Datasets - ISEBEL

Ons hoes is al laank veur tied zain. Op n oavend luipen dr n poar manlu deur t veld en dou hebben ze n löchie brannen zain op dit stee. In n leeg hoes zaggen ze ook n moal löcht brannen en n zetje noa tied was t bewoond. Dit binnen taikens van veurloop, dat besteet

avond

nl.verhalenbank.45298

d Olle heer zag voaker biezundere dingen. Door mozzen wie de gek nait mit drievn, want hai kreeg maistied gliek. Zo zugt e op n oavend n steern vaaln op t huus van de buurvrouw. “Dat liekt mie nait goud tou”, zee hai, toun e dat in de koamer aan ons vertelde. Wie leufden dat, want voader kon t ja waitn. Hai wost t ook. Ol buurvrouw is omkomen. Stumper...

avond

nl.verhalenbank.43918

Skoanheit wenne to Broeksterwâlde. Dy syn mem hie wol us forteld, dat der wenne in skipper yn 'e Broek, dy wie troud en dy hie ien famke. Mar dat famke hie knolfuotten. De skipper syn wiif bigong to sukkeljen en it woarde al minder en minder mei har. Sy fornom wol dat it net goed komme soe, en doe rôp se op in joun de skipper by har. Sy sei: "Ik haw...

beloften

nl.verhalenbank.20892

Dorover hè voader verteld. Hé’j zèj dat ie ’t eiges ha gezien. Hé’j zag soaves is ’n keer ’n heel grote gloeiende bal on den horizon en dorbove was de hele loch vuurrood. Toe rieptie moeder en zèj: “Kom ’s on ’t raam kieke. Da is beslis ’n vörbeduisel”. ’n Por monde dornoa brok den oorlog van 1914 uut.

's avonds

nl.verhalenbank.50218

In sekere Sake van der Kloet en syn wiif wennen op 'e Skieding oan 'e Fryske dyk. Dy beiden koenen och sa min mei elkoar. Doe't syn frou yn posysje wie, sloech er har mei de bolleskeppe. Doe sei de frou: "Noust' dat dien hast, hoopje ik dat God in teken oan it bern jowt, nou't ik yn posysje bin." Doe krigen se in bern, dat wie gebucheld. (Alle oare bern...

God

nl.verhalenbank.17753

Er waren ook mensen, die euh, zagen een kruis in het beddengoed - dus meestal op het witte laken - als ze de bedden opmaakten. En dat waren dan meestal de vrouwen, en dan wisten ze dat ter binnenkort in de familie iemand zou sterven. Doordat kruis in het laken, maar ik heb die vrouwen zélf nooit gesproken. Ik heb dat ook weer via via gehoord.

bed

nl.verhalenbank.128298

Het volgende heb ik ook beleefd. t Was in 1933. Op t waark was dr overdag over proat, dat dr s oavends n steern veur de moane komen zol. Ik wol dat ja wel es zain en gung op boetn stoan te kiekn. Nou was dat van dei steern veur de moane moar larie, door kwam niks van uut; moar ik zag hail wat anders. Ik kiek zo naor de heldere lucht en den zai ik n ruut...

arm

nl.verhalenbank.43920

Toun vrouw P. hier n eindje van ons of n poar joar leden slim zaik was, gungen wie elke dag eevn kiekn, hou of t er mit gung. Op n dag kwam mien vrouw dr ook weer en toun zee t oal: “Wat is dat aal veur n gehoel op stroade?” “Och, doar zit n hond te jankn; k wait nait wat dei wil”, zee de vrouw. Moar zai dochde wel wat. En toun zee vrouw P.: “Dat is gain...

centimeter

nl.verhalenbank.43655

De vader van een kammeraad van me diende bij een boer. Op een avond gaat ie* naar huis, hij kwam van melkens af, en daar ziet ie een meter of tien voor 'm uit een kraai zitte. Iedere keer hipte die kraai weer een endjie verder. Toen die thuiskwam, hoorde die dat z'n vader bij de koeien dood gebleven was. Hij had z'n eige kwaad gemaakt op de koeien. 't Was...

's nachts

nl.verhalenbank.50957

As ’n vruchboom twee keer per joar bloeij, ista gin bes teike. Da gebeurden es bé’j Hannes Moerkerk. De pèrebom ston dor vör de twedde keer te bloeije. Vrouw Moerkerk zèj toe: “Da zie ik nie gern. Da gif ’n bruud of ’n liek. ’n Bruud da kan nie mer, want ze zien bé’j ons allemol getrouwd. Dus mot ’t ’n liek worre”. Kort dorop is Bart, de schoonzoon,...

aankondigen

nl.verhalenbank.50201

In 1866 had je de veepest. Als je boer was met twintig koeien en je had d'r vijf over en een ander had er geen een over, dan leende je hum d'r een. En 't kwam dan niet zo krap, wanneer je die geleende koei terug gaf. Ik heb het teken van die veepest eens gehoord van vroegere mensen. Op een zekere tijd keken de mensen achteruit het land. Nou hebbie van die...

1866

nl.verhalenbank.50940

Wibe Alma hie forkearing hawn mei Griet. Mar dy forkearing rekke út en Wibe kom yn 'e gefangenis. Doe't er út 'e gefangenis wei wie sette er de jouns op it húske fan Griet en dy ta. Dêr strúnde er om it hûs hinne. Doe seach er Griet op 't hûske sitten. (Sy hienen froeger gjin doarren foar it hûske.) Mar it wie har skime. 't Wie Griet sels net. Dochs seach...

gedaante

nl.verhalenbank.25749

Als je nou smid ben hè en je hebt vette kolen, dan wil daar wel is teerbel inkomme. Door die lucht in die teer die gloeiend heet wordt. 't Is een teerbel met een overhangende punt. Dat noemen ze dan een mannegie of een kereltie in 't vuur. Als je dat ziet, krijg je veel werk. 't Schijnt nog uit te komen ook!* *Dit volksgeloof geldt in de omgeving van...

ander

nl.verhalenbank.50936

Een Broeker vertelde mij dat hij bij een inwoner van Volendam niet meer in huis mag komen, hoewel hij zeer met hem bevriend is. De vrouw des huizes heeft namelijk gedroomd dat ze hem zonder hoofd gezien heeft, wat een onfeilbaar teeken is dat, als hij dat huis binnentreedt, [hij] spoedig zal sterven.

binnengaan

nl.verhalenbank.8784

Ik was nog jong. Wel gieng ik al nor schol. We zate op ’n zondagnomiddig, um ’n uur of vier, same bute optebank. Voader en moeder waren d’r ok bé’j. Ienens zag ik over den diek ’n liekstoet vurbé’j komme, mè mar inkele minse d’r bé’j. Ik zèj tege voader en moeder: “Kiek es, ’n begraffenis op zondag”. “Och jong, ge ziet gek”, zèje ze, want zé’j zage niks....

begrafenis

nl.verhalenbank.50184

DE DOOLWEG TE SITTARD. Honderden jaren geleden hoedde op de gemeenteweide te Sittard, toen de Tomel geheeten, een blinde herder de schapen. Hij zat daar in weer en wind, in regen en zonneschijn, van den morgen tot den avond. Hoorde hij dan de avondklok luiden, dan blies hij zijn kudde samen en ging, geholpen door zijn hond, met de schapen naar huis. Daar...

avond

nl.verhalenbank.42697

Wonderlijke teekenen. [Andere vreemde teekenen zijn er in de lucht gezien.] In 806 verscheen er in de maan het teeken des Kruises, het was een donderdag.

806

nl.verhalenbank.39198

DE HEKSENSABBAT Een boer die in de omgeving van Leiden een flinke hoeve bezat, was na een warme zomerdag om middernacht opgestaan, om met zijn paarden naar de akker te gaan. Hij wilde korenschoven opladen en naar de schuur brengen, om de volgende morgen vroeg met dorsen te kunnen beginnen. Op zijn land gekomen, zag hij plotseling wel honderd lampjes in...

akker

nl.verhalenbank.32569

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur