Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
H.E.: Zeg is doar nog wat met passeerd, ie hebt van dat hoolt en doar zit een of ander stof op en dat gef dan luk lecht of.
Vr.: Bie de holtloos, wie warn an t holtkleuvn, n heelndag, mooin pöppel bie, ie hebt doar nen kötpoal lign, wa’j kleufd hebt, wördt in de loos smetn en ’s oavends goa’j n nienduur oet, vuur a’w noa ber goat, was net of de hele loos...
nl.verhalenbank.128573
Us âlde beppe wenne op 't Ketling, ûnder Surhústerfean. Op in moarn sei se: "Binnen 14 dagen brânt dat en dat hûs op. Ik ha 't fannacht brânnen sjoen."
Binnen twa wiken tiid wie 't hûs in jiskebult.
nl.verhalenbank.12498
't Wie yn 't bigjin fan ús trouwen. Ik droomde, ik wie stoarn en sy brochten my nei 't tsjerkhôf. Ik seach àlles wol. Ik seach dat se myn lichem oan 'e ierde tabitrouden. Mar myn siele gong nei de himel.
Op 't lêst wie ik yn 'e ûneinige rûmte en ik mar rinne en rinne. Doe kom ik ynienen foar in hiele greate skoudoar to stean. Dêr stie op: Hemel.
Der kom...
nl.verhalenbank.28467
Ik wie in kear by de buorlju, doe kommen der minsken, dy fortelden dat myn hûs stie yn 'e brân. It hiele hûs stie yn ljochte lôge, biwearden se. Mar doe't wy der hinne gongen wie 't sa net. En doch hienen se 't dúdlik brânnnen sjoen.
It duorre net lang mear, doe brânde 't op.
Sjocht men it yn 'e foarnacht, dan duorret it mar koarte tiid mear, sjocht men...
nl.verhalenbank.26854
Us heit hat it faek hawn oer foartjirmerije. Dan seinen de lju: dêr en dêr komt skielk in hûs to stean. Se ha it timmerjen al heard. Ek seinen se wol: dat hûs mat nochris in kear opbrânne. 't Brânnen is al sjoen woarn. Dat mei it bouwen en timmerjen kaem altyd nei, mar ik kin sa net sizze hokker huzen dat wienen. Yn Garyp gongen dy forhalen.
Heit fortelde...
nl.verhalenbank.31284
Ek op “Geeuwzicht”, by Drylts, wie it net alheel plús. Wy hearden nachts wol neat, mar wy seagen wol hwat. In fremd gieleftich ljocht of skynsel. Foar ús trouwen kamen ris myn oansteande skoanâlden op Eeskwerd om kunde to meitsjen.
Doe fortelde u.o. myn oansteande skoanmem Renske Martens Ringnalda - har man hjitte Douwe Oenes Hokwerda - dat by harren in...
nl.verhalenbank.50525
Knjillis en Piter Alma (bruorren) fan 'e Harkema kommen us by har suster wei yn 'e nacht om tolve ûre hinne. Hja wienen op 'e fyts.
Der kom hwat oan. Dat seach Piter, Knjillis net. It kom lyk op Piter ta. Piter wykte net fan 'e wei. It wie oan him ta, doe swaeide it om him hinne.
"Goeije navend", sei Piter.
"Goeije navend", woarde der werom sein.
It wie...
nl.verhalenbank.21297
De kears op it bêdsbuordtsje.
Der wie us ien, dy hie in kontrakt mei de duvel sluten.
Doe't syn jierren om wienen, kom de duvel om him to heljen. It wie by nacht en de man frege de duvel of er salang geduld dwaen woe, dat er earst de kears oanstekke mocht, dy't op it bêdsbuordtsje stie. Dat stie de duvel ta.
Mar de man nimt de kears en smyt him yn in...
nl.verhalenbank.20994
Us heit kom us in kear fan Reahel. 't Wie sahwat twa ûre yn 'e nacht. Hy tocht: "Heden, dêr komt in man oan. Dy hat grif in sekfol hout stellen." Sa like it krekt. Hy roan hwat dûknekkich.
Hy kom lyk op heit yn. Mar doe't heit better taseach hie dyselde keardel hiele greate gleone egen, krekt as koallen fjûr. Doe is heit in stik of twa, trije ikkers...
nl.verhalenbank.23752
Myn broer en syn kammeraet Tsjalling hawwe ris op in nacht hwat bileefd mei in houn. Dat wie in bûtengewoane houn, in monster. Sa great as in keal en roetswart.
Hja wienen togearre op 'e Foarwei, doe kom dat beest der oan. Doe sei Tsjalling tsjin dy houn: "Kom hier!"
Doe hie dat monster him omdraeid en wie lyk foar Tsjalling stean gong. Hy hie in pear...
nl.verhalenbank.38400
Grötvoader, mien man en nog ’n por aand’re gienge vroeger duk same visse ien de Woal. Da gebeurde snachs. Op ’n nach ware ze d’r wer op uut gegoan. En toe mos mien man - hé’j was toe nog jong - de wach houe bé’j de vlieger. D’aander gienge visse en Jan mos zörge, datte vlieger nie wegdreef. Hé’j had ’n hort zitte wachte, toetie ienens iets zag ien de...
nl.verhalenbank.49776
Fokke Weening hjir fan 'e Harkema hat my us forteld: Hy wie sa'n twintich jier âld, hy lei op bêd. Doe seach er dúdlik in spultsje brânnen dat tichte by de fabryk Spineta stie. Mar yn werklikheit brânde it net. Sahwat in jier letter is it ôfbrând.
nl.verhalenbank.20689
Myn âlde heit sutele froeger mei tolhout. Moarns seis ûre gong er al op stap, dan wie 't noch tsjuster by 't winter. Hy hie in hounekarre mei twa hounen der foar. As heit fuort gong bigoun myn âlde mem to reapdraeijen.
Op in moarn gong heit wer fuort. Mem bigoun to draeijen. Hja hie alris even draeid, ien ûre, twa ûren, trije ûren, mar it waerd mar net...
nl.verhalenbank.36412
Vele jaren geleden woonde op een hoeve in oud Sittard Heldewe, rijk en aanzienlijk. Hij reed steeds op een wagen, voortgetrokken door vier struische paarden en zijn woning straalde van rijkdom en pracht. Maar meer van zijn schatten hield hij van zijn wonderschoone dochter, zijn enigste en grootste geluk. Moest hij voor zaken van huis, dan was het hem...
nl.verhalenbank.13526
Men hoorde vroeger door de oeverbewoners der Fossa Eugenia in den bantuin van Venlo verhalen, dat zekere Hazenpoth, aannemer of opzichter van het kanaal, allerlei daden van bedrog had gepleegd en na zijn dood gedoemd was om van tijd tot tijd met een gloeienden wagen bespannen met vier paarden over de geheele lengte der Fosa Eugenia door de lucht te...
nl.verhalenbank.13650
EEN KRANS VAN VEREN
In Oostelbeers woonde vroeger een vrouw, die een ziek kind had. Het huilde steeds en sloeg vaak zo wild met de armen om zich heen dat het niet te houden was. Een man, die nu en dan bij de vrouw kwam buurten, vroeg op zekere dag aan haar: ‘Wat scheelt dat kind toch, dat het de hele dag niets anders doet dan huilen?’ ‘Ik weet het niet,’...
nl.verhalenbank.49576
Der wie in widner mei lytse bern. Dy widner hie altiten lêst fan nachtmerjes. Hy krige hast noait in wink yn 'e egen en seach tsjin 'e nachten oan. Doe klage er syn leed by in buorman. Dy wist hast altyd wol ried. Doe't dy him heard hie, sei er: "Hastû ek moal yn 'e hûs?"
Ja, dat wie der wol.
"Set dat dan op 'e tafel en jow dy dan joun mar rêstich del. Ik...
nl.verhalenbank.15783
Der brânde op in plak yn Hústerheide ek altyd in fjûr by nacht.
nl.verhalenbank.20277
In Lienden in de pastorie spookt het. Een vorig bewoner, een oude ongetrouwde domineé, die er vele jaren geleden stierf, heeft gezegd, dat men na zijn dood een vuur en een licht aan moest houden, dag en nacht, en zijn portret op een zichtbare plaats moest hangen. Hieraan werd niet voldaan. Sedert spookt hij en maakt vreeselijk veel leven. Meer dan eens...
nl.verhalenbank.39676
DE BEHEKSTE KOE
In Achel woonde vroeger een vrouwtje dat boter maakte en om die reden het botervrouwtje werd genoemd. Op zekere dag was ze reeds meer dan drie uren bezig met karnen, doch de melk wilde maar niet boteren. Ze deed de normale handelingen als altijd, meer dan dat zelfs, maar niets hielp. Toevallig kwam de buurvrouw voorbij en het botervrouwtje...
nl.verhalenbank.49581
