Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Myn suster en ik binne ris op in nacht tige kjel woarn. De buorlju soenen oan 't forbouwen en hienen de ljedder by ús weihelle. Yn 'e nacht hearden wy, hoe't de ljedder by ús tsjin 'e muorre oan set waerd. Wy tochten: hwat in nuvere tiid, om dat yn 'e nacht to dwaen.
Mar der woarde net in ljedder delset. En doch hearden wy it dúdlik.
It gebeurde de oare...
nl.verhalenbank.38158
Nachtmerjes komme troch 't kaeisgat by de lju yn 'e hûs. Ien fan 'e sawn dochters dy't op elkoar folgje is in nachtmerje. Sy knipe jin de hals ticht. Men kin de toffels achterstofoar foar 't bêd sette of moal oer 't gesicht struije, dan kriget men der gjin lêst fan, sizze se.
nl.verhalenbank.28559
By nacht mat men noait midden op it paed rinne. Komt der dan in lykstaesje oan, dan wurdt men oan kant set, hwant in lykstaesje jowt gjin romte.
nl.verhalenbank.38206
4.17.
Diezelfde vrouw Bruinzeel, die kwam veel op de Wilhelminastraat in Breda en dat was een paar huizen voorbij Heidema: toen was 't nog een traphuis, maar nou is 't allemaal veranderd. Daar woonde graaf van Hogendorp en daar was ik in betrekking.
Nou hadde' ze me gezeid: as ik menne voet dwars over de voetstap van vrouw Bruinzeel zette, dat ze dan niet...
nl.verhalenbank.44333
Jelke Binnes wie in boer, dy wenne hjir yn Mouneein yn in pleats. Hy wie ôfgryslike sterk. Hy helle wolris in grap út. Soms sette er 't ambyld fan 'e smid op 'e dyk. Baes Wop wie de smid. Dy moest dan it doarp yn om folk by elkoar to heljen om dat ambyld wer toplak to krijen. Sa'n ambyld woech 600 poun.
nl.verhalenbank.30303
Ik zel joe aigen belevenissen vertellen; alles is woar.
In Valtermond was eens een jonge man gestorven. Het “kistholt” was aanwezig.
De jongen was gekist en daarna in de hanebalken gezet.
En naderhand totaal vergeten.
In de zomer met het hooi binnenhalen werd de kist weer ontdekt. Toen zei men: “Hé, daar staat hij ook nog.” Daarna was hij begraven.
’t Was...
nl.verhalenbank.44284
In de Muzzel is ’n keer kind behekst, ’t Was bie femilie von onz moeke.
’t Kind galpde de haile nacht en was koorzig. Umdat d’r ’n kranse in’t kussen kwam, mös ’t behekst weezn.
De hekse veranderde zuk in ’n kadde. Nô gung de kerel hen en muik grode kruzen op de voldeure.
Dan kön ’t kadde d’r nich meer veur langs. Von dai kerel kan ‘k nog wel begriepen,...
nl.verhalenbank.45415
Der wenne in âld minske oan 'e Lytse Wei, dy is dêr formoarde woarn. Sy ha doe in krús op 'e beam set. Sûnt spoeke dat âlde minske dêr altyd om. Forskate lju doarsten dêr jouns net mear lâns komme. It krús bleau dêr altyd yn. Woarde de beam omkapt, dan kom it krús wer yn in nije loate.
nl.verhalenbank.27247
Doe't wy yn Stiensgea wennen hienen wy nacht op nacht lêst fan in nachtmerje. En dêr wennen doe in hiele bult minsken dy't dêr lêst fan hienen. Der wennen twa bruorren njonken ús, dat wienen âldfeinten, hiele fremde mannen.
Dy fortochten wy der fan. Doe't wy út Stiensgea wei wienen ha wy noait mear lêst fan nachtmerjes hawn.
Wy setten de klompen altyd mei...
nl.verhalenbank.27286
Us pake, âlde Jan Nijboer fortelde dat yn 'e Houtigehage, by de wyk wie ris in bern bitsjoend west. Doe hienen se wetter oerset en dêr nuddels yn dien. En dat wie bigoun to sieden.
Doe wie der in frou by de doar kom en dy hie sein: "Och heden, set dy tsjettel der ôf, hwant ik ha sa'n pine!"
nl.verhalenbank.38013
In de buurt van Nieuwendam was in vroeger jaren een roover, dien ze maar niet te pakken konden krijgen. Maar op een goeden dag merkten ze dat hij in een herberg te Nieuwendam was en de burgemeester ging er met een stuk of wat dienders op af. Omdat ze bang waren dat hij gewapend was, durfden ze hem niet echter zoo maar te pakken en gingen dus één voor één...
nl.verhalenbank.9401
Grensstenen verplaatsen:
Indertijd, toen de Peelkanalen, de Helenavaart en het Deurnes kanaal nog niet gegraven waren, was de grens tussen de gemeenten Helden en Meijel nog niet afgebakend, en dit gaf dikwijls aanleiding tot heftige ruzies tussen beider inwoners. De Peel aldaar was nog gemeenschappelijk bezit, en de inwoners hadden er recht op het weiden...
nl.verhalenbank.69275
Ook hoorde men het glijden van pannen over het dak van een huis, dat pas na jaren werd gezet.
nl.verhalenbank.43088
Hekserij
Bie ons op de Riesdam woonden vrouger wat roare mensn. Spokn en heksn wazzen ze slim baange veur. Ain vrumde luitn ze nich bie de zwienen en baistn. As ze veur t hoes n kruus vonden zeden ze: "Kiek, door hei je t al weer, is aine west dai ons beheksen wilde." T Kruus wur dan doadelk vot moakt.
Zai harn t slim aarm. Was zulfs gain deure in t hoes,...
nl.verhalenbank.43513
Wy mochten froeger noait midden op 'e wei rinne, hwant dan koenen wy wolris oan kant set wurde troch in lykstaesje.
nl.verhalenbank.36985
Der wie in hokling op 'e stâl, dy siet op in kear sa raer fêstboun, dat it wie gjin goed spul. Doe is de man dy syn hokling it wie, nei greate Wopke ta gong.
Wopke sei: "Ik sil jo aenst in drank meijaen. Mar der komt jo aenst ien tomjitte. Dan matte jo al foarsichtich wêze en de drank net oan dy kant hâlde, dêr't dyselde lâns giet. Tink derom. Ik sil...
nl.verhalenbank.38228
Yn Burgum hat alris in man syn wiif formoarde. De frou hie in biblette hân tsjin 'e muorre oanset en de taesten fan it bloed bleauwen sûnt altyd op 'e muorre sitten. Dy wienen der mei gjin bjinnen ôf to krijen.
nl.verhalenbank.12198
Der wie in widner mei lytse bern. Dy widner hie altiten lêst fan nachtmerjes. Hy krige hast noait in wink yn 'e egen en seach tsjin 'e nachten oan. Doe klage er syn leed by in buorman. Dy wist hast altyd wol ried. Doe't dy him heard hie, sei er: "Hastû ek moal yn 'e hûs?"
Ja, dat wie der wol.
"Set dat dan op 'e tafel en jow dy dan joun mar rêstich del. Ik...
nl.verhalenbank.15783
Belezen (2)
Nog 'n ander geval. As jonge zat ik op de schildersschool in Boxtel. Daar hadde 'n jonge, Donkers heette-n-ie, uit Errup, die kon bloedinge overleze. Da had-ie al jarenlang verteld, mar ja, da geloofde zomar nie. Nou moeste we in 'n kapelleke glas zette. Een van de lirlinge snee darmee 'n slagader door. Donkers kwam erbij, prevelde 'n gebedje...
nl.verhalenbank.41663
It is sa'n tachtich jier lyn, wy wienen noch fan dy bern. Doe wienen der noch sânloanen yn 'e Westerein en hjir en dêr stie in húske. Wy wennen oan in donkere loane.
Us heit fortelde, hy wie ris op in nacht dy loane lâns kaem, doe wie er oan kant skoud woarn. In hiel ein, sûnder dat er hwat seach. Dêr hat in lykstaesje west dy't dêr lâns kaem, mar heit...
nl.verhalenbank.38388
