Datasets - ISEBEL

Spookdieren In mijn kinderjaren hoorde ik vaak verhalen over de "weerwolf". Liep men 's avonds in het donker op eenzaam terrein dan was de kans groot dat er een weerwolf op je rug sprong. Hij klemde zich aan je rug vast , je kon je er niet van bevrijden wat je ook deed. De weerwolf bleef je een eindweegs vergezellen en verliet je pas weer nadat hij een...

arriveren

nl.verhalenbank.13450

Man gaat weerwolf in Italië ontmaskeren Jaak Leduk van Weert, die is de weerwolf in Italië gaan doden. Leduk dat was een struise, grote vent en ie had hier al vele weerwolven ontmaskerd. En men kwam hem zelfs vanuit Italië vragen om daar de weerwolven uit de weg te ruimen. En kort bij Genua - waar die stad ligt, weet ik niet precies - heeft ie de laatste...

doden

nl.verhalenbank.35690

2.49. Een weerwolf te Luiksgestel Deze ging eens met zijne minnares naar zekere plaats. Intusschen week hij, om eene boodschap te verrichten, van den weg af, dien het meisje vervolgde. Middelerwijl verscheen haar een groote hond en verscheurde gedeeltelijk haren geruiten voorschoot. Toen de vrijer bij haar kwam, vertoonde zij angstig den gehavenden...

afwijken

nl.verhalenbank.50090

Ik kwam soaves es ’n keer Jans, de möldersknecht van Hoogveld, tège. Achter ’m liep ’n lillek dier. ’t Leek ’n werwolf. Hé’j had grote klauwe en gloeiende oge. Ik zèj: “Wa hè gé’j dor toch bé’j ou, Jans?” Hé’j zej:“Ik heb niks bé’j mien”. En toe was er ok niks mer. Da gebeurde op ten hoek bé’j de meule. De minse zèje, dat ’t dor altied spokte.

beest

nl.verhalenbank.49723

Nen weerwolf. 't Zal zoowat dertig jaor elien wezen, dow dit vertelsel is gebuurd. De stie waor dit vertelsel gebuurd is, ligt in 't noorden van Twenteland, de stie waor as vuur honnerden jaoren de ketik'kers de reeze duur de beume anpakten nao 't klooster van Sibcelo. Daor lee 'n kleen stieken dat de Goeze heette. Het spilken was bewoond duur Goezen Jans...

achterna

nl.verhalenbank.128404

Het zwatte spook 'n Aovend begun a zachtjes an te vallen, dow Jens van Berghoes in Almelo oet 't spuur stapte, um te voot nao 't hoes te gaon. Fietsen wazzen d'r dow nog rech nich en dan was loopen de bôsschop. Jens van Berghoes harre 'n wek of zes nao Holland west hen grösmeijen en ok nen goo'n deute verdeend en dan wi'j wa wier op 't hoes an. Wat zien...

aanval

nl.verhalenbank.128407

Dor was es ’n boereknech. En ’n beste knech ok. Dor was niks op ’m te zegge. Mar ien de winter mos ie zowat iederen oavend èrs nor toe. Woar nor toe zeitie nooit. Ok nie as ze ’t ’m vroege. Mar hé’j mòs en zòu weg. Da koj wel on ’m zien. Op ’n keer doch den boer: “Dor mot ik toch es meer van wete”. En hé’j zèj tege d’aandre ien huus: “We zullen ’m es ’n...

's nachts

nl.verhalenbank.45233

Ien de Kommerdiek vertelle ze di verhoal: ’t Was nog ien de tied, da ze grote open schorstene hadden. Ien de buurt hadde ze same ’n koartploeg. En één van die ploeg verdochte ze d’rvan, dattie ’n werwolf was. Want d’ aandre haddenal duk gemerk, dattie sommige oavende op ’n zekere tied beslis wegwou. Toen ie op ’n oavend wer weggegoan was, sproke d’aandre...

avond

nl.verhalenbank.49658

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur