Datasets - ISEBEL

Oan 'e Noarder Dwarsfeart wenne in sekere Joeke. Joeke Spoek neamden se him. Dy wie mei de helm geboaren. Heit hat wol mei him baggele yn Beets. Midden yn 'e nacht gong hy der ôf om nei in lykstaesje to sjen. Heit hat wol mei him oproan. Dan sei er ynienen: "Even oan kant." Dan wie der in lykstaesje, dy't passeare moest. Mar heit seach neat.

begrafenis

nl.verhalenbank.19860

As ien dy't stoarn wie, in to lyts bierkleed oankrige, koe er de rêst net krije. Dan dwaelde er yn 'e nacht om en koe men him rounom tsjinkomme. As er jin de hân tastuts moest men dy fral net oannimme, net beet krije. Hwant dan rekke men jins hân kwyt. Men koe him wol hwat tarikke, in bûsdoek of sa. Dit fortelden lju fan 'e Westerein elkoar as se op...

begraven

nl.verhalenbank.29959

Tsjin 'e bern seinen wy: Net by de poel komme, hwant dan pakt de healkoe jimme.

afschrikken

nl.verhalenbank.15871

Spookhonden Het is jaren geleden dat ik het hieronder volgende verhaal hoorde. Of het een verzinsel is of op waarheid berust kan ik niet meer achterhalen. Twee vrienden, die steeds het liefst in het duister werkten, (overdag deden ze niets, maar zodra de avond viel gingen ze op strooptocht) hadden op een keer hun strikken in een haag langs een...

achtervolgen

nl.verhalenbank.13479

Watergeeste die had je hier niet. Wel werde de kindere bang gemaakt voor de bullebak, die trok ze in 't water. Maar dat had je in Benschop ok.

aanjagen

nl.verhalenbank.70653

Yn guon plaetsen yn Grinslân is it lang net plús. Der is yn dy plaetsen soms raer hwat gebeurd. De iene nei de oare is dêr formoarde woarn. Sa wie der in plaets boppe Grins. Dêr kommen by 't maitiid de bomen to wjudden. De boer sei: By dat en dat bynt matte jimme net lizzen gean. Dêr doocht it net. Ik haw mei in man praet, dy wie dêr ek. Hy sei: "Smyt my...

arbeider

nl.verhalenbank.28199

Moriaanshoofd (“Merjaen”) gem. Kerkwerve In m’n jonge jaeren woond’ik op Merjaen en di woonden toe twi mannen Toon Kloet en Job Kloet, broers. Ze konne moeilijk lôôpe, want d’r voeten waere krom egroeid. Zō waere ze ebore, aollebeie. Ze ao ’n Schouwse schute, di vaerde ze mee deur de vaerten. A se dan op bezoek nae femielje moste of ni de kèrke op...

avond

nl.verhalenbank.46469

Us mem sei froeger, as ik ris hwat tsjinkom yn 'e nacht: "Tink der om: as it wyt is, slach der dan net nei."

kind

nl.verhalenbank.23798

As wy ticht by 't wetter kamen, sei ús mem: "Tink der om, aenst pakke de kikkerts dy." Us heit sei, as wy allinne nei 't wetter gongen op it Bûtenfjild: "Tink der om, foar donker wer thús wêze, oars pakt de griene man dy." Ek: as jy by 't donker thús komme ha jy kâns dat de wettergeast jin pakt.

dichtbij

nl.verhalenbank.31001

Us beppe hie har de maeijes yn Oerterp as faem forhierd by in boer. Pake Harm hie doe al forkearing mei har. Op in snein-to-joun soed er nei har ta. Hy moest oer in planke hinne. Mar de minsken warskôgen him. "Dêr matte jo noait oerhinne, hwant dan fordrinke jo," seinen se. Forskate lju binne dier al forsûpt. De kweade sit dêr en dy past op as der guon...

achteruit

nl.verhalenbank.17571

Nieuwerkerk (Duiveland) Vaoder was knecht bie Job van der Have in ’t oekje van den Nieuwerkerksen diek. Op ’n keer zei d’n baes: “Jaap, gae ja vanaevend es ’n keer mee visse? In ’t Stêênzwaen zit vee paelik.” Vaoder zei netuurlijk: “Da doe’k baes.” Ze gienge ’s aevens om zeven ure weg. Toet twelf ure vienge ze meraokel vee paelink. Mae toen ieuw ’t op....

avond

nl.verhalenbank.46448

Yn Uthuzen (Gr.) wie in spoekskuorre. Dy neamden se de skuorre mei de wite doar. Us heit en dy ha der wol west to sliepen as se dêr op 'e bou wienen. De lju dy't dêr slepten moasten altyd sà fier fan dy doar ôfbliuwe. Dêrom hienen se dy doar wyt ferve. As der guon opnij kommen to sliepen woarden dy altyd warskôge foar de rûmte by dy doar, dêr't net ien...

angst

nl.verhalenbank.19705

De bûzehappert wenne yn 't wetter. Dy pakte de bern.

duivel

nl.verhalenbank.19658

It gebeurt soms wol us, dat ien dy't to hôf brocht is de rêst net fynt. Dan komt er wer. Meastal mat er dan hwat ha. De doomny freget him dan wol faek hwer't er forlet fan hat. Dan neamt er dat. As men him dat jowt komt er net wer. Mar men mat goed oppasse hoe't men it him jowt. Men mat it yn in bûsdoek byelkoar rolje en in tippe fan 'e bûsdoek fêsthâlde....

aanspreken

nl.verhalenbank.25362

TM: "Kan jij me vertellen wat Aicha Kandisha is?" HAO: "O, haha. Ik weet niet. Daarmee zeg je van... Het is een pestwoord - zeg maar - in het Arabisch. Als je zegt tegen iemand: 'Je lijkt wel Aicha Kandisha.' Dat is - zeg maar - een soort... Ik weet niet precies wat dat inhoudt, maar ik denk dat het een soort... met die geesten, boze geesten ofzo te...

angst

nl.verhalenbank.18579

Anne Karl wenne op 'e Sânbulten. Hy wie us yn Grinslân oan 't sichtsjen op 'e klaei. 't Wie achter Warffum. De plaets fan 'e boer stie pûr op 'e rûmte. Op in joun soed er nei 't doarp ta to skearen. Hy woe it koartste paed mar nimme, mar dat rette de boerinne him sterk ôf. Hwant op dat paed, dêr doogde it jouns net, dêr spoeke it. Sy rette him oan foar...

begeerte

nl.verhalenbank.19662

Het 'spoukgat' bij Loppersumkerk Jarenlang, volgens de verteller wel een vierhonderd jaar was er een gedeelte aan de Lopsterkerk waar het 'spoukte'. Kinderen die vaak bij de kerk speelden, kwamen niet bij die plek. Veel ouders waarschuwden hun kinderen daar niet te spelen, want het was op die hoek niet pluis. Vaak werd er binnen de muren vaak lawaai...

kamer

nl.verhalenbank.42710

Vroeger, m’n jonge kind, kwamen de jongens van buiten ’s zaterdags ’s avonds naar ’t dorp, da’s [Amslag]. Ze bleven dan meestal bij d’ouwe Jane, da’ was ’t café van de weduwe Plateel, tot aan het sluuten van tien uren. En dan gingen ze terug naar huus. Enkele gingen in […] kant uit van de [vaal] en de [griete] en toen ze aan ‘t ende van de straten gekome...

avond

nl.verhalenbank.70054

Vele ervan [volksverhalen uit het westen van Zeeuws-Vlaanderen] hebben betrekking op geloof in spoken en geesten; zo worden kinderen gewaarschuwd om niet te kort bij het water te komen, want daarin leeft Jan de Haak, die ze met een haakstok naar zich zou toetrekken. Vele ouderen durfden omstreeks 1900 's avonds niet de weg van Nieuwvliet naar Zuidzande...

angst

nl.verhalenbank.49100

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur