Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
17 datasets found
Dutch Keywords: zien vangen
Mien voader hef mie wol wat verteld over veurloop. Hai woonde dou in Onstwedde. Op n oavend steet e op boetn wat noar de steerns te kiekn en zo. Non stun n endkng van heur of n boskng. Oet dat bos heurt hai dan “help” roupn. Hai hef zuk dr nich an steurd en dochde, dat t wol verbeeln weden zol. Wat e door heurd har, vertelde n zet loater aan zien neef....
nl.verhalenbank.44552
Der wie in widner, dy hie faek hinder fan in nachtmerje. Dy kaem alle nachten troch 't slotsgat. Op in kear, doe't er wer it gewicht fan 'e nachtmerje op him fielde, sloech er de earms om har hinne en rôp: "Lampe op! Lampe op!" De bern dienen gau de lampe op en doe hied er de nachtmerje fangd. 't Wie in moai frommes. Hja is dêr bleaun en hy is mei har...
nl.verhalenbank.17730
Der wie in stroper, dy hie op in snein-to-moarns ûnderweis nei tsjerke in ein fangd. Hy die him ûnder 'e jas en sa kom er yn tsjerke. De doomny hie ta tekstwurd: Ik zie hem. De stroper tocht: O blinder, hy sjocht myn ein. Doe die er in knoop fan 'e jas fêst. Even letter sei de doomny wer: Ik zie hem. Doe die de stroper nòch in knoop fan 'e jas fêst. Wer...
nl.verhalenbank.23721
Der wie in man dy soe nei tsjerke ta. Underweis seach er in prachtige ein. Hy koe 't net litte om dy ein to fangen. Hy tocht: "'t Kin my neat skele, ik nim him mei ûnder 'e jas nei tsjerke ta. Dêr sjocht net ien hwat fan." Doe rekke doomny oan 't preekjen en yn syn preek kommen de wurden - Ik zie hem - foar. Doe't dy man dat hearde, tocht er: "Donders, hy...
nl.verhalenbank.32931
Twa mannen wienen to murdejeijen. Mar sy fangden dy nachts neat. Doe seach de iene hwat. "Duvel Jan," sei er, "hwat is dat in moai murdtsje." Mar hwer wienen de hounen? Hja fluiten, mar de hounen kamen net. De hounen wienen binaud. Doe sei Jan: "It komt, sa't it komt, mar as de hounen dat bist net oandoarre, dan rêd ik der mei." En doe rekke er mei dat...
nl.verhalenbank.17639
We zoue op ’n nach gon ulke [bunzings vangen]. Mee z’n drieë. Mien bruur en ik en Jos de Hoan. We hadde twee honde bé’j ons: Kees en Taks. We hadde ’n eindje gelopen en zèje ienens: “Verrek, gund is braand”. We zoue gon kieke. We lope nève de meulen op. Toen kosse we de vlamme duidelijk zien. We ginge bé’j van den Brink um ’t huus hen en zèje: “Verrek, ’t...
nl.verhalenbank.50375
Tussen twoalf en één, Zien de spoken opte been. Da zèj mien voader duk. Hé’j vertelde ok van ’n spook in Huse. Meschien het ie ’t wel gehörd van grötvoader. Ien Huse het ’t vroeger ok wel gespokt. Ien ’n huus, ik wet nie mer woar, hörde de minse duk veul lève: geklop en gehamer, gekrijs en zo wa. Mar ze zage nooit iets. Wat ’t was en wie ’t...
nl.verhalenbank.44777
Tusken Oostmahorn en Zoutkamp haw ik ris in kear in sémearmin sjoen. Ik wie dêr mei myn kammeraet oan 't fiskjen, doe seach ik ien op 'e Zoutkampse sé. Ik sei tsjin him: "Hwat is dat?" "Dat is in sémearmin mei in poppe", sei er. Dy poppe hie se achter op 'e rêch. Sy hie sokke lange tate, dat se de boarsten oer 't skouder slingere op 'e rêch en dêr hong de...
nl.verhalenbank.27777
Der wie in man, dy gong nei tsjerke ta. Fan tofoaren hied er op jacht west, doe hied er in einfûgel bútmakke. Dy stoppe er yn 'e binnenbûs en sa siet er yn 'e tsjerke. Doe rôp de doomny: "Ik zie hem!" Dat paste by de preek, mar dat hie dy man net yn 'e gaten. Hy tocht dat er de einfûgel bidoelde. Dat hy knope de jas efkes tichter. Even letter rôp dy...
nl.verhalenbank.33303
3.140. De Mol te Bakel (in plat Helmondsch dialect) Vruuger, laang jorre geleeje ha-de in Bökkel mar ei goe plekske en dä was de-n-hof van de bestouir en in dië-n-hof dor worde-n-ees ne mol gevange mar der was in heiil Bökkel gee man, die van ze lève zoo-n-aarig ding gezien ha en de heiil mense kwame-n-der gelijk no' toe en die stonne verwondert um dä...
nl.verhalenbank.50410
Mien voader en moeder hadde ’n handeltje ien van alles en nog wat, ok ien schervegerei [aardewerk]. Zo mos ik ens daags vör de kermis nor Doornenburg mee ètesborde. Ik broch ze nor de minse, wor ik zien mos, beurde ’t geld en gieng wer nor huus. ’t Was al ien den oavend. Opten terugweg zie ik ’n witte kenien vör mien uut huppele. Ik doch: “Die mot ik mar...
nl.verhalenbank.50181
3.141. De Toren van Bakel Een groote menigte Kauwen bevond zich in 1858 in de gemeente Bakel. De hooge toren der kerk scheen als bezaaid van nesten dezer vogels, die aldaar hun verblijf hielden en uitbroedden. Waardoor zij eene groote partij duiven verdreven aan de pastorij toebehoorende, die in den zomertijd menig hartelijke beet aan den pastoor...
nl.verhalenbank.50411
3.137. Lang geleden werd op het eenige vette plekje van Bakel n.l. in den tuin van den pastoor een mol gevangen. Niemand echter in heel Bakel had ooit zulk een dier gezien en het bericht zijner verschijning verwekte algemeene schrik en ontzetting. In allerijl werd de Gemeenteraad bijeengeroepen en aan de inmiddels saamgekomen leden het ondier vertoond....
nl.verhalenbank.50392
Hoe Valkenswaard zijn naam kreeg a. 'Dit is een zeer schoon Dorp, en draagt zijnen naam van de Valken, die hier welëer tot de Jagt wierden afgerigt, want in voorige tijden hadden hier alle Valkeniers van alle Vorsten in Europa hun winterverblijf, en leerden hunne Valken, dit bragt zeer veel voordeel aan dit Dorp. Men zegt, dat een Valk alleen dat Wild...
nl.verhalenbank.46031
2c. In de bosschen rondom Erp huisde een beer, die het den boeren zeer lastig maakte. Zelfs de koe van den pastoor was het slachtoffer van zijn vraatzucht geworden. De parochianen wilden dus het dier levend of dood in handen krijgen. Nu stelde de koster voor, den beer in de kerk te drijven en hem daar te laten doodhongeren. 't Eerste gelukte, maar toen...
nl.verhalenbank.45213
KATWIJKERS VERTELLEN In de tijd van de grootouders van Cornelis Hoek, die in 1850 was geboren, zwommen er zoveel haringen voor de kust, dat de vissers hen met stokken uit de netten verjoegen. Vandaar dat er op de rug van sommige haringen nog de striemen van de stokslagen zijn te zien. Daarom ook spreekt men van geselharing. De haring geeft zelf aan hoe...
nl.verhalenbank.32572
Over Spookdieren Een oude man vertelde mij het volgende: "Het is mijn vader gebeurd, hij heeft 't mij vaak verteld, en daarom heb ik het steeds geloofd, want hij vertelde nooit iets aan ons kinderen wat niet waar was. Vader werkte vaak bij een boer, die woonde eenzaam in het veld op een afgelegen boerderij. In de winter was het dan steeds donker als hij...
nl.verhalenbank.13478
35