Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Kleissen: Doe was ik nog nich geboorn. En wat n breurke van mie is, dat is, loa´k es kiekn n joar of acht junger as ik, of ölder as ik west, vuur mien tied was dat, ik was doe nog nich geboorn en doe ha´w bie oons ne meid H.H. v. S., doar woont d´r ok wat van in Haarbig of Geestern, in ieder geval per slot van rekn, moder was in de kökn, vrower ha´w nog...
nl.verhalenbank.128523
It is us in kear gebeurd, dan kaem ik thús fan 'e klaei. Dêr hie 'k oan 't wurk west. 't Wie sahwat ien ûre yn 'e nacht. De finsters fan ús hûs stienen heech opskoud en de gerdinen waeiden der troch hinne nei bûten ta. Ik seach ûnder 't finster troch. Der stie iten foar my op 'e kachel. Doe gong ik der yn en ik bigong to iten.
Doe seach ik in lyts deafet...
nl.verhalenbank.17683
Spookdieren
Vroeger had men hier ter plaatse ontzag voor een uil; men geloofde namelijk, dat, wanneer deze uil rond een huis vloog, er in dat huis iets ernstigs zou gebeuren, bijv. dat er iemand zou overlijden, of dat er een ongeluk zou gebeuren.
nl.verhalenbank.13397
Ze zeie vroeger wel es: ’n Berich vur twoalf uur is ’n goed berich. Noa twoalf uur is ’t ’n slech berich. Bijvoorbeeld bij ongelukken of ziektes.
nl.verhalenbank.50468
Hjir yn 'e Westerein hat yndertiid de blau-mûzel gien (een soort mazelen). Doe stoaren der in hiele bult. Der wie ûnder mear in húshâlding mei fiif bern, dêr foelen fjouwer by wei. It wienen allegear bigraffenissen, dei oan dei. Alde Knjillis (= Bontsje Keke; Veenstra) hat dat allegear fan tofoaren sjoen. Hy sei: "Hjir gebeurt aenst raer hwat, ik koe net...
nl.verhalenbank.36514
Myn dochter wie ris by my, doe woarde se siik. Doe't ik ris in kear yn 'e hûs kom, woarde ik yn 'e keamer keard. Ik seach net hwat it wie, dat my kearde. De oare deis moest myn dochter opnom wurde yn 't sikenhûs. Doe brochten se in draechbaer by ús yn 'e hûs. Dat wie it ding dat ik de foarige deis sjoen hie en dat my kearde.
nl.verhalenbank.24845
Alde Marten van Kammen hie t.b.c. Hy lei yn in tintsje.
Op in joun sei mem: "Ik mat der mar ris hinne." Doe't se weromkom sei se: "Hy leeft gjin twa dagen mear."
De oare deis stoar er. Syn frou sei: "Ik hie 't der noait oan sjoen dat it sa hurd gean soe." Mar mem hie him al fantofoaren as lyk sjoen.
Ik hie seis rare stikelwarten op 'e pols. Doe't Marten...
nl.verhalenbank.36299
Myn suster hie in jonkje yn 't stêdssikenhûs yn Ljouwert to lizzen. Dat wie tige min. Myn suster wenne sels ek yn Ljouwert. Doe krigen se biricht dat de tastân fan it bern krityk wie.
Myn swager wie hastich en sei tsjin myn suster: "Toe, dû mast oanmeitsje. Wy matte der hinne foardat it to let is."
Mar myn suster sei kalm: "It hoeft net mear, hwant ús...
nl.verhalenbank.36139
In die tijd van de veepest wanneer ze dan 's avonds in de kamer zatte, dan hoorde ze een soort gedonder door de lucht en over 't dak. Dat was een voorteken van de veepest. Dat werd beschouwd as een voorteken van de veepest.
nl.verhalenbank.70346
Ergens yn 'e Wâlden wenne in âld-feint. Dy wie arbeider by de boer. Hy wie mei de helm geboaren en moest alles sjen.
De boer dêr't er by wenne, hie twa soannen. Ien dêrfan woardde great mei de faem. Dy faem moest fan him bifalle. Sy mienden 't elkoar wol, mar de boer woe syn tastimming net jaen.
Doe gong de soan mei syn faem nei dy arbeider ta. Dy wenne...
nl.verhalenbank.19696
Ojeej als bij ons op ‘t dorp een hond huilde en die honden kennen soms met zo’n lange uithalen huilen hè, zo: Joeeeeeeeeee, ging dat hè. Toen zei mijn moeder altijd: “O god o god. Arm Betje of arme Rie, of als iemand ziek was, weetjewel. En toen zei ik: “wat hebt dat nou met het huilen van hond te maken”. Zei ze: “Ja, die gaat dood, kind”. Zegt: “Ja, dat...
nl.verhalenbank.69991
Van de veepest hadden ze de tekenen aan de hemel gezien.
nl.verhalenbank.70732
Myn soan sjocht de dingen soms foarút. Op in kear praette er mei syn maet. Dy syn heit wie siik. Mar de soan sei: "Hy knapt aerdich op de lêste tiden. Hy sil wol gau wer de âlde wurde."
Myn soan sei: "Dat kinstû wol sizze, mar ik haw sjoen dat er mei de boerewein nei 't hôf brocht wurdt."
It wie yn Garyp. In pear jier letter wie de man dea.
De lykstaesje...
nl.verhalenbank.31791
De Verlengde Stasjonswei hiet froeger Lange Loane. 't Wie doe noch in lânwei. By de bocht wie in leech plak yn [in] streek fan sa'n 5 m, dêr stie by 't hjerst altyd wetter yn. Myn pake soe ris nei famylje ta op in joun. 't Wie donker. Doe seach er in grouwe swarte houn, sa great as in Sint Bernard, mar mei in greate, lange bek. Hy sjocht him foar him lâns...
nl.verhalenbank.36565
't Wie yn 'e mobilisaesje fan 1918, yn 'e tiid fan 'e Spaenske gryp. Ik wie elke dei mei ús heit to bûkelsykjen. Wy gongen der mei de hounekarre hinne. Moarns ier en bitiid by 't tsjuster gongen wy al fuort, as it bigong to skimerjen. Heit en ik togearre. 't Wie yn Beets by 't âldtsjerkhôf, dêr't wy sochten. Op in dei wienen it dêr allegear eksters. Dy...
nl.verhalenbank.16846
Bij ons op de Kruisweg stond vroeger een huis en daar woonden twee vrijgezelle meiden in. Ze verkochten turf. Die twee ouwe meiden waren betoverd door Miet de Wissel. Dat was een vroedjuffrouw, je weet wel, zij haalde de kinderen en de buurvrouw zorgde voor de rest. Dat huis, van die twee ouwe meiden was ook betoverd. Iedere avond sloegen de deuren open...
nl.verhalenbank.50557
Tsjip en Neeltsje wennen yn 'e Westerin. Tsjip woarde siik. Doe hearden de minsken dat der hyltyd in gelút út 'e sleat wei kaem. Net ien wist hwat dat wie. Alle jounen wie dat gelút dêr. En dochs wie der neat to sjen.
Tsjip hie twa jonges: Wytse en Anne. Dy rekken nei Dútslân ta to werken.
De âld man syn sykte woarde slimmer. Doe't de beide soannen...
nl.verhalenbank.29735
Heit en mem hienen twillingen. It iene berntsje woarde siik, doe wie 't njoggen maenden âld. It stoar en sy brochten it nei 't hôf ta. Doe sei heit: "It oare berntsje hâlde wy ek net. Ik ha 't al yn 't kistje lizzen sjoen." Doe't se weromkommen fan 't tsjerkhôf wie 't oare berntsje ek dea.
Heit en mem wennen doe yn 'e Twizeler Mieden.
nl.verhalenbank.36140
Der wenne in frou yn Bûtenpost, dy fornom ek dingen fan tofoaren. Dat wienen altyd treurige dingen, lyk as sykte en forstjerren ensa. 't Forrin fan 'e sykte en de dea fan har man hat se allegear fan tofoaren krekt sa sjoen as it gebeurd is. Letter is se nei Grins ta gong to wenjen. Sy is nou al dea.
nl.verhalenbank.22848
Een boer (1) klimt op een leer naar de schuurzolder. Hij steekt zijn kop boven de zolder uit en hij ziet muizen lopen. Die muizen vluchten weg naar alle kanten, Hij ziet ook een gat in het rietdak. Je weet, hoe een boer is: hij wil een gat gedicht hebben. Toch heeft hij het niet gedaan. Hij was bang, dat hij een ziekte kreeg. Die boer heeft zo'n...
nl.verhalenbank.50575
