Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
970 datasets found
Organizations: Meertens Institute Dutch Keywords: lopen
Kl.H.: Het was helderlechte moan en doar en doar, ha’j n stuk of zes vrouwleu en die gungn doar te daansn, zeg he, al um zo’n ... en doar wo’k hen hebn west, zeg he, ja, zeg he, ik har ok nich völ dörf en doe zin ik doar n paar tred op anloopn en doe a’k d’r bie kwam, was alns ofloopn. Ik wet, zeg he, wa’k d’r van zegn mot, t is eerliks woar, mer ja t is...
nl.verhalenbank.128514
By nacht mat men noait midden op 'e wei rinne, hwant men kin dan oan kant reage wurde troch in lykstaesje.
nl.verhalenbank.38339
Mem har beppe wie mei de helm geboaren. Hja woe noait lije dat mem en dy by 't tsjuster midden op 'e wei roannen. Hwant dan koenen se tsjin in lykstaesje oprinne en in rare stomp krije. Mem har beppe seach lykstaesjes fan tofoaren. Hja hat ek sjoen hoe't har eigen soan op in skip fordronken is. Hja sei de deis fan tofoaren noch tsjin him: "Dû mast der...
nl.verhalenbank.37750
Doe't Knjillis Veenstra noch feint wie, hied er mei trije man der op út west. Hy wie in blaffer. Hy sei, hy woe de duvel wol us sjen. Doe kommen se de Wedze lâns. Hy roan tusken dy trije kammeraden yn. Mar hy woarde der tuskenwei tild en yn 'e sleat smiten. Knjillis Veenstra wenne by 't spoar ûnder Kollumersweach.
nl.verhalenbank.19452
Wy ha hjir in sekere Abraham-potkarre hawn, dy reizge altyd nei Ljouwert ta mei hounen foar de karre. Op in kear wied er wer ûnderweis, doe wie Jehannes tsyske ek op stap nei Ljouwert ta. Jehannes wie to foet. Doe wie âlde Abraham mei de karre oan 'e Bonke-brêge ta west, dêr wie Jehannes-tsyske. Doe bleauwen de hountsjes stean. Dy woenen net in stap...
nl.verhalenbank.36499
Der sit in monster yn 't wetter. Dêrom mat men by 't donker noait to ticht by 't wetter lâns. Hwant dat lûkt. Dan kin men samar fordrinke.
nl.verhalenbank.26846
0, d'r was een jonge en die jonge die moes naar den dokter. En da jongeske kwam een vrouwtje tege. Die kon tovere. Ze zee tege diejen jonge: "Wa laopte gij toch hard!" ,Ja", zei da jongeske, "ik moe naar den dokter". ,Ja, jonge, dan moette maar goed opschiete" . En hij begon hoe langer hoe harder te lopen in Drongelen.
nl.verhalenbank.72740
Der hat hjir yn 'e Harkema in man west, dat wie in sekere Schievink. Dy roan us mei ien op. Doomny en mefrou roannen der achteroan. Doomny sei tsjin har: "Hwa't dêr njonken dy man rint, wyt ik net." Doe sei Schievink: "O, dat is de duvel, dy't njonken my is." Doe is de duvel yn 'e wâl flein.
nl.verhalenbank.25803
Yn 'e Rottefalle wenne Piter Scheper. Dy koe mear as in oar. Hy siet us by syn buorman yn 'e hûs en doe sei er: "Sjoch, al jou fé rint bûtendoar." 't Wie midden yn 'e winter en soks wie net mooglik. It fé stie op 'e stâl, mar de buorman seach syn fé ek tige dúdlik rinnen. Hy gong nei bûten ta, mar der wie neat to sjen. Alle fé stie op 'e stâl.
nl.verhalenbank.19678
Hier gebeurden nog wel andere dingen in t veen; t is allemoal woar, want wie hebt veul gezien. Luup es n maal n meissien deur t veld. Daar wur ze op ienmaal deur ien of ander ding beetn in er been. Dat moet n hekse of n duvel gedaan hebben. t Was n flinke grote meid. Maar na die beet is ze kleiner, aal mor kleiner worn. In t leste was ze zowat vieftig...
nl.verhalenbank.44386
Frânse Hinke fan 'e Rottefalle wie duvelbanster en wûnderdokter. Sy wenne de kant út nei de boppeste Rot'falle yn 'e buert fan 't earmhûs, oan 'e lofterhân. Ik wie sa'n fiif en twintich jier âld. 'k Hie 't al in healjier lang tige slim yn 'e draeibonke (kontbonke). Ik koe sitte noch stean en my net forroere. Ik lei altyd en hie in slimme pine. Se fuorren...
nl.verhalenbank.23447
In Vessem moeten vroeger ook heel wat haspelvrouwtjes gewoond hebben. Ze hielpen de mensen mirakels goed, maar er waren er ook bij die de gekste dingen uithaalden. Zij sprongen dan op en rond de tafel, maakten allerlei rondedansen, kropen langs het schouwgat, liepen langs de lijsten der schilderijen en zelfs langs het plafond. Ja, dat waren vreemde gastjes.
nl.verhalenbank.49846
We wonde vroeger ien de Langstroat. Thuus hadde ze ’n keer ’n geit verkoch, on Pelkman ien de Kommerdiek. Toe ze de geit nor zien nijje huus brochte, kwam vrouw S., die ze vör ’n heks verslete, d’r achterop. De minse, die ’t zage, zèje: “Die geit zal wel kapot goan”. En da gebeurde ok no ’n wèk of drie.
nl.verhalenbank.49675
Vastzetten Age nou hier rechte straot, d'indraoi af gaot spokte 't vruuger ok. As ze dan naor de eiermarrukt ging in Osterwèk, mee 'n kurruf en as ze dan terug kwaome bij da huis was 'r in vrouw as die de kurruf honderd mitter gedraoge ha kos ze 'm nie meer draoge. Dan ging ze terug. 't Was 'r altij mar inne, daander nie. As ze de plichte ha gedaon kos ze...
nl.verhalenbank.41567
De Witvrouwkes "Ze kwamen uit Duitsland", zei Graad, "ze waren helemaal niet katholiek, maar op en top heidens. Wat ze 's nachts uithaalden, dat kon Joost weten, maar ook overdag konden ze toveren van jewelste. Vaak kwamen ze op een voormiddag op 'n boerderij, als de boerin de pot aan 't koken was. En dan was het 't gewone kunstje van haar, om het spek,...
nl.verhalenbank.13221
Myn swager hie in jong hynder. Dêr wie er greatsk op en ek tige mâl mei, hwant it hynder wie och sa gehoarsum. Hy sei: "It hynder hat noch noait hwat wegere. Dy lit neat stean." Doe't er dat sei, wie Jehannes krekt oan 't baeldertellen. Doe't de wein fol wie mei baelders soe myn sweager der mei fuort. "Fuort", sei er tsjin 't hynder. Mar 't hynder bleau...
nl.verhalenbank.38259
Myn swager syn heit is nou sahwat in fjirtich jier dea. Hy fortelde, hy hie us op in nacht om in ûre of alve ûnderweis west mei de wein. Hy ried op Grinzer Pein yn, dêr't er wenne. Hy wie op 'e Noardwikumerheide, yn 'e buert fan Noardwyk en Mearum. Dêr hearde er hwat sûzjen. Hy draeide him om op 'e wein en hy seach achter him. Mar der wie neat to sjen....
nl.verhalenbank.25552
Master is de bern yn skoalle oan 't learen. Hy seit: "Jonges, ûnthâld dit goed: de noas ha wy om to rûken en de fuotten om to rinnen!" Der wie in jonge, dy siet foaroan, dy twivele der oan as dat wol wier wie. Master fornom dat en sei: "Bist it dêr net mei iens, Jan?" "Né master", sei Jan. "Kinst der wol in forklearring foar jaen?" frege master. "Jawol...
nl.verhalenbank.28076
Ik wie noch feint en hie forkearing mei it wiif, dêr't ik nou mei troud bin. Dy wenne oan dizze kant it spoar, yn 'e buert fan 'e Ria's. 't Wie op 'e joun en tsjuster. Ik roun by de fyts lâns. Doe kom der in swarte houn by my, dy't ik noch noait sjoen hie. En ik hie ek noch noait sa'n greaten ien sjoen. Hy wie net lytser as in keal. Hy roan oan 'e oare...
nl.verhalenbank.38517
Hond is bang voor zwarte kat Wij hadden vroeger bij ons een hond die tegen alle katten uitvloog en met alle katten begon te vechten. Op een keer kwam er een zwarte kat op het erf en toen bleef onze hond als aan de grond genageld staan. Toen die kat dichterbij kwam, ging onze hond zelf lopen. Ik kon er niet aan uit. Later heb ik die kat gezien bij Nel...
nl.verhalenbank.35755
1