Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
489 results
Dutch Keywords: ziek
Dêr't nou it swimbad is fan 'e Westerein, dêr wenne froeger in âld minske yn in lyts hûske. Dat minske wie in tsjoenster. As jonge fan acht jier moest ik it melken leare by de boer, dy wenne dêr net fier ôf. By de boer wienen se deabinaud foar dat âldminske. Hja hienen in greate klobbe duveldrek yn 't waeifet, dêr't de keallen út dronken, en se woenen har...
nl.verhalenbank.38299
Ik haw ris nei Wopke Minke fan Kûkherne ta west om medsinen. Ik krige in drankje fan har mei. Hja sei, ik moest fral tige op dat drankje passe ûnderweis, hwant der koe wolris in houn by my opspringe dy't it drankje stikken ha woe. Mar der is my neat oerkaem mei dat drankje. It wie sa, myn wiif wie siik. Hja koe net gean fan 'e pine. Doe seinen de buorlju...
nl.verhalenbank.38529
In tsjoenster mat om 'e sawn jier ien deatsjoene, oars giet hja sels dea. In tsjoenster kin har yn in kat of in houn foroarje. Soms forgaderje dy katten; ien hat dan de lieding. Jowt men sa'n kat in pak op 'e bealch, dan bliuwt de tsjoenster de oare deis op bêd lizzen. Dêr kin men oan wite dat men mei in tsjoenster to dwaen hat. Hja bitsjoene meastal...
nl.verhalenbank.36712
Rikele Myt wie in greate tsjoenster. Sy helle altyd wetter út 'e put by myn memme suster Trynmoai. Doe rekke it dochterke fan Trynmoai bitsjoend. 't Bern gûlde jouns altyd, dan hie 't stumper pine. Doe gong Japik-om nei de duvelbanner ta. Hy krige guod, dêr moesten de mem en it berntsje elk fan ynnimme. En it bern moest fan 't boarst. Doe frege Japik-om:...
nl.verhalenbank.19497
By de Lytse Wei ûnder Droegeham wenne Wytse Bosma. Hy hie in dochterke, dat tsjirme. It wie de âldste. De lju seinen, it wie bitsjoend, mar Wytse lake dêr om. Mar it bern woarde minder en dêrom sei er op in kear tsjin heit: "Wolstû foar my nei Frânse Hinke foar it bern? It komt sa, leau 'k, net goed. Dû kinst in goune fortsjinje." Frânse Hinke wenne yn 'e...
nl.verhalenbank.23441
By uzes thús wie ris ien fan 'e bern siik. Heit wie yn Grinslân op 'e klaei oan 't wurk, mem wie allinne by de bern thús. It sike bern lei by har op bêd. It wie der net bêst oan ta. It gûlde en jammere wit hoe faek. Doe't it even stil wie, fornom mem in biweging ûnder 't kessen, krekt as slierde der hwat. Doe tocht mem: it bern kin wolris bitsjoend wêze,...
nl.verhalenbank.28703
Myn jongste broerke rekke siik. Hy bigong der al mar minder út to sjen. Syn troanje woarde wilich. Doe gong heit nei greate Wopke fan Kûkherne. En dêr wie 't al sa, it jonkje wie bitsjoend. Wopke joech heit in drankje mei, dêr moest it bern fan ynnimme, sei er. Mar hy warskôge heit, heit moest werom net troch de bosk gean, hwant dan soed er ophâlden wurde...
nl.verhalenbank.16770
Myn man hie in suster, dy wie siik. In soan fan har siet yn Frankryk. Dy skoansuster woarde minder en doe sei de dokter, sy moest nei Grins ta op ûndersiik. Dat wie yn dy tiid in hiele reis en in hiele útris. De tiisdeis moest se der hinne. Ik sei de moandei-to-jouns tsjin myn man: "Ik mei aenst wol ris by Atsje sjen, hwant net to witten of se dêr net yn...
nl.verhalenbank.29783
Op 'e Leijenskant woarde âlde Hindrik Heddema bitsjoend. Ien fan 'e famyljeleden gong nei Kûkherne ta om Wopke op to heljen. Wopke biloofde dat er komme soe. Hja hienen by Hindrik Heddema in hage foar de glêzen lâns en dêr stie in hekje yn. Oan 'e westkant wie ek in hage. Achter hûs wie ek in hekke. Wopke sei: "Jimme matte in groppe grave, fóár 't hek en...
nl.verhalenbank.24099
58. Ik het een buurvrouw gekend en die was ziek. En ze wier al langer hoe zieker. Toe hemme ze de dokter gehaald. Mao de dokter die kon der ook niks aan doen. Hi'j kon niks vinde. Daor kwam iederen aovend een kat op 't dak. Toe dachte ze dat de vrouw beheks was. En toe zun ze nao de paoters ien Babberik gegaon. Die zeie: "Dan moj is met die vrouw hierhen...
nl.verhalenbank.22417
2.Ziekten. As er een kind ziek was, dan harn de mensen de gewoonte, um es te kiekn hoe of et gunge. Dat was miestal vrouluwark. Maar o wee, as t kind niet betern wilde en er een krans in t kussen kwam, dan was iene van de vroulu de schuldige. Die had et kind behekst; zuk geleuf kwam hiel veel veur. En et was een vrougien met n kromme rugge of iene, die de...
nl.verhalenbank.45428
Der wenne in man op Burgumerheide, dat wie froeger in feardige arbeider. Deis wied er altyd drok oan 't wurk en jouns skearde er wol om der noch hwat by to fortsjinjen. Mar letter woarde er syklik en kom er hielendan yn elkoar to rinnen. (roungear) Doe gong er nei in kwaksalver ta. Dêr mastere er mei. Dat wie tagelyk in duvelbander. Dy die him in bantsje...
nl.verhalenbank.20339
To Feanwâldsterwâl wenne in frou, dy wie bitsjoend. Us heit wie galanterykoopman en ried mei de hounekarre. Doe sei dy bitsjoende frou tsjin heit: "Soenen jo foar my nei dat boerke to Eastemar gean wolle? Miskien kin dy my helpe. Dan matte jo him hjir hinnehelje." "Goed," sei heit, "dat wol ik wol foar jo dwaen." Doe hat heit dat boerke ophelle op syn...
nl.verhalenbank.28573
Yn 'e Harkema wie in húshâlding, dêr hienen se in bern, dat wie net goed. It tjirme en it hie lêst fan termynsetten. Doe gongen se nei de duvelbander ta. Ik tink hast dat dat Frânse Hinke west hat fan 'e Rottefalle. Dy joech in drank foar it bern mei oan 'e heit fan it bern. 't Wie yn 'e winter en der lei sterk iis. De man hie op redens nei Rottefalle ta...
nl.verhalenbank.37527
Der wennen trije tsjoensters yn Haulerwyk. Boppe Haulerwyk wenne Jan Betten. Dat wie de iene. Op in kear wienen wy oan 't stobberoaijen op Koudenburg by Anne Vondeling. Wy sieten to kofjedrinken. Jan v.d. Heide wie der ek by. It praet gong oer tsjoenen. Jan v.d. Heide fortelde: "Jan Betten hat in bern fan Koene Gerritsen bitsjoend. 't Bern groeide net en...
nl.verhalenbank.20715
Yn Dokkum wie in húshâlding, dêr gong de frou fan út te werken. Dan paste de beppe op 'e bern. Ze hadden twee jonkjes, die werden beide bitsjoend en gingen dea. Doe kregen se weer in jonkje. De man syn moeke was de tsjoenster, die altyd op 'e jonkjes paste. Dêr hienen sij geen erge yn. Doe waar daar een buurfrou: "Mag ik vandaag op 't berntsje passe?"...
nl.verhalenbank.25084
5.16. Het hoofdkussen vol rozen Hier heet een vrouw gewoond, enfin en die wier ook uitgedaan da ze kon toveren en die woonden hier kortenbij. Ze kwaam bij ons altij in de winkel. Op ne keer bij de buurvrouw was er ne jongen ziek. Die zei 'da doet de die, die heet die te pakken'. En die wier van den ene kant naar den andere gesleurd en die dronk zijn eigen...
nl.verhalenbank.44453
It gebeurde ris dat der yn Burgumerheide in faem net goed wie. Doe gongen se nei Piter Poes ta om ried. Piter sei, hy soe by de faem komme. Hy ried op 'e hounekarre mei Steffen Prûk dêrhinne. 't Wie Steffen syn karre. Piter frege de âlden dit en dat, doe sei er: "Nou wit ik it wol. Jow my it fanke har holkessen mar ris." Dat snie er iepen. 't Wie in...
nl.verhalenbank.32314
Een hiele minne was vrouw K. Sie hef n bult kwaad doan en de lu harren haar dik in de gaatn. Ik kan joe et gezin nog numen, waar ze toch n kind behekst hef. Sie was er in huus west en n zet later wordt dat kind ziek. Dokters zaggen ie ja haast niet; de mensn bruukten huusmiddeltjes en varder kon men zuk bezetn laatn. Mien vrouw kan dat ook. Dat kind wier...
nl.verhalenbank.44445
Den langen Hend, die al inkele jaren dood is, heb ik wel es heure vertelle: D’r ware drie derns on ’t biete hakke.* Toe was er ’n vrouw langs gekomme. En die makte ’n protje mee de derns. En ze gaf ielke dern ’n appel. “Et ’m mar lekker op”, zèj ze en ze liep deur. De oudste dern zèj: “Ik doej ’t nie. Ik vertrouw ’t nie. Ik ken die vrouw”. D’aander derns...
nl.verhalenbank.50168
544