Datasets - ISEBEL

Imke hie nocht oan ûnnocht. Der wie in frommes dat skreau har van der Iest. Hy toande har sterke stikken. Doe sei se: "Al hwatstû ek mânsk bist, dû krijst my de klean net fan 'e hûd." 't Wie in mounich frommes. Mar Imke liet har de klean ôfsakje oant se op 't lêst allinne noch it himd oan hie. Hy sei: "Mat dat ek noch út?" "Né," sei se, "lit it sa mar."

afzakken

nl.verhalenbank.24165

Jehannes Meerstra koe de froulju de rokken ôfsakje litte. Hy hat tsjin ús oer wenne. Hy koe de tange op 't hurdsté dounsje litte. Hy koe ek bûksprekke. Hy wie ris mei oar folk yn 't âld sûkerijfabryk oan 't wurk. Doe wie der ien, dy sei dat er sa'n sin hie oan pikelhearrings. Doe waerd der ynienen bûtendoar roppen: "Pikelhearring!" Dat wie Jehannes syn...

afzakken

nl.verhalenbank.38209

Jehannes koe de froulju de rokken ôfsakje litte. Hy hie in protte merakels. Yn 'e hjerst wied er by in boer oan 't jirpeldollen west. Doe farden se nei dat kerwei nei hûs ta. Jehannes siet achter by 't stjûr. Wylst se de Wâl del farden seagen se ûnderweis in man, dy rôp de hinnen. "Eigenaerdich," sei Jehannes, "nou sit de hoanne yn 'e midden." Doe fleagen...

afzakken

nl.verhalenbank.38051

Imke de Jong wie in gûchelder. Hy reizge by de merken lâns en hat yn Ljouwert wenne. Hy wie troud mei in sekere Janke. Hy koe de minsken samar stean litte en liet se molke slobberje út in pantsje, krekt as wienen it katten. Hy koe de minsken kraeije litte as in hoanne. Alles hwat er sei, dat dienen se. Hy koe de froulju de rokken samar ôfsakje litte. Yn...

afzakken

nl.verhalenbank.38534

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur