Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
In nachtmerje wie in man of in frou, dêr't men deis oer prakkesearre en dy't dan nachts by jin kaem. Men moest hinnegean en stopje de kaeisgatten fol guod, hwant de nachtmerjes kamen altyd troch 't kaeisgat yn 'e hûs.
nl.verhalenbank.37786
Op Feansterheide wenne Sander Hoeksma. Dy syn wiif wie siik.
Doe kom der de nachts in swarte kat yn 'e hûs. Sander der ôf. Dy skeat dy kat.
De oare deis hie âlde Rykele Myt in eech der út. Hja hie mar ien eech mear.
It wie sa dúdlik as hwat. Rikele Myt wie in tsjoenster. Dy hie har yn in kat foroare en Sander hie har it each útsketten.
nl.verhalenbank.24559
Alde Japik Kingma fan 'e Houtigehage hie in geit dy moest elke dei molken wurde. Dat die Japik syn wyfke altyd.
Mar op in kear doe wie 't wyfke der op út to praten en doe moest Japik-sels de geit melke.
Hy gong nei de geit ta, mar dat dier wie tige mankennich en woe net oerein komme.
Doe gong Japik yn 'e hûs en die syn wiif har jurk oan.
Sa kom er wer by...
nl.verhalenbank.28411
Us mem fortelde:
Der wie in man, dat wie in widner, dy hie nachts faek in nachtmerje by him. Op in kear hied er moal op bêd struid. Doe hearde er de nachtmerje wer oankommen. Mar troch it moal koe se net wer fuortkomme.
Troch 't slotsgat wie se der ynkom. De man hie har fangd en troude mei har. It slotsgat treau er ticht. Hja krigen bern en de bern...
nl.verhalenbank.19590
Us Trui-moai wenne yn 'e Smoarhoeke yn 'e Harkema.
't Wie op in nacht. Trui-moai lei yn 't iene bêdsté en Jehannes (Jager) yn 't oare.
Truimoai sei: "Hwat is dat, Jehannes?"
Jehannes sei: "Ik wyt net."
Trui-moai en Jehannes hearden beide dúdlik tikjen op 'e souder. Jehannes woarde deabinaud en kroep by syn mem op bêd. It gong mar troch mei tikjen en dat...
nl.verhalenbank.23988
Heit en dy wienen ris op it Jachtfjild oan 't wurk. Doe seagen se op in stik lân dat de Foeke hiet, in frou út 'e groun kommen. Doe't se 't gesicht der ôf hienen, wie de frou ek wer fuort.
nl.verhalenbank.25867
Myn broer Wessel wurke yn Zoutkamp oan 'e slûs. Hy lei dêr op in joun op bêd. 't Wie op in freed. Saterdeis kom er altyd thús.
Doe't [er] dy jouns op bêd lei, woarde er samar opnom en hy fleach troch de loft. Mei pijlsnelheid fleach er nei hûs ta. Doe't er dêr in skoft west hie, fleach er werom nei Zoutkamp ta. 't Gong as in pylk út in bôge.
De oare jouns...
nl.verhalenbank.21632
Ek us in kear doe gong Piter Mook de Hegewei del mei syn dochter. Doe sei er: "Wy matte oan kant, der komt hwat oan." Sy gongen oan kant. Der gong in lykstaesje foarby. De oare deis waerd dyselde bigroeven.
nl.verhalenbank.23780
't Gebeurde yn 'e Houtigehage. Akke woe graech nei de merke ta op 't Surhústerfean. Mar sy hie hast gjin klean. Sy seach der sa sutrich út, dat sy sei: "Ik kin sa noait nei de merke ta."
Doe hie dêr in fremde man west (Wie 't Imke de Jong?). Dy hie sein: "Gean mar hinne. Dû silst de moaiste fan 'e merke wêze."
Doe't se op 'e merke kom, seinen se allegear:...
nl.verhalenbank.25859
In âld man fortelde my, der wie in minske stoarn út in húshâlding wei. Hja wie de mem fan trije bern.
Doe't dat minske al in skoftsje dea west hie, seinen de bern: "Heit, mem hat hjir hjoed ek west."
"Dat kin net", sei de man. Hy wie oerdeis oan 't wurk. Mar it gebeurde al us wer en al us wer dat de bern seinen: "Mem hat der west. Hja hat by de tafel...
nl.verhalenbank.23838
Wessel en Jan Opslach (= J. v.d. Heide) wienen us togearre yn 't boskje oan 'e Trije Roede. 't Wie yn 'e nacht. Der lei in stikje bou yn dat boskje. En dêr sieten faek hazzen yn. Dêr wie 't Wessel en Jan om to rêdden. Mar Wessel syn wiif wie oan 't omfallen ta. Mar dêr steurde Wessel him net oan. Sy sieten dêr stil op 'e hazzen to passen. Hwant mei 't...
nl.verhalenbank.21633
Japik Rippert hie in winkel yn Londen. As der in frommeske yn 'e winkel kom, dan wie 't wip, dan kearde de flier om en foel sa'n minske yn in kelder, dêr ek allegear oare deade froulju yn leinen.
nl.verhalenbank.24034
Ik praette ris in kear mei in frommes, dat wie al op jierren. "Froeger Japik," sei se, "kamen wy us yn in hûs to wenjen dêr woe oars net ien yn. It gong dêr altyd bot oan wei yn dat hûs, alles wie altyd stikken en los.
Sy wienen allegear bang foar dat hûs.
Wy kommen der yn. Myn man kreaze der alles op. Hy koe sels hwat timmerje en 't knapte alhiel op. Mar...
nl.verhalenbank.23565
Heit syn mem wie o sa min. Mem wie nei har ta gong. Heit kom even letter. Hy wie oan 'e doar ta, doe stie dêr de kiste al, mei 't kleed der oerhinne. It kleed waeide in bytsje op, doe't de doar iepenkom.
Doe't er yn 'e keamer stapte, wìe beppe der noch. Sy hat noch wol fiif jier leefd. Mar hwat heit foarút sjoen hie kom dêrom letter wol krektsa út.
nl.verhalenbank.25868
Biesterveld fan Drachten dêr wie elkenien bang foar. Op in kear siet âlde Antsje, it wiif fan Hindrik Petersma yn 'e tram. Biesterveld reizge mei har, mar dat wist sy net. It praet gong tafallich oer Biesterveld.
Sy sei: "Dy Biesterveld is sa'n great dogeniet. Dy hat myn broer Greult deastutsen. Ik bin deabinaud foar dy keardel."
Doe't Biesterveld even...
nl.verhalenbank.24035
Okke v.d. Berg - in hurdrider - wenne op 'e Veenhoop. Syn wiif hong krekt de ierpels oer. "Och heden," sei se, "nou ha 'k gjin sâlt yn 'e hûs, nou matte wy de ierpels flau ite." Sy wennen yn in skip.
Okke sei: "Ik sil wol gau even sâlt helje." Hy boun syn redens ûnder en ried oer iis nei Ljouwert om sâlt.
Doe't er wer thús kom, wienen de ierpels noch net...
nl.verhalenbank.24036
Myn âld-omke Jille-om (Jille Pultrum) kom us by in frou, dy hie de koarts. Jille-om sei tsjin har: "Wolle jo de koarts graech kwyt?" (It minske hiet fan Froukje)
"Ja seker", sei se.
"Skriuw dan op 'e doar: Froukje is net thús."
Hja die it en gong fuort. Doe't se wer thús kom, wie de koarts fuort.
nl.verhalenbank.23824
Taeke hie 't mar krap mei syn wyfke Gees.
't Wie yn 'e winter en sy hienen gjin brant. Doe gong Taeke der op út om hout. Hy seach in dikke iken stambeam lizzen. Dy krige er en hy sjoude him nei hûs ta. Njonken de doar smiet er him del.
It wie de beam fan in boer en dy gong de oare moarns nei de plysje ta. Hy sei: "Sy ha my de iken stambeam ûntstellen."
De...
nl.verhalenbank.23987
Mient Diemersen wie mei in nachtmerje biset. Dêr hied er sa'n lêst fan, dat doe ha se evangelist Hofstra ophelle.
Dy hat yn 'e nacht de nachtmerje oansprutsen, doe is er net wer kommen.
(Mient Diemersen hie syn frou min bihandele. Dêrtroch wie er mei de duvel biset. Hwant dy nachtmerje, dat wie de duvel.)
nl.verhalenbank.23777
Okke van der Berg en syn suster wienen de hurdste riders. Op in winterdei wienen se to praten yn Eastemar. Der lei iis. De frou sea de jirappels. Doe sei se: "Och heden, nou haw ik gjin sâlt yn 'e hûs!"
Doe sei Okke: "Ik sil wol even oer iis sâlt ophelje fan Ljouwert."
Hy boun de redens ûnder en doe't er mei 't sâlt werom kom, wienen de jirappels noch net...
nl.verhalenbank.24725
