Datasets - ISEBEL

Gewijde palmtakjes wurn voak in de ketn hongen boovn de oopn heerd. Den kon de bliksem dr nait in sloagen. Nou heb ik mie verteln loatn, dat et toch n keer veurvaln is. t Weerlicht sluig in n huus; de stainen vloogn ale kantn op. Moar t wonderlieke was, dat alles vanzulf weer kloar kwam. De muurn stonden er weer; de pannen laggen dr op; en zo was van t...

afweer

nl.verhalenbank.44863

Der wienen in man en in frou, dy hienen in jonkje, dat wie siik. Se tochten dat it bern de mûzels hie. Se hellen de dokter der by. Der wienen altyd katten by har om 'e doar en dy fleagen by de glêzen op. Op in kear, doe wie der in man yn 'e keamer, doe lei der in kat op 'e diwan. Dy woe der net út, hy blaesde mar. De jouns kom der ien fan 'e jonges thús....

baas

nl.verhalenbank.38496

Mien vrouw had ope bene. ’t Was heel erg. Ze kos bijna nie mer lopen en soms helemol nie. En de wonde gave ’n lellijke reuk. Den dokter kos er bliekboar niks on doen. En zuster Plechelma, die de bene kwam verbiende, wister ok gin road op. We hörde toe veul vertelle van ’t Winsense boertje, die zo’n halve wonderdokter scheen te zien. Ik doch: “t Kan nooit...

aanraken

nl.verhalenbank.50191

Het schaap aan het paaltje. Wanneer het zomer is, slaat men de palen in den grond, en bindt de schapen aan een touw, opdat zij kunnen grazen binnen een beperkten omtrek, maar niet kunnen vluchten. dichterbij der menschen woningen, vlak bij de kapel Onder de Linden in Thorn had een boer zijn schaap aan een touw gebonden. maar het was een warme middag, en...

angst

nl.verhalenbank.42049

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur