Datasets - ISEBEL

Yn 'e Bilt wennen twa hiele bêste froulju. Dat wienen Anna en Jacoba. Dêrom ha se twa doarpen nei dy froulju neamd: Sint Anna Parochie en Sint Jacoba-Parochie. Se neamden dy froulju wol faek: onze lieve Vrouwen. En dêrom ha se it trêdde plak neamd Onze Lieve Vrouwenparochie.

nl.verhalenbank.20628

Ik wie noch feint en hie forkearing mei it wiif, dêr't ik nou mei troud bin. Dy wenne oan dizze kant it spoar, yn 'e buert fan 'e Ria's. 't Wie op 'e joun en tsjuster. Ik roun by de fyts lâns. Doe kom der in swarte houn by my, dy't ik noch noait sjoen hie. En ik hie ek noch noait sa'n greaten ien sjoen. Hy wie net lytser as in keal. Hy roan oan 'e oare...

avond

nl.verhalenbank.38517

De boer fan "t Wytfean dy't mei in nachtmerje troude Wy hienen ris sa'n praatsje oer nachtmerjes en doe kamen wy op Gosse van Dam. Dat wie in dikke boer op it Wytfean, in man dy't der aardich wêze koe. Ik haw him noch wol kennen. Doe't ik in jongkeardel wie, mear as santich jier Iyn, kaam er wol op Feanster (Súrhústerfeanster) merke. It wie in grutte...

bed

nl.verhalenbank.12466

Achter Jehannes wennen in pear âlde minsken, in man en in frou. Op in joun doe wie 't jongfolk op 'e wei hwat oan 't oangean. Se spilen op 'e harmoanika en guon songen der ek by. Doe kom der in frou út 'e hûs wei, dy sei tsjin 't jongfolk: "Jimme matte net sa oangean, hwant de âlde minsken dy't dêr wenje, matte sliepe. De man mat der moarn yntiids wer...

avond

nl.verhalenbank.38270

In Lukaswolde, gemeente Grotegast, woonde een frou, die zei al een dag of wat van teforen: die en die wordt dan en dan begraven. 't Kwam altijd uit. Ze was mei de helm geboaren.

begraven

nl.verhalenbank.37989

Achter it tsjerkhôf yn Heech, dat rounom de Herv. tsjerke leit, wennen trije frouljue. De mem wie thús; de heit wie skipper op ien fan de ielaken. De Hegemer ielaken hienen “previlegie” op Londen. Der wie altyd in lizplak foar de aken oan de kade biskikber, mar der moast ek altyd in aek lizze. Yn de oarloch is dit foarrjocht forlern rekke. De heit rekke...

aak

nl.verhalenbank.50521

Dêr't nou it swimbad is fan 'e Westerein, dêr wenne froeger in âld minske yn in lyts hûske. Dat minske wie in tsjoenster. As jonge fan acht jier moest ik it melken leare by de boer, dy wenne dêr net fier ôf. By de boer wienen se deabinaud foar dat âldminske. Hja hienen in greate klobbe duveldrek yn 't waeifet, dêr't de keallen út dronken, en se woenen har...

aannemen

nl.verhalenbank.38299

Heks streelt kindje en het sterft Hier in Stramproy woonden vroeger vele heksen en die hebben de mensen veel miserie bezorgd. Zo weet ik dat er bij de geburen eens een kind gestorven is, nadat het door een vrouw, die als heks bekend was, gestreeld geworden was. En voordien was het een gewoon gezond kind geweest.

bekend

nl.verhalenbank.35794

In fornimstich man In man, in kunstner, dief en skoaijer. Doe ‘t ik in skoaljonge wier fen sa ‘n jier of njoggen tsien, gyng myn heit, dy yn ‘t deistich libben winterdei slachte, maertiids bargekeapman en skieppeknipper en simmerdei mier wier, wol folle to meanen mei in man, dy ‘t ek forskate ambachten ûnder de tomme hie. Wy hiene as bern in tsjinsin yn...

bakkersvorm

nl.verhalenbank.50508

Vroge ha’j doa in Aalbèèrng nen beult, doa zat’n de witte wiew in, zean ze, doa zat’n ze in den bèèrrg, doa is ja niks van woa west, mè dat zèèn’n ze dan, hen. Dee leu kôn’n der wa van vetel’n, dee Aalbèèrge, o man, en dee gleum’m ok an dat spul. Vroge doe kôn’n ze oweeral wat van maak’n, zee wan’n ja bang vuur de glimwäörm’m en oel’n.

berg

nl.verhalenbank.128376

Yn 'e Surhústerfeanster Mieden wenne in húshâlding mei bern. It gebeurde al us op in nacht, wylst de man net thús wie, dat de frou in kiste seach. Dy woardde ta 't hûs yn brocht. Sy foun it fremd, hwant sa'n kiste wie foar har of har man to lyts en foar de bern wied er to great, dat sy bigrypte der neat fan. Doe't de man thús kom, fortelde se hwat der...

bewoonster

nl.verhalenbank.17455

Nachtmerrie kennen paddie mensn kriegn; ik zel joe dr wat van deurgeevn, wat andern mie ook verteld hebben. Zo mout er vrouw woond hebben, dei dr fiks last van har; as ze op bedde lag, kun ze gien woord uutbrengen en wur ze hielemaal stief. Umdat gien mens heur helpn kun, bint ze naar n pater goan. Die gaf ze n middel met um de nachtmerrie te weern en...

achterwerk

nl.verhalenbank.44948

Ik wie noch feint en wenne noch by uzes thús, doe kaem op in joun Tsjipke Fokje by ús oan 'e doar. Se rôp tsjin ús mem: "Binne jo der yn, Jantsje?" "Ja," sei mem, "hwat is der?" "Ik bin samar fan 'e wei ôfsmiten woarn yn 'e feart", sei se. "Nou doar ik net nei hûs." Doe hat mem har nei hûs ta brocht mei in âlde stoarmlantearne. Dat gebeurde op de Lange...

avond

nl.verhalenbank.38511

As fanke tsjinne ik by in boer. Dat wie Floris Koning. Hy wenne oan 'e Heidstreek, op 'e Swette. Doe't ik dêr in skoftsje west hie, stoar de boer syn frou. Doe sei de soan tsjin my: "Ik ha 't fleden wike allegear fan tofoaren sjoen. Se binne my foarbygien mei ús mem yn 'e kiste."

boer

nl.verhalenbank.38288

Hjir op 'e Langediken wenne in âld minske, dat tsjoene koe. Myn âldste broer en suster dy gongen ris op in kear nei skoalle ta. Doe sei Lammert tsjin har: "Dû mast de mûle goed ticht hâlde, oars wurdst bitsjoend." Dat mienden se froeger echt.

broer

nl.verhalenbank.37964

Spookhuus. Dat stait in Gaiterveen; nou is t gespook doan, moar n joar of wat leden gung t er roar heer. Woonden n man en nvrouw in; s maanks gungen de deurn s nachts zo moar oopn en tou. De grundels wurn biezied schoovn. Te zain was dr niks, toch vonden dei mensen et wel griezelg. Wazzen gounend, dei zeden, dat et verbeeln weezn mos; zai geleufden dr...

bedriegen

nl.verhalenbank.46192

Heks, als hond vermomd, wordt herkend wanneer ze geschoten wordt Ik zelf heb ook eens iets geheimzinnigs beleefd. Bij mij kwam een grote hond bijna elke dag 's nachts kippen wegsnappen. Ik dacht bij mezelf: "Ik ga de volgende nacht eens op de loer liggen." En werkelijk, tegen 1 uur kwam die hond weer af. Ik schoot en ik raakte hem ook, maar ie kon toch...

arts

nl.verhalenbank.35618

Hjir wenne in âld minske, dy hie sjoen dat der weinen ride soenen sûnder hynders der foar. Dat wienen de lettere auto's. En hja sei ek: Skielk komt it safier, dan fljogge de minsken yn weinen troch de loft. Dat wienen de lettere fleantugen. Dat hie se allegear fan tofoaren sjoen.

auto

nl.verhalenbank.38513

Heks Meintje Vugs In de Kreitestraot wonde Meintje Vugs, da was 'n wijf van tachtug jaor as ze nie ouwer was. Die ha de naom da ze van den duvel bezete was. Daor moeste ze snoepkus binnenbrenge; aanders kosse ze nie thuiskomme. As ze bij de miense binnenkwaam moeste altij oppasse, da ze nie aon oew lijf kwaam. Dan vatte gij mar iets hoger dan zij, dan was...

aanraken

nl.verhalenbank.41563

Yn Feankleaster wie us in brulloft. Tichteby wenne ien dy koe kaertlizze. Dy kom dêr de nachts om to kaertlizzen. Myn broer Eabe wie der ek. Dy wenne by de boer op Lytsewâld achter in feart. Dy kaertlizter sei, Eabe soe forkearing ha mei in hiel swart frommes. Hy moest om by har to kommen, twa kear oer 't selde wetter hinne. Eabe tocht der letter net wer...

nl.verhalenbank.19394

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur