Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Mem har beppe wie mei de helm geboaren. Hja woe noait lije dat mem en dy by 't tsjuster midden op 'e wei roannen. Hwant dan koenen se tsjin in lykstaesje oprinne en in rare stomp krije.
Mem har beppe seach lykstaesjes fan tofoaren. Hja hat ek sjoen hoe't har eigen soan op in skip fordronken is.
Hja sei de deis fan tofoaren noch tsjin him: "Dû mast der...
nl.verhalenbank.37750
Us Auke moest moarns altyd nei de boer ta. Dy wenne yn 'e Westerein fan Garyp. As er dan de tsjerke foarby moest, seach er dêr altyd twa minsken sitten op 'e tsjerketrappen. Dy bleauwen dêr sitten, hwant as er omseach sieten se dêr nòch. Dat wienen spoeken.
nl.verhalenbank.23042
Fan 'e wike kom hjir in beppesizzer.
"Dû hast hjir fan 'e moarn ek al west", sei 'k.
"Né, beppe", sei se.
"Dû hast hjir west, 'k ha dy sjoen, dû hiest in blauwe jurk oan. Mar dû wytst it sels net."
"Ja," sei se, "'k hie in blauwe jurk oan fan 'e moarn."
nl.verhalenbank.21681
Dirk van Vuure heb, als hij 's ochtens in 't donker zat te melken, vaak een roode hond gezien met vurige oogen, en dan stond zijn vee te trillen.
(J. Lof)
nl.verhalenbank.9329
Der wie in boerefeint dy slepte yn 't búthûs achter de kij yn in bêdsté. Dy feint hie yn 'e nacht al in pear kear sjoen dat se ûnder yn 't bûthús ien biklaeiden, dy't stoarn wie. Hy koe net sjen hwa't it lyk wie en dat woe er doch graech wite.
Doe wie it wer in kear it gefal dat se mei 't lyk oan 't biklaeijen wienen. Doe gong dy boerefeint dêr mei de...
nl.verhalenbank.31633
Op een morgen sting ik in 't land, ik zie een leeuwerik omhoog gaan, zo hoog, dat je hem bekant niet meer zag. Ineens valt ie dood naar benejen. Dat kwam deur de kwaaie dampen.
nl.verhalenbank.50971
Men geloofde aan de vuurman. Je mocht nooit op hem fluiten. 'n Man in Dieteren floot door het raam van zijn zolderkamer op den Vuurman en sloeg toen het raampje dicht. 's Morgens zag hij een hand met uitgespreide vingers op het glas gebrand.
nl.verhalenbank.13532
In Vlagtwedde woonden drei oale bruiers.
k Wait nait meer hou ze haitn.
Wazzen gierig as de pest
En zatn aan de haals tou; in de duitn.
s Zömmers wurgden ze zuk op t land.
En s winters op de deel.
Dan sluigen ze dr mit de vlegel op lös.
Al zaggen ze van de honger ook scheel.
s Mörns om acht uur rustten ze wat van t waark,
Den dronken ze koffie van...
nl.verhalenbank.46279
Hjir stie by de Langewyk in hûs, dêr wennen minsken yn, dy hienen in jonge, dy woarde dêr net sa moai bihandele. Dy jonge is dêr fordronken. Se seinen, dy jonge wie net goed beset, sa't it hearde.
De neislaggen sille har dêr iepenbierje.
Dêr is ris in frommes lâns gong, op in moarn bitiid, dy soe nei Smellinger Pein ta to arbeidzjen, dy seach dêr letter...
nl.verhalenbank.23794
It gebeurde yn 'e oarlochstiid, doe wienen der in doomny en in pryster op reis. Tsjin 'e joun moesten se ûnderdak ha. Sy kommen yn in hotel. Dêr seagen se in moai kamermeisje.
Dy makke de bêdden foar har op. Der wienen trije keamers njonken elkoar. Yn 'e earste slepte 't kamermeisje, yn 'e twadde de pryster, en yn 'e trêdde de doomny.
De oare moarns...
nl.verhalenbank.33009
Op in moarn tusken fjouwer en fiif ûre kommen ik en Sweitse de Wit by de Lange Wyk lâns. Wy soenen nei de buorren ta. Doe kom dêr in lyts swart keardeltsje oan mei in hege hoed op, dy gong stiif njonken my lâns. Sa't ik him neiseach, woarde er wei. 't Wie krekt as der beammen mei woartel en takken ta de groun út skuord woarden.
Doe woarde it in swarte...
nl.verhalenbank.23795
Heit wie stuolwynder; op in moarn om fjouwer ûre teach hy der op út. Hy roan de Sweagerloane del nei Sweagerbosk. Dêr roan altyd hwat, seinen se. By in daem hat heit it sjoen. It like op in swart skiep. 't Roan hyltyd hinne en wer.
nl.verhalenbank.26192
Germ Nijboer soe op in moarn nei de boer ta. Doe't er by de Skoallewyk kom, seach er Gjets Jel en Luts oer de dauwe sweven. "'k Seach de rokken boppe de dauwe útkommen", sei er. "Dêr sweefden se togearre hinne."
nl.verhalenbank.23572
Datselde âlde minske hie in dochter, dy koe èk tsjoene.
Op in moarntiid bitiid hat ien sjoen dat de mem mei de dochter om in beam hinne oan 't tikkerboartsjen wie.
nl.verhalenbank.25661
Een bakker had het erg druk, en bleef ’s nachts doorwerken. Om middernacht kwam er een zwarte kat door het kattegat onder de deur kijken, begerig, om in de warme bakkerij te komen. De bakker noodde: “Kattemieske, kom maar binnen. ’t Is koud buiten.” De kat kwam binnen, en warmde zich. Spoedig kwam er een tweede kat loeren. De eerste ging er naar toe, en...
nl.verhalenbank.69252
Op in moarn roan ús heit fan 'e Harkema nei 't Wytfean ta. Hy soe nei de boer ta to melken. Underweis soed er syn maet oanhelje. Dy wenne ek yn 'e Harkema en dy arbeide ek by in boer op it Wytfean.
Heit wie noch net oan dy man ta, doe kom der him ien tomjitte yn 'e berm. Heit sei: Goeije morgen, mar dy oare sei neat werom. Doe sei heit nochris Goeije...
nl.verhalenbank.33174
Veurloop.
Wat woar is dat is woar. Binnen wel mensn, dei dr nait aan leuvn, moar wat ik toch beleefd heb en zain mit aigen oogn, proat mie gain mens uut de kop.
Wie woonden indertied in de Beetse. ‘s Mörns brochde mien vrouw de sikke noar boetn en den zee ze wel ais: “Ik heur voak n törteldoeve rouom; t is net of e bie ons in hoes is.”
Nou kon dat niat,...
nl.verhalenbank.44562
Heit fortelde, hy soe op in moarn nei de boer ta, dy wenne ek yn Moarmwâld. Underweis seach heit yn 'e krimpe fan in hûs in pleachbeest stean. 't Hie der brúnachtich út sjoen en 't hie bot mei de earen klapt.
nl.verhalenbank.23705
Op in moarn bitiid gong der in arbeider fan 'e Boelensloane nei Rottefalle, nei de boer. Op 'e hoeke by de Langewyk, sahwat foar Tsjoelker oer, seach er dat de beamkes plat tsjin 'e groun bûgden. En 't wie doch stil waer.
nl.verhalenbank.27598
By Tsjitse Boonstra op Burgumerheide stienen de kij moarns omkeard op 'e stâl, de achterein nei foaren ta en de koppen nei achteren. En as Tsjitse moarns yn 't bûthús kom, seinen alle kij: "Morgen, baes."
En de hinnen dy seinen tsjin him: "Wij kakelen wel, maar wij leggen niet."
Dy dieren sieten ûnder 'e kweaminsken. Alde Sjouke Kloetstra krige dêr de...
nl.verhalenbank.20340
