Datasets - ISEBEL

Spookdieren Het volgende verhaal werd mij verteld: een meisje van 13 jaar (nu reeds lang overleden) ging eens op een avond op het Westeinde op bezoek. Toen ze daar op bezoek was huilde er een hond. De oude man in huis zei: "ga eens kijken waar de hond naar toe kijkt." De hond keek.....in de richting van datzelfde huis....(Natuurlijk door het...

aankijken

nl.verhalenbank.13392

Liuwe Kûper wie kûper yn Burgumerheide. Hy wie âld-feint en 't wie in tsjoenster. Hy wenne by twa minsken yn, oan 'e Rottereed. Op in moarn lei Liuwe op bêd. Sy rôpen him om thé. Hy rôp: "Ja, ik kom!" Mar hy kom net. Doe gong de frou der hinne to sjen. De hiele Liuwe wie fuort. Tekkens en lekkens wienen fan 't bêd ôf. Hy wie der net. Twa ûren letter lei...

antwoorden

nl.verhalenbank.20258

Aan de vaart woonde een heks in een klein huisje met onder en bovendeur, waar ze uit keek. Een boer, die te Haamstede hout had gekocht, wilde in de vaart voorbij met zijn schuit. Tweemaal kapte deze om, en toen zei hij tot de heks: "Dat doe jie". En na de tweede maal het hout weer ingeladen te hebben, kon hij nu doorvaren.

aanwijzen

nl.verhalenbank.13640

Hansje Pik De eenige geestverschijning die in mijn jeugd (1885) in Leeuwarden algemeen gevreesd werd (door dienstboden en kinderen) was Hansje Pik, die achter de spiegel woonde. Al heel jong werden wij gewaarschuwd, niet in de spiegel te kijken, want dan kwam Hansje Pik je halen. Jaren ben ik daardoor bang geweest voor spiegels, waarachter ik een zwarte...

angst

nl.verhalenbank.13250

5.16. Het hoofdkussen vol rozen Hier heet een vrouw gewoond, enfin en die wier ook uitgedaan da ze kon toveren en die woonden hier kortenbij. Ze kwaam bij ons altij in de winkel. Op ne keer bij de buurvrouw was er ne jongen ziek. Die zei 'da doet de die, die heet die te pakken'. En die wier van den ene kant naar den andere gesleurd en die dronk zijn eigen...

betoveren

nl.verhalenbank.44453

Dat er vroeger reuzen in Drenthe geleefd hebben werd door de bevolking zeker aangenomen, al was het alleen door de aanwezigheid van de 'Dikke Stienen': de hunebedden. Dat de reuzen de zwaarste als knikkers gebruikten, wordt vooral langs de Hondsrug verteld. De hunebedden om Borger zijn volgens de overlevering als volgt gebruikt: de reuzen wierpen elkaar...

aannemen

nl.verhalenbank.49229

Noast ons woonde indertied vrouw Proem. Dei kon kwoad zain. ’t Mèns har d’r zölf last van. As zai wat zag, mös ze ’t huus uut en d’r noar kieken.” Zo zag ze beveurbeld ain noar ’t zaikenhuus goan. Dat was toun nait best, want noar ’t zaikenhuus goan betaikende, dat ’t gau ofloopm was. D’r gung ais ’n jonge man noar ’t zaikenhuus moar dei kwam levend weer....

begrafenis

nl.verhalenbank.45607

Sterke Hearke wenne achter Burgum. Hy wie us in kear op it lân oan it ploegjen mei in ien-hyns-ploech. Hy wie op 'e foarikker. Doe kom der in frommes oan. Sy sei: "Kinne jo my ek sizze, hwer't dy en dy minsken wenje?" "Jawol," sei er, "dan hoechst net sa fier mear." Doe krige er de ploech mei de houten sturt beet tilde him op en sei: "Sjoch, sa ast nou by...

akker

nl.verhalenbank.23353

Je had hier in Langerak vroeger een tovenaar, Aai de tovenaar. Hij was een liefhebber van vogels. Hij kwam altijd fluitend de kamer binnen. Dan keek die eens naar de vinkies. Nou woonde d'r hier in de buurt ook een vrouw, die een bietjie lichthoofdig was, een bietjie bijgelovig. Affijn, Aai die komt daar binnen en die vrouw wordt niet goed bij d'r hoofd....

altijd

nl.verhalenbank.50943

In Ilpedam heb vroeger een meid ewoond: die was nergens bang voor. Ze diende in een herberg en dan plaagde ze her dikwijls, maar ze gaf er niet om. Nou wordt in zoo'n herberg natuurlijk van alles verhandeld, en zoo kwam op een goede avond het gesprek op die meid en dat ze zooveul courazie had. "Nou," zei er op lest ien, "ik wed dat ze vanavond om elf uur...

aanhouden

nl.verhalenbank.8855

Op “Strûpenkeal” wenne letter in muoike. Se hjitte by ús Doaijemoai. Har earste man wie se fier de baes. Doe dy stoar wie se moai gau mei omke Hessel troud. Mar dy stie har! Se wie tige byleauwich en koe prachtich fortelle oer foartsjirmerij en so, sadat ús muoikesizzers de grize soms oer de grouwe gong. Sa b.g. dit: In feint wenne der al in pear jier;...

bijgelovig

nl.verhalenbank.47026

Was nog ander spookhoes. n Vrouw heurde dr altied wat; heur kerel vernam niks en geleufde de verhoaln van zien wief nich. Op n mörn dochde: “Non wil ik es stomp bie hoes blievn en kiekn of dr ook wat gebeurt.” Hai gèèt noar tland en holt t oog op deure en de roamen. Hai zug ja vanzulf niks, man vindt wol wat roar dat zien vrouw hail nich eevn op boetn...

ander

nl.verhalenbank.43888

Ik wait nog, dat er es n keer n huus verkocht en ofbrookn is. In dat huus woonden altied wat eignoardige mensn. Achter t stookhok was n pudde. Nou wur dr verteld, dat dr boovn dei pudde altied n vlammegie brandde. As kinder wuigden wie t nait om dr hen te goan om te kiekn: et spookde door ja zo.

afbreken

nl.verhalenbank.44472

Vuurbollen: Omstreeks 1914-15 woonde ik als paardenknecht bij “Boers” in de Donk, met als tweede knecht Piet Hendricks. We sliepen samen in een kamertje op de schuur bij de paardenstal. We waren samen geweest buurten. Het was erg ruw en hardstikke donker toen we om 12 uur thuis kwamen. Toen we het kleine bij-deurtje van de schuurdeur open maakten, werd...

beneden

nl.verhalenbank.69382

Vuurmannen: Bij “Boers” in het gehucht Donk woonden vroeger 2 knechten, die, zoals dat vroeger op grotere boerderijen gebruikelijk was, sliepen in een kamertje bij de paardenstal. Op donkere stormachtige avonden zagen beiden soms de “vuurman” door de lucht vliegen. Op een dergelijke avond keek een der jongens vóór het naar bed gaan, door het venster, en...

avond

nl.verhalenbank.63725

Hier woonde in wiefke in Opende, dy sei, der kwam elke oavend een wit ding bij hoar hús langs. Dat suisde heel hard. Hja fortelde 't oan Schoppert (de directeur fan Wilhelmina-hoeve) en dy woe 't net leauwe. Mar hy bislute der mei syn frou op in joun hinne to gean. En doe seagen dy it ek, it âld minske hie wòl gelyk. Mar hwat it wie, bigriepen se net.

ding

nl.verhalenbank.26333

Heit syn heit, dat wie Harmen van der Zee. Dy wenne yn Sigerswâld. Op in joun doe soed er op bêd. Hy stie al yn 'e ûnderbroek. Mar it pypke wie noch net alhielendal leech. Dat woed er earst leech roke. Beppe lei al op bêd. Wylst pake ta 't finster út seach kommen dêr twa greate, felle ljochten lyk op him ta. Hy rôp: Geeske, Geeske, hwat sil dit wurde! Mar...

auto

nl.verhalenbank.11559

M'n zwager z'n moeder, dat was een eigenaardig vrouwtje. Die had het tweede gezicht. Ze zag vooruit begrafenisstoeten. Ze woonde in Bodegraven.

aankondigen

nl.verhalenbank.50935

Mien olle lu woonden vrouger op de Schutn. Wat ik joe verteln kan heb ik maist heurd van mien pabbe. Noastaan ons bie de buurn was n kind zaik. t Lag al n haile zet moar stil hen, zunder dat er verandering kwam: t wur nait beter en nait minder. Mien moeke gung dr voak hen te kiekn. In t lest dochde ze: "Dat smerige wief uut de buurt, dei olle hekse, mout...

aflopen

nl.verhalenbank.43143

SdV : Is 't ok zôô dat je hier vroeger bijgelôôf had ? Mr Bakker : Nou niet sô erg hier nee. Jao, die ouwere meñse, dat ik dan weet, die ouwe meñse die hoorde je daer nog wel 's over. Mvr Bakker : Jao maor weet jie waer dat wel hêêl erg was ? D'n overkant, de kante op van Zoidland en zo, daer was 't wel erg. Mr Bakker : Jao maor op Gouswaerd ok hoor. Mvr...

bang

nl.verhalenbank.45900

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur