Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Hjir yn 'e Westerein stie in spûkhûske, dêr doogde it net yn. Dêr doarst net in minske jouns by lâns, sa bot gong it dêr op 'e joun en yn 'e nacht altyd oan wei. Yn dat hûske ha Sake en Elske wenne.
Der flak by dat hûske wie ik ris mei myn maet by de wâllen lâns gien om pealtsjes byinoar to fandeljen foar brandstof. It wie in earme tiid en wy hienen gjin...
nl.verhalenbank.38516
As ge bé’j de pas ien Hulhuze soaves de wei iengieng, kos ge d’r nie mer uutkomme. Ge mos dan den hele nach rond lope dwoale tot ’t smèrs lich wier.
nl.verhalenbank.49728
Soms gebeurde het dat mensen verdwaalden. Heel de nacht liepen ze dan tevergeefs zoekend naar de goede weg en pas tegen de morgen konden ze thuis komen.
nl.verhalenbank.47111
De sawndaegse boer fan 't Bomkleaster wie nachts altiten warber. Sy wolle wol ha dat er dan groef nei skatten dy't dêr yn 'e groun sitte moesten. Letter wie dy boer tige ryk.
nl.verhalenbank.33192
Klaassen: Vroger gungn ze wa es mangs ’s oavnds noar de möl hen, at d’r owwerdag gen weend was west. Bie oons in de buurt, twee breurs, dee goat noar de möl hen, dee loopt doar richtan owwer ne kaamp hen en at ze ’s oavnds doar wier noar hoes hen goat met n puut, nen scheppel of zoa, doe komt ze doar bie ne riej beum langs en ineens t was ok lechte moan,...
nl.verhalenbank.128504
Dokter Visser syn frou sukkele altyd. Dokter koe har net better krije. Doe gong dokter op in kear mei har wetter nei greate Wopke ta.
"Kom, binne jo dêr al?" sei Wopke.
"Ja", sei dokter.
"Lit my 't wetter fan 'e pasjinte mar ris sjen", sei Wopke. Doe't er dat sjoen hie, sei er tsjin dokter Visser: "Sjoch, it sit sa: Jo binne wol achter de kwael, mar jo...
nl.verhalenbank.24824
De schaapherder - vroeger bij ons in de contreien scheper genoemd - kwam vaak voor in de verhalen over de gloeiige. Duidelijk, want hij dwaalde vroeger met zijn kudde schapen over de onmetelijke heide en het was juist op de heide waar de verhalen over de gloeiige zich afspeelden. In het kleine Kempische plaatsje Duizel – tussen het gehucht Achtereind en...
nl.verhalenbank.128330
Een Zuiderwouder vertelde mij in 1911 het volgende:
In de Haarlemmermeer was iemand, die de vrije of zwarte kunst verstond. Als een paard en rijtuig hem vooruit was, kon hij het laten stil staan. Was hij weer een eind vooruit, dan kon hij het weer laten nader komen. Ik vond dat zoo merkwaardig, dat ik het wel wou leeren. Hij was er niet ongenegen toe,...
nl.verhalenbank.9397
Yn 't Barrahûs gebeurde it faek, dat minsken dêr ûnderdak krigen foar de nacht.
Op in joun kom dêr ek in frommes yn. It wie in fremd frommes, dat se net koenen.
Ien fan 'e mannen, dy't dêr ek sieten, wie in soldaet. Dy soe dêr dy nachts ek sliepe.
Doe't er in pear kear nei dat frommes sjoen hie, tocht er by himsels: bistû eins wol in frommes?
Hy gong...
nl.verhalenbank.37818
De verzonken schat
Het moet gebeurd zijn in grijze, grijze tijden in het Noordbrabantsche Kempenland. In een ver verleden, toen het rumoer verstilde op de dorpen, toen de Kempen nog geheel-en-al het land was van hei en bosschen, toen de onmetelijke, bruine heide als een oneindigheid heenstrekte naar den bosch einderm waar sombere ruischende mastbosschen...
nl.verhalenbank.46011
Us heit wie noch feint, hy wie noch net troud. Hy wie boerefeint op Minne Geerligsplaets to Rottefalle, oan 'e Boppeste. Hy hie doe forkearing mei ús mem, dy wenne hjir op 'e Loane, yn in hûs krekt achter uzes.
't Wie yn 'e winter en moai waer. 't Wie yn 'e neinacht, der lei snie. Heit kom krekt by ús mem wei, doe seach er op 'e daem in keardel stean. 't...
nl.verhalenbank.37833
Knjillis Wytses hat ris mastere mei de dochter fan in prefessor út Grins. Mar dat wist Knjillis Wytses net. Hy bihandele it fanke, joech har guod mei en it fanke waerd wer better. Doe't se dan genezen wie gong de professor noch in kear mei har nei Knjillis Wytses. Doe makke er him oan 'e wûnderdokter bikind. Mar hy woe wite hokfor guod er syn dochter...
nl.verhalenbank.32209
De kinders werden bang gemaakt met Bartel met de hanse (handschoen). Die was zijn hanse in een storm verloren en nu was hij hem 's nachts aan het zoeken. "Pas op veur Bartel met hanse."
nl.verhalenbank.43547
Guon kommen us let yn 'e nacht fan in pretsje. Se mâltjirgen net allinne, mar der woarden slimme flokwurden brûkt. Se kommen yn 'e buert fan Eastemar tusken hege diken. By in hekke woarde ien fan dy feinten dy't it sa mâl opsein hienen, samar by de oaren weinom, dat se stienen forstomd.
Ien wie hwat dryster as de oaren, dy kom tichter by de hekke. "Der...
nl.verhalenbank.16778
Het paaltje van Oosterlittens
In Oosterlittens woonde een schoenmaker die het niet breed had. Hij werkte hard, zijn vrouw was zuinig, maar het groeiende kindertal dwong hen de tering naar de nering te zetten.
Voor de schoenmaker stond echter vast, dat beter tijden zouden aanbreken.
Op een morgen zei hij tegen zijn vrouw: "Ik heb vanacht gedroomd dat ik...
nl.verhalenbank.9504
[C. Bakker:] "Heb je wel ers gehoord dat de kollen in een botermoud varen?"
[Oude zegsman uit Uitdam:] "O ja, dat heb me eigen grootvader zelf gezien. Uwe moet weten dat me moeders vader op Terschelling woonde. Hij had zoo een mooien vogel en daarom noemde zij zijn huis het vogelenhuisje. Op een goeien nacht hoorde nie mooi zingen. Hij gong kijken, maar...
nl.verhalenbank.9182
3.141. De Toren van Bakel
Een groote menigte Kauwen bevond zich in 1858 in de gemeente Bakel. De hooge toren der kerk scheen als bezaaid van nesten dezer vogels, die aldaar hun verblijf hielden en uitbroedden.
Waardoor zij eene groote partij duiven verdreven aan de pastorij toebehoorende, die in den zomertijd menig hartelijke beet aan den pastoor...
nl.verhalenbank.50411
De bedelaar van Heithuizen
Wie in den Kerstnacht kerkwaarts gaat, hoort vanuit een der poelen bij Heithuizen het doffe luiden eener klok en denkt met huivering aan het kasteel, dat daar eens stond, maar vanwege de harteloosheid der inwoners, verzonk in de diepte.
Want lang geleden eens, toen ook het hooge feest van Christus’ geboorte plechtig gevierd werd...
nl.verhalenbank.49518
