Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
11 datasets found
Dutch Keywords: zwart vrouwen
Op 'e merke op 'e Like stie froeger in tintsje, dêr siet in swarte spegel yn. De faem dy't dêr yn seach koe har takomstige man sjen. En omgekeard seach de feint syn takomstich wiif. As jo net trouden krigen jo in deakiste to sjen.
nl.verhalenbank.25235
Guon fan Feansterheide hienen in sike koe. Doe gong it minske mei har buorfrou nei âlde Hinse, dy't op 't Swartfean wenne. Hinse Jehannes de Boer wie duvelbander en hy doktere ek mei fé. Hja gong nei Hinse ta om rie. Hinse frege: Binne jim dêr en dêr lâns kom? "Ja", seinen de froulju. "Ha jim nergens lêst fan hawn?" "Né." "Dan krije jim dêr aenst àl lêst...
nl.verhalenbank.19731
Tsjoensters wienen meastal âlde minsken. Yn de regel wienen it froulju, dy hienen in swart kypske op. Mar 't wienen ek wolris manlju. Us mem wie siik. Us Jan hie nei Wopke ta west om in drankje. Wopke sei, hy mocht it oan net in minske sjen litte, dat Jan hâldde it drankje yn 'e bûs. Doe't Jan krekt wer thúskom wie mei it drankje, kommen der twa âlde...
nl.verhalenbank.35948
As d'r iemand begraeve wier vroeger dan liepe ze allemaol int zwart en zwarte handschoene en dan hadde de frullie toen ik, wat zak zegge ? tot ik 20, 25 jaer was, hadde ze een regeklêêd om. Dat was een hêêle zwarte kap en dan hieuwe ze die zo vast (spreker maakt een gebaar waaruit blijkt dat de kap haast helemaal dicht gehouden werd) en dan keke ze deur...
nl.verhalenbank.45964
Dan moest de meest dichtbij wonende boer het lijk rijden, 't liefst op een boerenwagen met hoge wielen, dus een deftige wagen. De lijkkist werd er op geschoven. Op een speciale bank boven de kist zaten dan twee zwart gesluierde vrouwen van de naaste familie. Maar het span paarden, dat de wagen trok mocht niet drachtig zijn, dan werd het veulen verworpen....
nl.verhalenbank.126522
Froulju gongen froeger wol foar de swarte spwegel stean op 'e merk yn in tinte. As se de kiste krigen to sjen, dan soenen se net trouwe. Meastal krigen se it portret fan 'e takomstige man der foar en sy waerden ek gewaer hoefolle bern se ha soenen. De froulju seinen der in spreukje by op, dat sa bigong: Laat mij de man eens zien (dêr't se mei trouwe...
nl.verhalenbank.19306
Twa fan 'e Westerein arbeiden yn Dútslân. It wie feest en hja gongen de stêd yn. Dêr wie in gûchelspul en ek in tinte mei in swarte spegel. Dêr koenen se kaert lizze en de froulju sjen litte, dêr't se mei trouwe soenen. Elk krige in kaert en dêr stienen de froulju op ôfbeelde. Mar sy moesten der om tinke, dat se achterstofoar wer út 'e tinte weigongen,...
nl.verhalenbank.17467
Yn 'e Westerein wenne ek in minske, dat tsjoene koe. Us mem hie bisite, hja sieten togearre as froulju to praten; tafallich hienen se it oer dy tsjoenster. Doe gong de doar iepen en dêr stie se, de tsjoenster. Mem har bisite sei: "Wy hienen 't krekt oer dy. Dû kinst tsjoene." Hja waerd lulk en gong der út. Doe't se goed en wol bûtendoar wie, stie der in...
nl.verhalenbank.32340
Op in kear kaem ús pake fan 'e froulju. 't Wie al in moai eintsje yn 'e moarn op. Doe kom der him in frommes tomjitte, dat wie roetswart om 't gesicht. Pake wie sa binaud, dat de skonken trillen him ûnder 't gat. It frommes gong ta 't hek fan 'e tsjerke yn to Sumar. Pake sette har achternei, al hoe binaud er ek wie. Mar sy wie wei as wie se yn 'e groun...
nl.verhalenbank.19714
De bloudvlek van Dieksterhoes Dieksterhoes, het Huis Ten Dijke, werd in 1903 gesloopt. Er was zelfs toen nog niet zoveel begrip aanwezig, dat deze Middeleeuwse börg bewaard bleef. Wie kon het wat schelen, wat er in de Middeleeuwen voor heren woonden in dit land? En wie maalde er om, dat daar ongeschonden nog stond het laatste verblijf van een der grote...
nl.verhalenbank.42370
Mirjam, sage uit den Achterhoek Het was in den jare veertien honderd negen en dertig, dat er Groote Sterfte over de menschheid kwam, en de taak van den Dood niet wilde eindigen. Zwart waren Zijn knokels. Op een zwart paard reed Hij, zwart waren de toomen, zwart het zadel, zwart 't ijzer van de zeis, waarmede Hij sloeg. Men noemde Hem den Zwarten Dood....
nl.verhalenbank.41759
35