Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Oan 'e Loane stie froeger in hûs, dêr wie in frommes yn formoarde. Sûnt dy tiid spoeke it dêr.
Sytse Smid hat dêr wenne. Der roan in greate hage foar 't hûs lâns. In protte minsken ha dêr in greate swarte houn sjoen.
Ik kom der al us lâns mei de faem.
Myn faem fleach ynienen om my hinne.
Ik sei: "Hwat wolste?"
"Och heden", sei se. Sy koe hast gjin wurd...
nl.verhalenbank.21683
Doe't ik in famke wie wennen wy yn Houtigehage.
Ik moest elke dei iten bringe nei in omke fan my, dy arbeide by mynhear Bogaerts. Dat wie in hiel ein rinnen.
Op in kear doe kom ik werom. Doe wie der in âld wyfke.
"Och heden, berntsje," sei se, "hwat mastû alle dagen in ein rinne. Hjir hast in apel."
't Wie in hiele moaije apel, mar ik doarst him net op to...
nl.verhalenbank.25618
In nachtmerje, seinen se froeger, wie in frommeske en kom troch 't slotsgat by de minsken. Fan sawn dochters wie de jongste in nachtmerje. Men moest de toffels noait sa stean litte as men der útstapte. Oars stapte de nachtmerje der yn.
nl.verhalenbank.27350
Vroeger spotten ze in Meerkerk met bulten. Dan zongen ze een spotversie, iets in de trant van:
Hij heeft een zware last te dragen
Was ie maar naar de smid gegaan,
Dan had ie 'm d'r af geslagen.
't Is mezelf overkomen, ik stond met een vrouw te praten, een zwarte vrouw. Er kwam een bult aan. Die vrouw sloeg op d'r been en riep: ,,0, wat zal 't gaan...
nl.verhalenbank.50872
In nachtmerje wie in frommeske. Ien fan 'e sawn dochters wie in nachtmerje. Men koe in nachtmerje keare troch in fleartûke foar 't bêd to hingjen.
nl.verhalenbank.23485
Ik heb hier ne vrouw mee ne dochter gekend en die woonde hier an de dijk. En ik waar zone jonge en ik moest daor cente op gaon hale. En toen was die ouwe vrouw gesturve. En de dochter zee: "M'n moeder is gesturve, ik docht 't wel. Want ik hoorde vannacht, da ze mee ne besem door 't huis heen vegde. Me dunkt wel drie keer, vege, vege, vege".
nl.verhalenbank.72782
Piters Willemke wie in tsjoenster. Hja gong der nachts op út to tsjoenen en dan lei der in koupânse by har op bêd. Hja sweefde altyd.
Har dochter koe ek tsjoene. Dy foroare har faek yn in kat.
Der wie ek in tsjoenster, dat wie Minne Ael. En dan wie der noch ien, dat wie Minne Brecht. Dy koenen har ek beide yn katten foroarje.
By Gjetsje' Wytse wienen alle...
nl.verhalenbank.38489
Hearke syn dochter Rixt wie èk sa sterk. Dy wenne èk yn 'e Ham. Op in kear kom se mei har feint by de brêge op 'e Tille. Dêr hienen fjouwer mannen op 'e brêge stien en dy hienen sein: "Dy fint mat werom."
Doe hie Rixt sein: "Wachtsje dû hjir mar even. Ik sil wol even mei dy mantsjes rêdde."
Doe't se der oan ta wie, hie se dy mannen ien foar ien by 't...
nl.verhalenbank.27586
Myn frou wenne yn Twizelerheide yn in húske mei in plankje oer in sleat. Op in joun, doe leinen se al by harren op bêd, doe hearden skoanmem en dy guon praten. Skoanmem gong der ôf en gong foar 't glês stean om to sjen hwa't dat noch wiene, dy't sa let warber wienen. Doe seach se trije minsken rinnen.
It wienen Stammerige Harm, dy syn suster en in dochter...
nl.verhalenbank.24528
Myn dochter wie ris by my, doe woarde se siik. Doe't ik ris in kear yn 'e hûs kom, woarde ik yn 'e keamer keard. Ik seach net hwat it wie, dat my kearde. De oare deis moest myn dochter opnom wurde yn 't sikenhûs. Doe brochten se in draechbaer by ús yn 'e hûs. Dat wie it ding dat ik de foarige deis sjoen hie en dat my kearde.
nl.verhalenbank.24845
Yn Drachtster Kompenije wenne in frou, dy hie yn in koartstondige tiid twa bern forlern. It minske sukkele sels. Twa bern hie se oerhâlden, in jonge en in famke.
Doe wienen dy beide bern us oan 't boartsjen by 't sângat.
't Frommes dy't it my fortelde wie in suster fan dy frou.
Hja hie tsjin dy suster sein: "Nou is dat sjesa. Ik bin hjir net lang mear....
nl.verhalenbank.25582
De nieuwsgierige aardmannetjes
Ergens in het veen leefden aardmannetjes, die geen vrouwen hadden. Maar zo nu en dan hoorden ze dat aan een blote vrouw heel wat te bekijken viel, en op het laatst wilden ze er wel eens eentje zien.
In de buurt woonde een turfsteker, die een knappe dochter had. Haar slaapkamer was op zolder en had een raam. De aardmannetjes...
nl.verhalenbank.9513
Veurgezicht.
Er was een maal een wief; ze zat veur et raam en zag toen wat.
In de varte stonden turfbultn.
Sie zag, dat er een schienvat-lichien um een van die bultn gunge, en zee dat ook teegn heur dochter.
Dat olde mense leeft niet meer, maar de dochter nog wel.
Wat gebeurde een poossien later?
Die vrouw heur zeune wuur in het vene vermoord.
Et was ja...
nl.verhalenbank.44578
Yn Sumar wenne in âld bolrinster, dy hie har komst altyd by minsken, dy hienen in lyts famke. De bolkoerrinster hie aerdichheit oan 't famke, tominsten sa bearde se en sy woe it lyts bern elke kear op 'e skoat ha. Dan hie se altyd har hân by 't boarst yn en dan tsjoende se mei dy hân ûnder 'e klean om. As se dat dien hie, dan stuts se it bern de finger yn...
nl.verhalenbank.21337
Sa'n trije jier lyn kom âlde Antsje fan 'e Twizelerheide yn 'e hûs (sjoch B65-168 en 169), doe stie der in deakiste by har oer 'e flier. Antsje tocht: hoe kin dit? Sy skrok der tige fan. In skoftsje letter, doe wie de kiste wer fuort.
Hja koe 't har net begripe hwat dat bitsjutte moest.
In troude dochter fan har, dy't net sa jong mear wie, rekke siik. By...
nl.verhalenbank.27977
It wie yn Grinzer Pein. Ik en myn earste man kommen op in jountiid út it tsjerkje. Wy kommen fan 'e sangforieniging. 't Wie tsjuster. Ynienen stienen wy yn 't folle ljocht.
Wy gongen nei heit en dy ta. Dêr fortelde ik hwat wy sjoen hienen. "Hwat soe soks nou bitsjutte?" frege ik.
Doe sei heit: "Moarn sil ik jimme fortelle hwat jim sjoen ha."
De oare...
nl.verhalenbank.23132
Yn 'e omkriten fan Boelensloane wenne in frouspersoan, dy hâldde safolle fan har mem, dat sy wie der aeklik fan, doe't dy stoarn wie. Sy rôp altyd mar: "Hwat woe ik ús mem noch graech ris in kear wer sjen!"
Doe, op in nacht, doe kom har mem by har oer de flier.
De dochter lei op bêd. 't Ald-minske slierde op toffels.
Doe't de dochter har seach, woarde se...
nl.verhalenbank.29387
Hy hie in dochter Rixt, dy wie ek tige sterk. Sy hienen us in fracht hea yn 't lân, doe briek de ronge fan 'e wein. "Lit it hynder mar rinne," sei Rixt, "ik kear it wol."
Doe hâldde se de heafoarke tsjin 't hea oan en sa kearde se it hea twa stikken lân del oan hûs ta. De daem wie hwat oan 'e nauwe kant. Doe't se dêr wienen, sei se: "Wacht even, 'k sil 't...
nl.verhalenbank.23494
Geeraard de Duivel
Een ongenoemde uit Antwerpen maakte mij opmerkzaam op de plaats, aan Geeraard den Duivel gewijd in C.J. Hansen 's Reisbrieven uit Dietschland en Denemarken, p.40. Ziehier hoe schrijver zich uitdrukt:
"Nabij den Reep staan de overblijfsels van een oud en uitgestrekt Steen met twee ronde zijtorens. Het hoorde toe aan Geerhard den Duivel,...
nl.verhalenbank.10738
Neist myn hûs op in stik lân hat in hûske stien, dêr wennen in mem en in dochter. Durke Hylk hiet it minske. Hja koe tsjoene. De dochter wie gebucheld. Myn heit en in broer fan my gongen op in joun in kear in sânreed del. Dy wie ôffrede fan in stik lân dêrnjonken mei wol seis lagen skerpe tried boppe elkoar. Doe kom Hylk it lân del en gong lyk op 'e tried...
nl.verhalenbank.19330
