Datasets - ISEBEL

As de ierdmantsjes it tige drok hienen, krige men in fruchtber jier, waerd der sein. Der waerd by ús sein dat der in âlde widdou by ús wie, dy't nachts it wurk troch de ierdmantsjes dwaen liet.

aardman

nl.verhalenbank.23490

Hjir njonken my wennet in widdou, dat is in skippersdochter. Op in kear wie se allinne op 't skip. Har âlders wienen even fuort. It skip lei yn Holwert. Doe kom der in pleachbeest by har op 't skip. Dat kom lyk op har ta. 't Seach der út as in greate, grouwe, swarte houn. Hja gong fuort yn 't skip en wie deabinaud. Letter hat se 't beest net wer sjoen.

alleen

nl.verhalenbank.36665

Alde Japiks Fokje koe kaertlizze. Hja wie ôfkomstich fan 'e Harkema. Manlju kinne tsjoene, plichte se to sizzen, froulju net. Ik haw ris nei har ta west mei twa kammeraten. Wy hienen alle trije in faem. Sy sei tsjin my: 't Is mei dy mar in skarreltsje, mar de oare beiden sille mei har fammen trouwe. De kaerten wiisden dat út. It is sa ek útkaem. Ik ha dy...

huwelijk

nl.verhalenbank.16992

Onderstaand verhaal moet lang geleden gebeurd zijn in het dorpje Bakel. Er wordt van Bakel wel meer verteld, maar dit moet toch waar gebeurd zijn. Het was een mooie zomermorgen. De dag was nauwelijks begonnen en de zon was nog maar half te zien. Maar ondanks de vroegte stonden toch alle mensen van het dorpje Bakel met grote ogen van verbazing en zonder...

behulpzaam

nl.verhalenbank.49844

Thomas Klare fan Houtigehage koe kaertlizze. Ik en myn maet ha ris nei Ljouwerter Merke ta west. Dêr wienen njoggen kaertlizters. Wy ha by alle njoggen west, mar sy seinen it alle njoggen oars. Mar ik ha ek ris mei twa fan myn maten by Hinke Kaert west to Nijebrêge. Hwat Hinke sei, dat kaem altyd út. Sy bea ús bier oan. De hearen ek in potsje? sei se....

boerderij

nl.verhalenbank.15911

Yn Burgum wenne in widdoufrou, dy hie twa famkes. It âldste wie fjirtsjin jier. Hja hie ek twa famkes forlern. Hja wennen yn in arbeidershûs en dêr hienen se froeger wol stilen yn. Deis wie de widdou by de boer op it lân en de beide famkes moesten de húshâlding dwaen. As hja thúskaem stie it iten al op 'e tafel. Mar op in kear kaem se thús, doe wie der...

aantrekken

nl.verhalenbank.19723

Appelvangproef bij t Slochterdiep Dit verhaal heeft zich in de tweede helft van de negentiende eeuw zeer waarschijnlijk werkelijk, op de afloop na, afgespeeld op een boerderij bij het Slochterdiep ter hoogte van Denemarken. Hieronder volgt mijn vertelling. Het was eind november en het begon al te schemeren. Donkere, dreigende wolken scheurden laag door...

appel

nl.verhalenbank.45896

Der wie us in reizger to Jistrum, dy moest us in skoft wachtsje op 'e wein dêr't er mei ride soe. Om de tiid om to krijen gong er nei 't tsjerkhôf ta. Doe't er dêr hwat omkuijere, woarde er in deadsholle gewaer, dy siet noch heal yn 'e groun wei. Hy nom him der út en doe seach er dat der in rustige spiker troch de skedel hinne boarre siet. De reizger lei...

achterhoofd

nl.verhalenbank.20995

Heksen: Aan Tongerlo, een gehucht van Maasbree, woonde vroeger een weduwe, die men, omdat haar man jager was geweest, de Jaegerin noemde. Spoedig na de dood van haar man kreeg ze nog een kind, een zoon. Deze zoon trouwde met een nicht van mij. Later woonde de Jaegerin bij haar zoon in. Deze vrouw werd verdacht van hekserij. Een knecht uit de buurt trof...

aantreffen

nl.verhalenbank.69365

Doe't it Knjillisdjip groeven woarde, wienen der twa Westfalen, dy groeven ek mei. Sy wienen by in widdou yn 'e kost. Op 't lêst wie 't karwei dien. Mar de beide Westfalen bleauwen by de widdou. Hja krige gjin kostjild mear. Dat koe net út en 't minske woe dy twa graech slite. Sy sei 't tsjin 'e plysje. Doe kommen der twa plysjes, dy seinen út namme fan...

nl.verhalenbank.21282

Bij Aant. 1948, §3, fol. 326: Zie Aant. 1938, fol. 27: Wed. G.A. Gröbe-Krabbenbos.- Het contact met deze vrouw kwam tot stand via aanwijzingen, verstrekt door mej. Dr. H.E. Heimans te Almelo.- De „weduwe Gröbe”, „Lappendina”, gaf met kennelijke tegenzin toe op haar vent-tochten per rijwiel vaak kabouters te zien. Zij vertelde o.m. –spontaan- dat deze...

aardgeest

nl.verhalenbank.48590

Yn Twizelerheide wenne in widdou. Dy hie twa berntsjes hawn en der waerd wol sein, dat hja dy beide berntsjes sels fan kant makke hie. Alle jounen tusken skimer en tsjuster kom dy man mei de berntsjes der oan. Dy koenen de rêst net fine.

nl.verhalenbank.19324

HIJ HAD ER GENOEG VAN In Mierlo klopte eens een jonge bakkersknecht aan de deur van een bakkerij. Zij werd opengedaan door de bakkersvrouw die weduwe was en de bakkersknecht vertelde het doel van zijn komst: hij zocht werk. De bakkersvrouw had juist iemand nodig en nam de bakkersknecht aan tegen kost en inwoning. Ze stelde echter één voorwaarde: hij mocht...

aannemen

nl.verhalenbank.49574

Op 'e Bovenwei, dy't giet fan 'e Westereinder brêge nei de tramlyn Feanwâlden-Dokkum, spoeke in âlde hear. Dêr stienen froeger trije ikebeammen en dêr wie dy âlde hear altyd. De minsken doarsten dêr by nacht net lâns. Dêr hat in slot stien, dêr hat dy hear yn wenne. Deis kaem de hear net foar 't ljocht, allinne yn 'e nacht. Dêr siet in protte jild yn 'e...

brug

nl.verhalenbank.38399

Herinneringen over spoken in Middelharnis. Ongeveer 40 a 50 jaar geleden waren er nog verschillende mensen in Middelharnis, die stellig geloofden, dat er bepaalde personen, woonachtig in hun dorp, of in de omgeving, beschikten over bovennatuurlijke krachten. In dit dorp, zeer rechtzinnig in de Gereformeerde leer, geloofde men nog sterk aan occulte...

angst

nl.verhalenbank.13281

4.16. En zo was ik in Princenhage, recht tegenover het Zuilens kerkhof, daar had ik kennissen wonen. Die man heette van Eil en die had een meisje in huis, al een meisje van een jaar of dertig, vijf-en-dertig: die had ie als kind aangenomen, toen ze nog jonk was. Zo doende wierd dat meisje niet met d'r eigen naar Betje Dirven genoemd, maar die wier altijd...

aannemen

nl.verhalenbank.44332

Mem en heit ha yn Boarnburgum wenne. Heit hie altyd fan alles to keap. Sy wennen yn in blok fan acht huzen, dat hiet 'de Moune'. Sy hienen doe noch mar ien jonkje, dat is letter weirekke. Doe kom der op in joun in âld minske fan goed njoggentich jier by har. 't Wie de widdou Minke Oosterwoud. Sy frege of it lytse koopmantsje dêr wenne. Dat wie heit. "Ja,"...

achtervolgen

nl.verhalenbank.16845

In Vlijmen woonde vroeger eens een weduwvrouw, die bijzonder rijk was. Nu was ze niet een van de jongsten en bovendien was ze nogal ziekelijk. Ze was er dan ook vast van overtuigd dat ze het niet lang meer zou maken. Daarom riep ze op zekere dag al haar kinderen bij elkaar om haar geld onder hen te verdelen. Iedereen kreeg evenveel, maar toch hield ze wat...

afstaan

nl.verhalenbank.49830

Ik hie twa âldere bruorren. Op in joun woarde de âldste nei de winkel fan Hindrik Holthuis tastjûrd om boadskippen. Mar hy kom al gau werom. Mem sei: "Hast nou al hinne west?" "Né," sei er, "hwant de duvel sit dêr yn 'e hage." (Der wie in hage oan 'e Boskreed) Mem sei: "Hwat biweecht dy jonge - de duvel yn 'e hage." Myn oare broer sei: "Dan sil ik ris mei...

begrafenis(?)

nl.verhalenbank.28771

Der wie in widner, dy hie trije bern. Hy krige forkearing mei in widdou. Hy frege har of se mei him trouwe woe, mar hja seach hwat biswier yn 'e trije bern. "Ja," sei er, "dêr kin ik net fan ôfsjen. Ast míj ha wolst, mast de trije bern ek nimme." Hja sei doe: "Ei nou, dat kin ek net oars, fuort dan mar." Doe kom er wer in kear by har, doe joech se him...

nl.verhalenbank.19625

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur