Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Toveren is een kunst, maar toch waren er in Zeeland mensen, die deze kunst verstonden. Vooral schaapsherder, die de hele dag de tijd hadden om toverboeken te bestuderen, konden meer dan rech toe, recht aan.
Een boer van Sint Anna ter Muiden had zo'n scheper in dienst. Andere schaapsherder hielden netjes de dijkwegen en zouden het niet gewaagd hebben in de...
nl.verhalenbank.49094
Heintje Groen (zie vroeger) kon ook in een halfuur tijd alle gras op hoopen zetten. De vader van mijn zegsman heeft dit zelf gezien maar hij werd er akelig van.
Eens ging de vader van mijn zegsman op de jacht. Hein wilde dat hij een kop koffie kwam drinken.
"Neen," zeide hij, "dat doen ik niet, want er zit net een koppel ganzen."
"Zoo als je wilt," zei...
nl.verhalenbank.9135
Alle Tet op 'e Bulten wie blau om 'e holle. Dêr koe men oan sjen dat in tsjoenster wie. Sy bitsjoende faek bern. Dan hienen se krânsen yn 'e kessens. As bern wienen wy binaud foar har. As wy har oankommen seagen, naeiden wy hurd út.
nl.verhalenbank.19526
Ik haw us in keppel katten byelkoarren sjongen heard. Se songen in psalm, 't wie hiel dúdlik. Mar doe't ik der oan ta wie, wie der neat mear.
Alde Jehannes Postma wie by my. It ha tsjoensters west.
nl.verhalenbank.21468
Imke koe op twa plakken tagelyk wêze. Hy wie soms op itselde momint by de foardoar en by de achterdoar.
Op in kear, doe't er de kaserne yn Ljouwert forlitten hie, waerd er op itselde tiidstip yn 4 poarten fan 'e stêd sjoen.
nl.verhalenbank.32229
Op 'e Tille wenne in man: Reid Keuning, dy koe soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme litte. Heit en dy sieten dêr faek, en dy ha't wol us sjoen.
nl.verhalenbank.19353
Hy koe de soldaetsjes ta de hurddobbe út komme litte en dan bigounen se moai to marsjearen. Hy liet se ek wer yn gelid ta de hurddobbe yn gean. Us mem hat it sels sjoen.
nl.verhalenbank.38419
As wy in tsjoenster seagen froeger, setten wy gau in krús op 'e wei. Dan koe se der net lâns komme.
nl.verhalenbank.19538
Yn 'e Rottefalle wenne Piter Scheper. Dy koe mear as in oar. Hy siet us by syn buorman yn 'e hûs en doe sei er: "Sjoch, al jou fé rint bûtendoar." 't Wie midden yn 'e winter en soks wie net mooglik. It fé stie op 'e stâl, mar de buorman seach syn fé ek tige dúdlik rinnen. Hy gong nei bûten ta, mar der wie neat to sjen. Alle fé stie op 'e stâl.
nl.verhalenbank.19678
Ritske Postma kom us by de Houtigehaechster wyk. Hy wie doe noch net troud. Oan 'e oare kant de wyk dêr wenne âlde Jetse Jel mei har dochter.
Jel wie in tsjoenster, woarde der altyd sein.
Doe seach Ritske dy beide froulju de wyk delkommen. Sy woenen oer de wyk. Ritske seach dat se in biezemstok tusken de skonken hienen. De mem en de dochter sieten foar...
nl.verhalenbank.21634
Sy koenen ûnder tsjinst neat wurde mei Ymke de Jong.
As er yn 'e cachot opsluten woarde, dan sprongen de doarren samar iepen. Doe't er fuortjage woarde ha se him op fjouwer úthoeken fan 'e stêd tagelyk sjoen.
nl.verhalenbank.25315
Achter syn hûs stie in âld hûs, dêr wenne Klaes Jippes yn mei 't wiif. Yn 'e nacht sei hja: "De hiele baelderbult sjit út." Hja hearde klear dat de baelders allegear nei ûnderen ta rûgelen yn 't hok.
Doe't se der hinne gongen to sjen mankearde der neat oan 'e bult. 't Hie Jehannes syn wurk west.
nl.verhalenbank.38422
Datselde âlde minske hie in dochter, dy koe èk tsjoene.
Op in moarntiid bitiid hat ien sjoen dat de mem mei de dochter om in beam hinne oan 't tikkerboartsjen wie.
nl.verhalenbank.25661
Us heit hat mei Imke de Jong ûnder tsjinst west. Imke mat sahwat yn 1853 geboaren wêze. Se koenen ûnder tsjinst neat mei him wurde. Hy siet om 'e haverklap yn 'e cachot, mar dêr wied er ek samar wer út. Hy koe troch de tichte doarren komme. Net in slot wie tsjin him birekkene.
Op 't lêst ha se him fuortjage. Mar doe is er op itselde stuit op 'e minút om't...
nl.verhalenbank.20041
Der wienen minsken, dy hienen in bern, dat wie bitsjoend. Doe gong de heit nei de duvelbander ta. Hy krige fan de duvelbander in flesse drank mei. Doe't er ûnderweis wie nei hûs ta kom de soan fan 'e tsjoenster him tsjin.
"Hastû fuort west?" frege dy.
"Ja", sei er.
"Hast in drank by dy?"
"Ja", sei er.
"Lit my dan us sjen."
"Né, dy krijst net to sjen." En...
nl.verhalenbank.17703
As Rikele Myt jin hwat joech, moest men dat noait opite, hwant dat foroare yn in pod. Rikele Myt joech sels ta dat se in tsjoenster wie. As se jin in apel joech, moest men dy ûnder in kop lizze en dan nei trije dagen der wer nei sjen. Dan wie 't in pod.
Myt siet jouns mei in spjelde to prippen yn in popke. Dan wie se wer oan 't tsjoenen.
nl.verhalenbank.19511
In bern rekke faek bitsjoend as in tsjoenster sa'n bern hwat joech, in apel of sa. Dan kommen der krânsen yn 'e kessens en woarde it bern siik.
Dan gongen de âlden nei Wopke ta. Wopke joech har in flesse drank mei foar it bern. En dan sei er: "Pas op, as der guon by jimmes yn 'e hûs komme. Dy flesse meije se net sjen." De krânsen yn 't kessen moesten...
nl.verhalenbank.21471
Myn frou wenne yn Twizelerheide yn in húske mei in plankje oer in sleat. Op in joun, doe leinen se al by harren op bêd, doe hearden skoanmem en dy guon praten. Skoanmem gong der ôf en gong foar 't glês stean om to sjen hwa't dat noch wiene, dy't sa let warber wienen. Doe seach se trije minsken rinnen.
It wienen Stammerige Harm, dy syn suster en in dochter...
nl.verhalenbank.24528
Op in kear sei er tsjin my: "Sille wy us in grap ha?"
Ik sei: "Goed."
Hy sei: "Hjir ha wy klaveraes." Doe skreau er op dy kaert: "Hjir mat in flesfol jenever foar komme." "Nou liz ik dy kaert bûten del," sei er, "en dan krijstou aenst de jenever oan."
Goed.
Hy sei tsjin my: "De flesfol jenever is der al." Doe ik fan 'e stoel en nei de achterdoar ta. Ik...
nl.verhalenbank.27938
Ot har man, dat wie Hindrik Pyk ( = H. Ophuis). Dat wie ek in tsjoenster en hy hie de kweade hân.
Wy hienen in omke, dat wie Japik-om. Dy bearde us in kear, dat er nei de froulju ta soe. Mar hy gong nei de doar fan Hindrik en Ot. Mar hwat er dêr sjoen hat! Hy is achterstofoar fan 't hiem kom. Sa binaud wied er, hy moest it gesicht op har hâlde. Hy is der...
nl.verhalenbank.21387
