Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
41 datasets found
Dutch Keywords: zeggen angst
Myn suster is nou tolve jier wei. Sy wie frijgesel en tsjinne yn Amsterdam. Op in kear hie se nei in freondinne ta op bisite west. 't Wie op 'e joun. Hja roan werom lâns de Hearegracht. 't Wie dêr stil. Doe kaem der ynienen in keardel fan achteren oan en dy kaem har op side. Sy koe syn fuotten net sjen. 't Wie krekt as sweefde er. Hy sei tsjin har:...
nl.verhalenbank.21051
Die Ameise stropers gingen stropen in 't land. Ze komen bij een hoop afgehakt hout. Eén van die stropers zegt: "Ik wou dat d'r nou es een haas uit dat hout kwam, die kon praten". Net had ie dat gezegd, ofd'r komt een haas uit dat hout en die begint te praten! Toen wieren ze allemaal zo bang, dat ze het op een lopen zetten.
nl.verhalenbank.50870
Ze zèie vroeger wel, Opte Hoedieks”, een stuk diek bé’j de Wieringenhoek, doar liep vroeger soaves duk ’n been. Aanders niks as één been. En da liep doar mar wa rond. Soms was er ok nog ’n klein lichje op ’t been. Da was nog griezeliger. De minse waren er bar bang vur. Ze zèie wel tege de kiender: “Kom soaves nie te loat thuus, aj over de Hoedieks mot....
nl.verhalenbank.45930
Ik tsjinne yn Gaaikemaweer. 't Leit yn Grinslân, achter Niehove. Ik wenne doe by myn skoanâlden yn. Skoanheit en ik wienen arbeider by deselde boer en syn dochter wie dêr faem. It arbeidershúske dêr't wy yn wennen stie in twintich menuten geans fan 'e plaets ôf. Skoanheit krige wurden mei de boer (Tilma) en rekke lulk fuort. Doe makke ik my ek lulk, hwant...
nl.verhalenbank.19849
Sa goed as ik it yn ‘t ûnthâld ha, sil ik de stoarje fen it Drylster tsjerkhôfspoek forhelje, sa ‘t ik it fortellen heard ha. Om 1830 hinne, wier der om it tsjerkhôf hinne in grêft, sadat it eins in eilântsje wier, en stie it mei de strjitte yn forbining troch in brechje, dat ôfslten wier mei in houten rafterstek. Nou gou doedestiids it sizzen, dat...
nl.verhalenbank.72430
Albert Alma (de man fan Tet) wie in raren-ien. Hy wenne yn 'e Harkema. Op in joun siet er yn 'e kroech by Japik Laverman op 't Jachtfjild. Hy sûpte en flokte en swetste en hy liet him ûntfalle: Ik bin fan gjin duvel bang. Doe't er let yn 'e joun de kroech forliet woardde er ûnderweis op 'e Skeankamp, dêr't nou bakker de Boer wennet, samar oer de dyk hinne...
nl.verhalenbank.12272
Mike Ruerd wie in raer man. Op in kear wied er oan 't timmerjen op it Bomkleaster. Doe sei er: "Ik bin foar gjin duvel bang." De jouns soed er nei hûs ta. Hy hie 't ridskipsbakje op 't skouder. Hy roan de Skalkepaedtsjes del om yn 'e Harkema to kommen. Hy moest forskillende houtsjes oer. Doe stie der op ien fan dy houtsjes in juffer. "Rûmte!" sei Ruerd....
nl.verhalenbank.29351
As hounen spûkgûle, as eksters skatterje, as de tsjerkeklokken deadsk liede - dan hinget der in deaden oan - sil der ien stjerre. In pear jonges, sa fortelde heit, woenen de kloklieder ris in kear bang meitsje. Doe't er to kloklieden soe gongen dy beide jonges boppe op elkoar tsjin 'e muorre oan stean. 't Wie al hwat tsjuster. Doe't de klokmakker dy beide...
nl.verhalenbank.31545
Greate Pier wie ris in kear oan 't ploeijen. Doe kommen der soldaten op it lân, dy moesten him fange, mar sy koenen him net. Dy fregen him: "Hwer wennet greate Pier?" Doe tilde greate Pier mei ien hân de ploege op. Dy stiik er foar him út en hy sei: "Dêr wennet er en hjir stiet er." Doe't de soldaten dat seagen naeiden se gau út.
nl.verhalenbank.32676
We hebben 't ok nog eens gehad, dat d'r allemaal sterren deur mekaar vlogen. As je naar de lucht keek, je ees* d'r van. Toen wier gezegd: "Zo zelle later de mensen deur mekaar vliegen!" Want dat voorspelde een ramp. De geleerden verklaarden, ze konden het niet goed ontcijferen, maar ze hadden het over stukken van een meteoor. *ijsde
nl.verhalenbank.50959
Doe't ik 38 wie, haw ik nei in kaertlizter ta west yn Lukaswoude. Dêr wie it doe merke. Hja sei, ik wie to goed en dêr waerd wol misbrûk fan makke. Ik holp faek oaren en dêr waerd ik net nei bileanne. Ik soe 75 jier âld wurde. Ik bin nou 74. Doe wie myn maet oan 'e beurt, dat wie Berend Bakker fan Roan. Hja sei tsjin him: "Foar jo ha 'k net sa'n moai...
nl.verhalenbank.19369
Er woonde hier een frou, dat was een sekere Sjoerdtsje. Die sei: "De boze geesten sitten achter de koppen op 't kammenet", as de kinders ondeugend waren. Se sei ook tegen de kinders, as se niet om 't lyk wilden: "Ik sal een regiment soldaatsjes uit de hurddobbe komen laten."
nl.verhalenbank.20301
Alde Hinse Jehannes de Boer fan 't Swartfean krige us op in nacht selskip fan in pear man doe't er ûnderweis wie. Hy tocht: "Dy wolle my birove." "Ik mat earst efkes mei de âlde ôfrekkenje", sei er. Wylst draeide er mei de hakke in kûle yn 'e groun en lei dêr twa ryksdaelders yn. De twa naeiden út, sa hurd as se koenen.
nl.verhalenbank.20473
Ruerd v.d. Veen wie in raer man. Hy wie nergens bang foar, sei er. Op in joun kom er fan 't Bomkleaster. Dêr hied er timmere. Doe hat de duvel him mei 't bakje mei timmergereedskip en al yn 'e sleat goaid. Dit gebeurde op 'e Skalkepaden.
nl.verhalenbank.29330
Yn 'e Harkema hat in timmerman wenne, dy hiet fan Ruerd v.d. Veen. Dy sei: "Ik bin fan 'e duvel net bang." Doe ha se him sa bot smiten, dat hy is der oan stoarn.
nl.verhalenbank.25734
De ouwe Kee-meu, een ouwe weeuwvrouw, oud, grijs, weinig haar, die kon toveren. Vroeger zejen ze langs de Lek trouwens, dat alle ouwe vrouwen in Langerak konden toveren.
nl.verhalenbank.50963
Der wie in faem, dy tsjinne by de boer. It mat in ûnforskillich meubel west ha, hwant op in kear sei se: "Ik wol in feint ha, as wie 't de duvel ek." De jouns doe't se 't iten dien hienen, kom der ien by de tafel. De faem stie it net. It wie de duvel. Hja woarde deabinaud. Doe sei de frou tsjin har: "Dû mast alle skûtelguod dwarstroch smite en dan mast...
nl.verhalenbank.24831
Evert de Jong wie ek tige sterk. Se wienen allegear bang foar him. Net ien fan 'e skippers hoefde by him op 't hiem to kommen. "Als ik met mijn sterke hand iemand terneder vel," sei er, "blijft hij dood liggen."
nl.verhalenbank.23554
Der wie nachts altyd hwat op it tsjerkhôf. Doomny woe wol us wite hwat dat wie. Doe gong hy der ris hinne om to sjen. Doe wie dêr in persoan, dy gong boven op 'e oare stean, op 'e skouder tsjin 'e muorre oan. Doomny sei: "Ien ha 'k wolris op 'e oare stean sjoen, mar dêr ek noch in trêdden boppe op noch noait." Doe wie de boppeste sa binaud woarn, hwant hy...
nl.verhalenbank.24020
Der wie in skuonmakker, dy kom op in joun út 'e Trynwâlden wei. Hy hie aerdich hwat jild by him. Doe't er oan 'e Slachtebrêge ta wie, wie't krekt as lei 't him sa by dat der wol us guon wêze koenen dy't it op syn jild forsjoen hienen. 't Wie donker en 't wie in iensume wei. Dat hy tocht: "Ik gean hjir even ûnder 'e brêge." En dêr wie't al sa. Hy hearde...
nl.verhalenbank.20332
35