Datasets - ISEBEL

Mem har beppe wie mei de helm geboaren. Hja woe noait lije dat mem en dy by 't tsjuster midden op 'e wei roannen. Hwant dan koenen se tsjin in lykstaesje oprinne en in rare stomp krije. Mem har beppe seach lykstaesjes fan tofoaren. Hja hat ek sjoen hoe't har eigen soan op in skip fordronken is. Hja sei de deis fan tofoaren noch tsjin him: "Dû mast der...

botsen

nl.verhalenbank.37750

Oan 'e Noarder Dwarsfeart wenne in sekere Joeke. Joeke Spoek neamden se him. Dy wie mei de helm geboaren. Heit hat wol mei him baggele yn Beets. Midden yn 'e nacht gong hy der ôf om nei in lykstaesje to sjen. Heit hat wol mei him oproan. Dan sei er ynienen: "Even oan kant." Dan wie der in lykstaesje, dy't passeare moest. Mar heit seach neat.

begrafenis

nl.verhalenbank.19860

In t bos gruide nog n plant, woor wat bezunders mit was. De noam bin k vergeetn man; t leek wel wat op n soort melde. Op de bloarn zatn n poar rode vlekn. Nou zeden dei wat mensn: “Koom nooit aan dei plant, den overkomp joe wat. Dei plant het ook onder t kruus van Christus stoan en dou binnen dr blouddruppels op de bloarn vaaln. Doorom zitn dr nog altied...

aanraken

nl.verhalenbank.44568

Jehannes Meerstra wie ris op in kear by ús, doe stie der in ynstektsjettel by ús yn 'e kachel. Dêr siet hyt wetter yn. Ien fan 'e bern stie der ticht by. "Pas mar op," sei Jehannes, "dêr kin samar in flap hyt wetter út komme." "Né," sei mem, "dat is noch noait gebeurd." Mar hja hie 't net sein, of 't wie al sa. Der foel in flap hyt wetter oer de flier, út...

dichtbij

nl.verhalenbank.38180

Myn man wie ris op in joun yn 'e herbech om in kopke thé. De soan fan 'e kastlein, Klaes, soe petroalje yn 'e lampe dwaen. Jehannes Meerstra siet der ek. "Pas op," sei Jehannes tsjin Klaes, "dat de brânder net yn 'e brân fljocht." "Né," sei Klaes, "dat is noch noait gebeurd." Hy hie 't net sein, of dêr fleach de brânder yn 'e brân. Dat wie Jehannes syn...

avond

nl.verhalenbank.38181

Stemmen Mien voader het in zien tied stemmen heurd uut t nei knoal. Hai verwachde doorom op dat stee n ongeluk; wat oft weezn zol kon e nait zegn. Wel zee hai teegn ons: Kinder, goa door nait visn. Wie deden dat ja vanzulf den ook nait. Nou is doar op dat stee mit visn niks veurvaln, moar wel binnen dr twei jongs verdronkn mit scheuveln.

dood

nl.verhalenbank.43804

Stemmen Zulf heb ik ook wel stemmen heurd. Wie zatn es 'n keer biemekoar in huus en toun proatten dr gounend bie ons op stoebe. Teminste, zo heurde 't; in werkelijkhaid was dr niks. Nou hebben zukke stemmen altied n waarschuwende betekenis, meneer. Het wordt de mensn aanzegd dat er iets veurvaln zel, n ongeluk of n zaikte, in elks geval wat kwoads. Zo was...

broer

nl.verhalenbank.43814

Mien vader was dartien jaar en toen mos ie maar noar de boer. Dat was de mode in die tied; de kinder muzzen wat verdienen. Mien opa stuurde hom noar Duutsland; doar waarkte ie bie n boer op de Hengstekaamp; de kaamp ligt er nog. Toen mien va dr aankwam, zee de boer: Zo Herman, nou bist hier um te arbaiden; oaber veur ain ding woarschouw ik die. Et deugt...

aanhoren

nl.verhalenbank.44573

HET DOODLAGER. Tusschen Geulle en Bunde ligt in een eenzame vochtige streek ,de Pas". Ouden van dagen waarschuwen u 's nachts nooit door den Pas te gaan. Dan is het daar niet pluis; dan kermen er klagende stemmen, die schijnen te komen van héél-ver en héél-diep; dan waren er rond afgrijselijke geluiden, plots opstijgend uit het lisch; dan lokken er...

's nachts

nl.verhalenbank.42818

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur