Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
In Stolk had je vroeger jare een vrouw, dat was een slaapwandelaar. 't Was een boerenmeid. Ze ging dikkels stijf vroeg melke en om bij de koeie te komme mos ze over een plank hene. Dan was ze dikkels al klaar voordat de andere begonne ware. Op een keer heb die boereknecht, die in 't land d'r naast melkte, voor de grap de plank opgehaald. Toen is ze...
nl.verhalenbank.70631
Veur de duvel wazzen ze slim baange. En dan wuurn dr wel ies grappies uut haald. Er was een man uut de Smilde op Schoonoord aan het turfgraavn. Er zat een dik stuk bonksel op een gedielte, wooraan hie op een maandag begunnen mos. De zundag was ie in Smilde.
“Foi”, zee e, “wat n bonksel, k wol dat et er maar af was, al dee de duvel et zulf ook.”
s...
nl.verhalenbank.44580
Yn Eastemar wenne in dokter, as dy jouns fan 'e pasjinten weromkom, moest er altyd oer it tsjerkhôf, dêr't in paed oerhinne gong. Dat paed gong oer in plankje, dat oer in droege sleat lei, om 't tsjerkhôf hinne.
In pear jongfeinten woenen in grap mei him úthelje. Hja krûpten ûnder 't plankje en doe't hy der oer gong seinen se mei in raer lûd: "Dû hast my...
nl.verhalenbank.36922
Vader fertelde it ferhaeltsje van een ouwe skele skoenmaker, die nergens bang foor was.
Toen waren der drie studenten, die seiden, wij moesten dan toch eens proberen hem bang te maken.
Die gingen een weddenschap met hem aan, hij sou een nacht doorbrengen in een huis waar het spookte. Iedereen meed dat huis.
Dat was een hele uitdaging aan die skoenmaker,...
nl.verhalenbank.33084
Duveldrek dienen se froeger ûnder 'e drompel foar de tsjoensters. Hja kochten it by David Flud (= D. de Vrieze). Ik stie dêr ris yn 'e winkel, doe kaem der in dikke keardel oan, dy mankearde altyd fan alles. It wienen dêr grapjassen by David Flud.
"Hoe is 't mei de pisser?" frege David.
"Aerdich goed, mynhear", sei de man
"En hoe is 't mei de stuiter?"...
nl.verhalenbank.36659
Wybrand Hovius fan Lutjegast fortelde my ris, yn Westerhorn by Grypskerk, tichte by 't spoar, dêr wie ris in keppel jongfolk byelkoar to jounpraten. Ien fan dy mannen swetste mar raek en sei: "Ik bin foar gjin duvel bang."
Doe seinen de oaren ûnder elkoar: "Wy sille him ris bang meitsje."
Ien fan dyselden gong de oare jouns, doe't it tsjuster wie, op in...
nl.verhalenbank.24075
Doe't Hindrik Holthuis noch feint wie, wie 't in los man.
Op in kear kom er fan 'e Ham. Hy hie in buorrel op en dan stie er nergens foar.
Tseard van Dekken wie doe stille plysje. Tseard en Mekke Anne seinen doe tsjin elkoar: "Wy wolle Hindrik us goed binaud ha."
Sy gongen oer de Skeanpaden fan de Ham nei Hamsherne. Dêr seagen se dat se in wyt lekken...
nl.verhalenbank.21131
Der wie in man yn 'e Harkema, dy gong elke moarn bitiid nei Eastemar ta to arbeidzjen. Syn paed gong oer de Dunen, dêr wied er goed trije ûre yn 'e moarn. Der wienen twa, dy wisten dat en dy tochten: Wy sille him ris bang meitsje. Sy dienen in wyt lekken om en sa gong de iene op 'e oare stean.
Doe't de arbeider se seach, sei er: "Ik ha wolris twa op...
nl.verhalenbank.29425
In Lexmond doet een verhaal de ronde, je had daar een spook en dat ging de ruïne van het slot rond. D'r was niemand, die daar appels wou plukke. Toen had je een paar jonge kerels, die woue d'r eige niet late kijke en die d'r naar toe. Die hebbe toen iemand betrapt met een wit lake.
nl.verhalenbank.69997
Imke en Durk fan Imke
Op in kear stienen der in stik of wat bern om Imke hinne en hy die in pear keunsten. Us heit, dy't dit ferhaal hie, sei der net by, wat er krekt die. Mar doe woe de heit fan dy bern ek in grapke uthelje. 'Ik kin myn tûme der ôf lûke', sei er. Dat die er en hy sette him der ek wer oan. Dat is in trúkje. Nei it 'ofnimmen' hat men it...
nl.verhalenbank.13021
Yn 'e Harkema of yn dy buert wennen in pear âlde minsken. Dy hienen it tige krap. Sy wennen yn in âld keet. Sy gongen noait ergens hinne.
Doe klommen der al us guon boven op it tek. Dy rôpen troch de skoarstien hinne: "Zijt gij daar?"
De minsken dy't ienfâldich wienen, tochten: Dat is ús leaven Hear. Sy seinen: "Ja Heare."
Doe liet it jongfolk in heal...
nl.verhalenbank.23848
Jan Monsma
Der wie ris immen, dy woe Jan Monsma, it boerke fan 'e Geast (Rinsumageast) der tusken nimme. Hy tocht, ik wol dy man ris kontroleare; dat hy kaam dêr mei it wetter fan syn geit ynpleats fan mei wetter fan in pasjint. Monsma beseach it. Hy sei: 'Jo wachtsje mar even—mei in healoere kinne jo de medisinen meikrije'. De man wachte in healoere, it...
nl.verhalenbank.13009
Fan in jonge dy't noait bang wie.
Der wenne ergens in boer, dy hie in lytsfeint en in greatfeint. Dy lytsfeint stie foar neat, hy wie nergens bang foar. De greatfeint en de boer koenen har dat net bigripe. Hja sprutsen togearre ôf, de greatfeint soe in wyt lekken omdwaen en by jountiid op in bartsje stean gean. De lytsfeint woarde der op útstjûrd om in...
nl.verhalenbank.20825
It gebeurde ek wol us dat sterke Ynse foar de gek it ambyld út 'e smederij wei helle en stikum achter yn 'e tún delsette, as de smit der tafallich net wie. Yn Bakkefean gebeurde dat. Hy moest it sels ek wer toplak sette, hwant der wie net ien, dy't dat oars koe.
nl.verhalenbank.19685
In de ouwe tijd reed er een postkoets van Schoonhoven door de Vlist naar Gouda. Onderweg deed die postkoets Haastrecht aan. Op een keer was er in die postkoets een papiertje opgeplakt en daarop stond het volgende te lezen:
Gouda en Schoonhoven zijn twee steden
Als die worden getrokken op twee sleden
Als de zee zonder zand is
Als de wereld zonder land is...
nl.verhalenbank.70623
De stem des volks ......
Vroeger ergerden de inwoners van Kampen zich nog wel eens aan die verhaaltjes waarin ze als dommeriken werden afgeschilderd, omdat ze dachten dat andere mensen ze nog zouden geloven óók. Tegenwoordig weten ze wel beter en sterker nog, de "Kamper Uien" worden steeds meer als een soort attractie gezien.
Nog niet zo héél lang...
nl.verhalenbank.43216
Ze zèje vroeger: “Ien de kersnach um twoalf ure proate de pèrd”. D’r ware op ’n boerderé’j drie knechs. De kleine knech was ’n grappemaker, die de grote knech er wel es tusse noom. Op ’n kersoavend zèj tège den bouwmeister: “Nou moj toch es heure. Vannach zulle de pèrd wer gon proate”. Den bouwmeister doch: “Dor mot ik toch es meer van wete”. En hi–j...
nl.verhalenbank.49713
Der roan in paed oer 't tsjerkhôf hinne. Der wie in dokter dy moest dêr jouns altyd sahwat om deselde tiid lâns, as er fan 'e pasjinten werom kom. Doe wienen dêr in pear biisfeinten, dy woenen de dokter ris to grazen nimme.
Der lei in bartsje oer de droege sleat hinne en dêr gongen dy beiden ûnder lizzen. Sy soenen beare dat se liken wienen.
Doe't de...
nl.verhalenbank.33108
Ek in kear kaem er ris by de smid. Yn 'e hûs wienen se oan 't kofjedrinken. Doe krige hy gau it ambyld fan sa'n fjouwerhûndert poun en sette dat achter yn 'e tún del.
Doe't de smid letter yn 'e smitterij kaem, wied er deaforlegen sûnder ambyld. Doe moast Ynse helle wurde om it wer to plak to krijen.
nl.verhalenbank.20821
Hindrik Holthuis en Rindert Alma, doe't dat noch feinten wienen, woenen se de lju ris bang meitsje. Mar sy wisten neat fan elkoar ôf; 't wie allegear tafal.
Hindrik die in lekken om en Rindert die ek in wyt lekken om.
Fan 't Bouwekleaster rint der in paed skean de lânnen troch nei Readskuorre. Dêr wie in houtsje, dêr moesten de minsken oer. Hindrik wie...
nl.verhalenbank.32997
