Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
18 datasets found
Dutch Keywords: waarschuwen zoon
Mem har beppe wie mei de helm geboaren. Hja woe noait lije dat mem en dy by 't tsjuster midden op 'e wei roannen. Hwant dan koenen se tsjin in lykstaesje oprinne en in rare stomp krije. Mem har beppe seach lykstaesjes fan tofoaren. Hja hat ek sjoen hoe't har eigen soan op in skip fordronken is. Hja sei de deis fan tofoaren noch tsjin him: "Dû mast der...
nl.verhalenbank.37750
Myn oerbeppe wie us allinne thús. It folk wie it lân yn. Doe kom der in poep by de doar, dy 't frege om foar in dûbeltsje spek. Beppe doarst it net to krijen, hwant hy koe har wol yn 'e kelder opslute. Dêrom bea se him in dûbeltsje oan, mar dat woed er net ha. Hy hâldde mar oan, hy woe spek ha. Der siet in forskuorrende houn oan 't ketting, dat wie Mops....
nl.verhalenbank.21725
Ik heb zulf ook es wat biezunders zain. k Zat zo in huu uut t roam te kiekn en zag dat ein van de overkaande net zo biezied zet wur. Hai strompelde nait, was eevnmin wind, zodat e gain stöt van de wind in de rogge kree. Hai kwam aan de kaande van de weg te stoan en toun luip e de weg weer op en gong wieder. Wat gebeurde toun op datzulfde oognblik? Loater...
nl.verhalenbank.46230
Yn 'e Hantumer Utbuorren wenne foarhinne in sekere Jensma. Dat wie in hiele raren-ien. Hy flokte alles by elkoar. Op in kear lei er dea op 'e telle, mei de holle achterstofoar op 'e romp. De duvel hie him de nekke omdraeid. Syn mem hie faek tsjin him sein: "Tink der om jonge, de duvel komt aenst by dy." Mar dêr hied er de spot mei dreaun. De plaets stie...
nl.verhalenbank.23142
Tusken Hijum en Finkum leit de Iestdyk. Hjir wei yn 't earste hûs wenne in húshâlding mei in jonge. Dy jonge neamden se altyd Wâtse Klop, mar hy hiet fan Wâtse Stienstra. Op in kear wie dy jonge yn Hallum. Dêr haldde in âlde frou him oan en dat âld minske joech dy jonge in koekje. Hja sei, de jonge moest dat koekje allinne opite. Dat die dy jonge ek. Mar...
nl.verhalenbank.30113
Frâns wenne yn Surhuzum. Hy wie frijgesel en in dikke sûplap. Syn mem gong altyd bot tsjin dat sûpen yn. Hja warskôge him geregeld en sei: "Dit kin dy noch wol ris raer ôfgean." Mar hy spotte mei har wurden en hy flokte der grouwelich by. "Ik bin foar de duvel net bang", sei er. Op in snein-to-joun kom er wer thús. Hy wie smoardronken. "Hast nou al wer...
nl.verhalenbank.26216
Ellert en Brammert woonden te zamen in een hol onder de grond. Vader en zoon leefden van den roof. Tusschen Zweeloo en Schoonoord was hun verblijf te vinden. Een koord over de weg gespannen, aan welks einde een schel, leidde naar hun hol. Als die schel overging was hun dit een teeken dat er een wagen te plunderen viel, die zich veilig dacht. De sage luidt...
nl.verhalenbank.13130
Men vertelt het verhaal van vroeger. Ellert en Brammert woonden in een hut op het Ellertsveld. Ze hadden een draad gespannen over het veld waaraan een bel en werden op die manier gewaarschuwd, als er voorbijgangers waren. Zo hadden ze een meisje gevangen, die bij hun moest blijven om te koken, etc. maar ook moest ze hen scheren. Op een dag sneed ze Ellert...
nl.verhalenbank.13513
Myn man wie ris op in joun yn 'e herbech om in kopke thé. De soan fan 'e kastlein, Klaes, soe petroalje yn 'e lampe dwaen. Jehannes Meerstra siet der ek. "Pas op," sei Jehannes tsjin Klaes, "dat de brânder net yn 'e brân fljocht." "Né," sei Klaes, "dat is noch noait gebeurd." Hy hie 't net sein, of dêr fleach de brânder yn 'e brân. Dat wie Jehannes syn...
nl.verhalenbank.38181
Ik heb noar Kille west, noar Gorredyk. Wij woaren der met ons fieren: Roel Otter, syn broer Markus Otter, myn oldste zuster Martje en ik. Sy wie in waarzegster. Roel en Markus hadden der al in poar keer hinne west. Hindrik Otter was hun broer, die is in de oorlog in Dútsland omkomen. Die Hindrik had indertijd ferkering met een skoaljuffrou. Hij was self...
nl.verhalenbank.37299
Yn Drachtster Kompenije wie in bern bitsjoend. De heit gong nei de duvelbander ta. By Rottefalle gong er de skeanpaden del. De duvelbander sei tsjin 'e heit: "Ja, 'k hie dy al forwachte. 'k Sil dy guod jaen." Doe krige er in drank. "Tink der om," sei de duvelbander, "ast nou aenst it skeanpaed fan 'e Rotfalle del giest dan komme der in pear allemachtich...
nl.verhalenbank.25566
De tsjoenster dy't tichte by ús wenne, wie troud. Har man wist wol dat hja tsjoene koe. Op in kear kaem der in famke by dy lju en doe sei dy tsjoenster tsjin dat famke: "Sjoch leave, hjir hast in moaije apel fan my." Mar doe sei de âld man tsjin har: "Dû jowst dat bern net in apel." Wy mochten noait hwat fan har oannimme, hwant dan woarden wy bitsjoend....
nl.verhalenbank.30380
Yn Houtigehage wenne in man mei in soan fan achttsjin jier. Dy man wie tsjerks. Alle sneinen gong er mei de jonge nei tsjerke. Ik sei dy moarns tsjin 'e buorliuwe: "As er dy feint nou thús bliuwe liet, hâldde dy jonge syn leven. As er him meinimt nei tsjerke, dan is 't de dood." En dat is dy heit ek oerbrocht woarn, mar hy woe der neat fan witte, hy naem...
nl.verhalenbank.24120
Myn pake en beppe dat wienen Melle en Poai (= Froukje). Sy hienen in soan, dat wie Jelle-om. Jelle-om rekke bitsjoend. Sy wennen op 'e Sumarreheide, dat sy gongen nei Piter Poes ta. Dat wie dêr de duvelbander. "God jonge," sei Piter Poes, "dit liket net bêst." Dat sei er tsjin pake. "Ik sil dy in drank jaen, mar der komt dy aenst in grouwe swarte houn...
nl.verhalenbank.19713
Heit syn pake Gauke Jansma fortelde: Doe't ik in jonkje wie fan in jier of tsien gong ik mei myn mem nei Nyegeasterhoek. Doe sei mem tsjin my: "Mast even oan kant gean, hwant der komt in bigraffenisstoet oan." Ik gong oan kant, mar ik ha neat sjoen. Mar ús mem seach it wol: Fjouwer wiken letter wie der op datselde plak in bigraffenis.
nl.verhalenbank.29616
N.N. diende bij een boer. Toen hij op een zondagavond thuis kwam, zag hij een witte gedaante, die jammerlijk zat te huilen. Hij waarschuwde den boer. Deze ging met zijn vrouw en zoon mee kijken, maar ze zagen noch hoorden iets. Toen ging N.N. weer alleen er heen en deed dezelfde waarnemingen. De boer en zijn zoon gingen toen op zijn verzoek nog eens mee....
nl.verhalenbank.9458
ELLERT EN BRAMMERT Niets dan de heide zag je, zo ver het oog reikte, een wat bolle, licht golvende vlakte, roestbruin in de herfst, een witte uitgestrektheid onder de wintersneeuw, met hier en daar de wankele spookachtige gestalten van de sombere jeneverstruiken erboven, een weelde van paars in de volle zomer, onder het diepe gegons van de bijen als de...
nl.verhalenbank.45842
Het meisje uit Orvelterveen. (Tweede lezing van Ellert en Brammert) Op een uitgestrekt veld, dicht bij Orvelterveen, woonden lang gelden twee reuzen, Ellert, de vader, en Brammert, de zoon, die geen medelijden kenden. Maar de bewoners der dorpen om het veld lieten zij met rust, misschien in de hoop, dat de rijke vreemdelingen niet gewaarschuwd zouden...
nl.verhalenbank.42085
35