Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
17 datasets found
Dutch Keywords: vuur schoorsteen
Ien de Kommerdiek vertelle ze di verhoal: ’t Was nog ien de tied, da ze grote open schorstene hadden. Ien de buurt hadde ze same ’n koartploeg. En één van die ploeg verdochte ze d’rvan, dattie ’n werwolf was. Want d’ aandre haddenal duk gemerk, dattie sommige oavende op ’n zekere tied beslis wegwou. Toen ie op ’n oavend wer weggegoan was, sproke d’aandre...
nl.verhalenbank.49658
Nog een mooi verhaal. D'r vertelde me is iemand, ze zatte te stoke, een houtvuur, zo'n ouderwetse ope haard. 't Was in de tijd van de vastenavond. Toen vloog d'r een haas uit de haard.
nl.verhalenbank.70345
Me vader, die kwam uit Langerak. Die heb ik wel is hare vertelle, ze zatte bij 't haardvuur en toen kwam d'r een vuurbal uit de schoorsteen, zo groot as een flinke kaatsebal. Hij kwam omlaag tot bijna an de grond en toen ging die weer terug omhoog zoas die gekomme was. Ze zijn nog buite gaan kijke, maar ze hebbe verder niks gezien.
nl.verhalenbank.70351
Wjerwolve A. v.d. Halert oud 56 jaar vertèlde me het volgende verhaôl, dà' tie wir geheurt hà' van z'n vaôder: In Heuze' (hier wo' bedoeld Opheusden) was een jonge vent, die òk wjerwolve' moes' (die drang van mòtte' was bij iedere wjerwolf bekènd). Z'n kammeraôi hadde' afgesproke' um der is een keer tusse' te neme'. Die tijd braak al gaauw aôn, één van...
nl.verhalenbank.13241
Vroeger stond in Eersel, in het zogenaamde 'Hof', een kasteel. Het behoorde toe aan een zekere familie Merkelbach, maar er is nu niets meer van te zien. In het laatst van de zeventiende eeuw stond het kasteel leeg. Niemand wilde er wonen, omdat het er 's nachts spookte. Zelfs reizigers die voorbijkwamen en vermoeid naar onderdak zochten, gingen er niet...
nl.verhalenbank.49823
As men krânsen yn 't kessen foun hat, mat men dy yn 'e kachel forbrânne. Mar earst mat men de skoarstien goed ticht meitsje. Der mat gjin lucht by komme kinne. De tsjoenster, dy't it bern bitsjoend hat, krijt dan pine en springt om 'e keet hinne, sûnder dat se der yn komme kin. Hâldt men de skoarstien iepen, dan jowt it hiele forbrânnen fan 'e krânsen neat.
nl.verhalenbank.16051
Dor was es ’n boereknech. En ’n beste knech ok. Dor was niks op ’m te zegge. Mar ien de winter mos ie zowat iederen oavend èrs nor toe. Woar nor toe zeitie nooit. Ok nie as ze ’t ’m vroege. Mar hé’j mòs en zòu weg. Da koj wel on ’m zien. Op ’n keer doch den boer: “Dor mot ik toch es meer van wete”. En hé’j zèj tege d’aandre ien huus: “We zullen ’m es ’n...
nl.verhalenbank.45233
Oan 'e Houtigehaechsterwyk wenne in tsjoenster. It wie Jan Mulder syn frou, Luts fan Ritske Ale. Njonken harren wenne in húsgesin, dêr wie 't jongste bern siik fan. 't Wie in jonkje. Dat woe net groeije, it tsjirme. 't Kin wolris bitsjoend wêze, seinen se en se gongen nei de duvelbander ta. Dy sei, hja moesten alles tsjuster meitsje yn 'e hûs, dat se...
nl.verhalenbank.37461
257. De was bi'j ons ien de buurt een vrouw en die har een kind dat ging zo achteruut dat e haos nie meer lèven of starve kon. Dat kind had van een toverheks al is een appel aangenomme en 't een en ander. De vrouw van 't kind ging nao paoter Grarus ien Babberik. Toe zeit paoter Grarus, hi'j wol komme mao zi'j zol 't kusse mor is losmake. Die olde luj...
nl.verhalenbank.22618
272. Örges kwam iederen aovend een vremde praote. Um tien veur ach ging e altied weer weg. Iemand uut de buurt zei: "Gi'j mot um is een kier vasholle tot kwat oaver ach". Dat gebeure. Precies um ach uur viel een knienevel deur de schossteen ien 't vuur. Mor 't vel vebrien niet. De vremde zei: "Gi'j het mien örges vanaf geholpe".
nl.verhalenbank.22633
Als men van de kom van Eersel de zandweg volgt langs de zogenaamde drietip naar het gehucht Dalem te Hapert, komt men langs het zogenaamde ‘Hof’ waar in vroeger eeuwen een kasteel stond dat toebehoorde aan een zekere familie Merkelbach waarvan nog afstammelingen leven te Sint-Oedenrode en in België. De weg heet 'de Eerselse Dijk', en gedeeltelijk...
nl.verhalenbank.69637
Weerwolf Over het weerwolven wordt soms nog al eens het volgende verhaald: Te Blitterswijck was een man, die kon weerwolven, of was als weerwolf bekend. Niemand konde hem er van verlossen en wanneer hij des nachts uitging om te weerwolven, zoo was hij in een haren wolfsvel gehuld dat hem op klokslag 12 ure te middernacht werd toegebracht en aanstonds...
nl.verhalenbank.35564
Spookhuis D'r heet hier op de Gijzel nog 'n soort spookhuis gestaon. Ze waore d'r mee 'n stel naor toe gegaon. Daor hadde zon groot vuur, en hoe 't kwaam da wit niemand, mar de schorsteen waor dicht gelee. En zij van die kluive en turreve erop en een boel rook dat 'r kwaam. Toen stonde ze zo mee de riek klaor, die wiste wel da ze d'r van deur moest gaon....
nl.verhalenbank.41621
Mien voader het wel es verteld, dat ze vroeger duk same gienge koarte, erges bé’j iemes ien de buurt. D’r waster één ien de ploeg, wor ze van dochte, dattie duk gieng werwolve. Op ’n keer ware ze weer on ’t koarte. Op zekere tied wou die kjel weg. Mar d’aander wouwe ’m nie loate goan. Ze hemmen ’m vasgegrope en ’m nie losgeloate, al gieng ie nog zo d’rop....
nl.verhalenbank.49725
HET SPOOK IN DE PAN. Iemand uit Maastricht was op zekeren dag op bezoek geweest bij een familielid in de omstreken van Gulpen of Wijlré. Om zich den weg te verkorten, had hij op den terugweg een smal paadje genomen door een groot bosch en was daarin verdwaald. Het werd al donker en donkerder en hij vond maar geen uitweg. Na héél lang te hebben geloopen...
nl.verhalenbank.42978
De Kamper Raadslieden Het was een koude winterdag, en bij den haard van het stadhuis zaten de Kamper raadslieden tezamen, heel gezellig na lange en wijze debatten over diverse resolutiën, welke op de burgers zouden worden uitgestort. Men durfde eigenlijk niet goed heen te gaan: want de vinnige Oostenwind had zelfs voor de raadsleden geen clementie over,...
nl.verhalenbank.41769
DE RIJKDOM VAN BROEK In de achttiende eeuw was de rijkdom van Broek in Waterland haast even spreekwoordelijk als haar zindelijkheid. Vele rijke kooplieden gingen hier wonen nadat de zeehandel van het plaatsje zelf zo goed als verdwenen was. Men verhaalt dat zij hun zilveren en gouden munten en staven in de kelders van hun huizen bewaarden op lange planken...
nl.verhalenbank.12787
35