Datasets - ISEBEL

Myn âldelju wienen us to jounpraten. Sy soenen wer fuort om goed tolve ûre. Mar doe seinen dy lju: "Jimme komme tusken tolven en ienen net fuort, dat is gefaerlik: dan is alles warber." Doe binne se dêr bleaun oan ien ûre ta.

avondpraten

nl.verhalenbank.38660

Een Drentse heidelegende In vroegere jaren leefde er bij Havelte de heer van de Blankenberg, die daar een nieuwe behuizing had gebouwd van waaruit men een weids uitzicht had over het oude Drentse land. links de bossen, rechts de laaggelegen stroomdallanden en recht vooruit de grote heide. en daaromheen de boerderijen, hoog en laag, schots en scheef door...

aandenken

nl.verhalenbank.49213

Kinderspoken Van de Rauwbrake in Tilburrug heb ik zelluf wa meegemaakt. Daar heb ik bijgewoond, op de Heikantsebaan, da was toen nog helemaal 'n zandpad. Misschien was 't 'n suggestie as kind zijnde, mar ik heb 't toch ook zelluf gezien. Mettun hoepel, 'n reep zeijen ze d'r tege, ginge we nar de leemputte, mar da mochte we nie, da was ontzettend...

's avonds

nl.verhalenbank.41625

Spookdieren Ongeveer negen jaar geleden was er bij zekeren De R. te Wissekerke een barre kwaje hond. In den omtrek wist men wel dat hij gevaarlijk was, en om den vreemde te waarschuwen stond er, dicht bij den weg, een bordje: "Wacht u voor den hond." Op 'n keer was die hond betooverd. Hij kreeg 's nachts vurige oogen, en zijn haar droop van vlammend vuur....

betoveren

nl.verhalenbank.39006

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur