Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
16 results
Dutch Keywords: vrouw geloven
In vroeger tijden geloofde men sterk aan heksen, die 's nachts bijeenkomsten hielden op verlaten grasvelden, weilanden, of gezamentlijk dansten in 't rond op bezems rondom een galg en eigenaardig gezang bij aanhieven, daarna allen in de lucht reden en verdwenen, zoo heeft men vele verhalen hierover van de heksenwacht, heksensabath en over het verbranden...
nl.verhalenbank.34755
De vrouw van de bakker was een heks in de plaats, waar ik dan woonde. Wij kinderen geloofden dat. Ik herinner me een verhaal, dat een zekere Jager eens een heel aantal katten om zich heen gezien had. Een van de dieren geeft hij een schop. Wat zien ze de volgende dag? Oude Trientje - de bakkersvrouw - liep kreupel. Zij zou die trap gekregen hebben, toen ze...
nl.verhalenbank.45027
TOEKOMST VOORSPELLEN In Tongelre woonde vroeger een vrouw die zwanger was. Op een avond was ze alleen thuis, omdat haar man naar kennissen in Zeelst was. Zo rond een uur of negen werd er op de deur geklopt. Toen de vrouw de deur openmaakte, stond daar een oud vrouwtje dat wat te eten vroeg. De vrouw die meteen verband zocht tussen het oude vrouwtje en...
nl.verhalenbank.49570
Njonken ús wenne in frou dy gong foar in tsjoenster troch. Hja wist dat sels wol. Mar wy leauden der net oan. Se seinen dat se de bern bitsjoende en krânsen yn 'e kessens tsjoene koe. Hja ried op in biezemstôk troch de loft en koe har foroarje yn in kat. Wie der ien bitsjoend, dan reizgen se nei de duvelbander ta. Dat wie almeast Sierd Schaafsma fan...
nl.verhalenbank.32036
2.73. Spoken op kruiswegen Op eene menigte nog bekende kruiswegen van ons Kempenland hadden, nog in de vorige eeuw, des nachts of op duistere avonden, bijeenkomsten van heksen plaats. Met Kerstmis op middernacht kon eenieder zich daarvan overtuigen. Volgens eene oude sage zou een gewezen student die niet aan het bestaan van heksen geloofde, zich op...
nl.verhalenbank.50114
Us mem wie altyd siik. Hja doktere al, mar it joech neat. Hja wie bitsjoend troch de frou fan koopman U seinen de lju om ús hinne. Doe gong heit nei in frommeske ta yn Warten. Dat wie in duvelbanster. 't Wie in âld minske. Heit krige in hiele greate koudrank mei. Doe't er thúskom moest er de slotsgatten en alles ticht meitsje. Dan moest er de kessens...
nl.verhalenbank.22796
Was in mien jonge jaarn wel een wievien, dat zou n hekse weezn. Wie wern er voor waarschouwd en wazzen vanzelf bange veur t mensien. Andern waarn er weer niet bange veur. Zo wiet ik van n magien, dat s avends melk haald had. Achter n diekien ging ze zitn en drunk de melkflesse leeg. Toen heur moe in huus vroeg, waar de melk was, zee de meid: “Och, ik kwam...
nl.verhalenbank.44938
Je had hier in Langerak vroeger een tovenaar, Aai de tovenaar. Hij was een liefhebber van vogels. Hij kwam altijd fluitend de kamer binnen. Dan keek die eens naar de vinkies. Nou woonde d'r hier in de buurt ook een vrouw, die een bietjie lichthoofdig was, een bietjie bijgelovig. Affijn, Aai die komt daar binnen en die vrouw wordt niet goed bij d'r hoofd....
nl.verhalenbank.50943
Ze zèje vroeger wel, da Dot [Dora], ’n vrouw bé’j ons ien de burt, hekse kos. Mien moeder geleufde er niks van. ’t Was ’n goed mins, zèj ze. En ze von ’t bar lillek, dat de minse da zèje. Dot zèj tege moeder altied: “De dierbare vrouw”. As ze nijtjes [nieuwtjes] had, kwam ze die altied on moeder vertelle en dan was ’t ielke keer: “De dierbare vrouw”. Ze...
nl.verhalenbank.50308
De hekse. Ik wait nog van mien kinderjoarn, dat er in Boovnbuurn (bij Winschoten) n wief luip, dei wie veur hekse sleetn en woor ik baange veur was. t Was n oal krom menske en luip altied mit n stok. Mit poaskn vruig ze om n poar ai-er. Wie wazzen den aan t neutn schaitn; door kwam oal Graitje aan. En nou kennen ie t wel nait geleuvn wiln, moar t is zo....
nl.verhalenbank.46262
t Was omstreeks 1900 en ik heb t heurd van mensn hier uut de buurt. Op n dag ree er n boer mit peerd en wupkarre deur Boertange. Dou e langs t huus van wief kwam, dei as hekse bekend ston, mos hai aal moar noar heur huus kiekn. Hai vergat om op t peerd te paazn en door komp e haals over kop mit de haile boudel in t sloot terechte. “Kiek”, zee e, “door...
nl.verhalenbank.44074
Ik zel joe vertellen uut de veenstreek. Hör mar: Toun 't veen in de Monden aansneden wör, wazzen de arbaiders doodaarm. Dir wör waarkt van drei uur 's mörns tot aan 't duustern tou. De vrou kwam 't kerel loater noa. De kinder in de koare (=kruiwagen). En de sikke dir aan. Mor 'n enkele kon lezen en schrieven. 'k Kan joe doar nog 'n mooi staaltje van...
nl.verhalenbank.43018
Van verhoaln uut de oale deuze wait ik allain van veurberichten en wat ik vroeger leezn heb in de almanakn. Veurloop Ik weet ook nog, dat wie es n dienstwichien had hebben, die aan heksen geleufde. Ze heurde de verhoaln van t huus, woar ze slim biegeleuvig wazzen. Ze kende ook een hekse in t durp; n oal wiefien. “Ja”, zee ze den. “ze geft joe ook appels...
nl.verhalenbank.43589
Doar was ain kind zaik worn. In het kussen hadden buurvroulu ain kranse zain. Dat was 't waark van 'n hekse. En dr wasn altied wel van dei olle wiefkes, dei doar veur aankeekn wurn. Zukke stakkers muzzen oppaazn ook, want ze können moar zo van 't haim ofschopt worden. Slim biegeleuvige mensen zeden zulfs:“Ik zel heur doodmoakn.” Wieder gung 't vertelsel,...
nl.verhalenbank.43187
In Waspik, dat is ook hier in de buurt, daar woonde vroeger een vrouw die bijzondere krachten had, als je daar in wou geloven. Dat was zo, laten we zeggen vanaf 1900 tot twintig jaar geleden. Ze zorgde ervoor, als ze ruzie had met de buren, dat de dorsmachine niet meer zou draaien en hij was niet meer van z'n plaats te krijgen ook. Wat ze weggaf, je mocht...
nl.verhalenbank.128004
De Oude Ekelenberg of 'Den Ekel' zoals hij genoemd werd had veel gezien in de vele, vele jaren dat er mensen over hem heen waren gelopen. En ook hij was in die jaren niet hetzelfde gebleven. Er waren mensen om hem heen komen wonen, die gevist hadden in de Reest en de plassen. Ze waren taai als leer en wisten zich slechts met veel moeite in leven te...
nl.verhalenbank.49212
19