groot belang maar echt gebeurd volgens de oorspronkelijke verteller, onze grootvader van moeders zijde. Mijn opa Bertje van de Goor (1862-1948) had met onze oma Maria van...

's nachts

nl.verhalenbank.47279

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur