Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Kl.H.: Het was helderlechte moan en doar en doar, ha’j n stuk of zes vrouwleu en die gungn doar te daansn, zeg he, al um zo’n ... en doar wo’k hen hebn west, zeg he, ja, zeg he, ik har ok nich völ dörf en doe zin ik doar n paar tred op anloopn en doe a’k d’r bie kwam, was alns ofloopn. Ik wet, zeg he, wa’k d’r van zegn mot, t is eerliks woar, mer ja t is...
nl.verhalenbank.128514
Tichte by ús yn 'e Westerein wenne in minske, dat hie jouns altyd de oergerdinen ticht. Mar 't wienen tinne, dat men koe har skaed der altyd wol sahwat troch hinne sjen. It minske wie altyd yn 'e wear sa'n hiele joun tyspele se om. 't Wie in tsjoenster. Men woe wol ha dat se dan mei har popkes dwaende wie.
nl.verhalenbank.33126
Ik wie feint. Ik kom fan Surhústerfean en moest nei de Boelensloane ta. 't Wie jountiid en tsjuster. Ik wie op 'e fyts en hie de carbidlampe oan. Mar dy brânde mei ien pit. Ik stapte ôf om der even nei to sjen. Dat wie yn 'e buert fan it Blauhûs. Wylst ik dêr sa stie, kom der in dame oanstappen. It wie in great, swart frommes. Sy gong lyk foar my stean en...
nl.verhalenbank.23484
Ik wie noch feint en hie forkearing mei it wiif, dêr't ik nou mei troud bin. Dy wenne oan dizze kant it spoar, yn 'e buert fan 'e Ria's.
't Wie op 'e joun en tsjuster. Ik roun by de fyts lâns.
Doe kom der in swarte houn by my, dy't ik noch noait sjoen hie. En ik hie ek noch noait sa'n greaten ien sjoen. Hy wie net lytser as in keal. Hy roan oan 'e oare...
nl.verhalenbank.38517
Achter Jehannes wennen in pear âlde minsken, in man en in frou. Op in joun doe wie 't jongfolk op 'e wei hwat oan 't oangean. Se spilen op 'e harmoanika en guon songen der ek by. Doe kom der in frou út 'e hûs wei, dy sei tsjin 't jongfolk: "Jimme matte net sa oangean, hwant de âlde minsken dy't dêr wenje, matte sliepe. De man mat der moarn yntiids wer...
nl.verhalenbank.38270
Us heit en dy syn âlden wennen yn 'e Haulerwyk. Nou heart dat by Waskemeer.
Doe't ús heit in jonkje wie, hat er bitsjoend west. Beppe hie in buorwiif yn 'e rekken, hwant dy gong der foar, dat se wol omgong hie mei de kweade.
In tsjoenster mat ienkear yn 'e sawn jier ien deatsjoene foar satan.
Mar beppe woe earst wissichheit ha foardat se it buorwiif...
nl.verhalenbank.21053
Klaes Laenstra fan Koartwâld wie ris op in joun mei syn frou yn 'e Koaten. Dat wie yn 't bigjin fan har trouwen.
Doe kom der in great swart ding by harren, se seinen dat wie in pleachbeest. It roan stiif by harren lâns en sy koenen it net kwyt wurde.
nl.verhalenbank.29433
t Is ook waar gebeurd, dat er iene s avends over de weg giet en daar krigt ie gezelschap. Er lopt een paar meter van hum af een vrouwspersoon met hiel laange haarn tot biena op de grond. Et mens is arg klein van stuk en blift maar naast hum loopn.
Ie zegt niks en sie zeg ok niks; maar lekker vuulde ie zich niet. Bie huus gaat ie naar binnen en kikt dan...
nl.verhalenbank.44436
Der wienen minsken, dy hienen in bern, dat tsjirme. Sy tochten: Hoe moat dat dochs komme?
Njonken har wennen minsken sûnder bern.
De heit fan it sike berntsje sei: It buorwiif kin ús bern wol ris bitsjoend ha. Dat sei er ek tsjin 'e buorman.
Kin it wêze, sei er, dat dyn wiif ús bern bitsjoend hat?
De buorman woe dêr neat fan wite. Hy sei: Myn wiif is sa...
nl.verhalenbank.11557
Veurloop.
Ie heurt er heden ten doage ja hoast ja niks meer van; Bint ook dingen, woar n mensk nich aan leuven mout, man ik zeg joe, lacht nich overal um. Vogelgeschrei en honde-gehoel, op acht geevn mou-je dr ja nich, man t besteet wol.
Komp ook non nog wel veur.
Veur n poar joar zat hier in Wesgnhoezn altied n ekster; hai vloog van de boerderij van H....
nl.verhalenbank.44556
Ik heb mien voader wel es heure vertelle over werwolve. Hé’j had da wer gehörd van grötvoader. Op ’n keer mos grötvoader vör grötmoeder popkes gon hoale bé’j iemand achteraf ien Huse. Want grötmoeder was bang, da ze kanker had. Popkes of kankerpoppe ware dinge, die te kriege ware bé’j inkele manne of vrouwe die ze eiges mieke. Worvan wet ik nie. Ik het ze...
nl.verhalenbank.44783
Piter hie in wiif, dat wie in tsjoenster. Nachts wie se der op út, dan lei de pânse allinne op bêd.
Piter sels hie him oan 'e duvel forkocht. As er forlet fan jild hie, dan hong er in lege jildponge bûten oan 'e kruk fan 'e doar. Dat die er jouns. De oare moarns siet der jild yn.
nl.verhalenbank.25431
Japik Ingberts wie al in âld man, doe wied er op in joun by in boer to praten dy't tichte by him wenne. Doe't er fuort gong wie sei de boer tsjin syn frou: "De âlde hat sa nei myn raep sjoen dat ik wyt der neat fan, ik mei wol oppasse."
De raep, dat wie in moai horloazje, dat hong oan 'e muorre by 't finster.
De boer bleau yn 'e keamer yn 't tsjuster dy...
nl.verhalenbank.37948
Der wie in frou, dy wie jouns altyd fuort.
Har buorman tochte: "Dêr wol 'k mear fan wite."
Doe bispionearre der har. Doe seach er dat se har útklaeide en nei de kelder ta gong. Dêr salve se har yn mei salve út in potsje wei. Dat struts se ûnder 'e hals, en ûnder 'e earms en ûnder 'e boarsten en ja, oeral. Doe't se dat dien hie, klaeide se har wer oan. En...
nl.verhalenbank.11541
Heit en dy hienen in stik of fiif koeijen. Mar dy wienen noait goed. Se ha noait fleurich en glânzich west. Se tjirmen. Se seagen der út as geraemten en joegen hast gjin molke. En dochs krigen se genôch to fretten. Jouns kom de molke farsk út it kouwejaer. Dan sette mem fuort guon op 'e kachel, om dy molke to sieden. Mar dan bigoun dy molke altyd direkt...
nl.verhalenbank.29960
5.3. Heks betrapt
't Hee vruger wel is gewist: da was ne zekeren Dietvors. Dien is meer as honderd jaar dood. Da was nen boer.
Nauw komt 's morgens de knecht in de stal. Hij zegt: 'Boer, wie heet er met da peerd weggewist?' Da was helemaal nat van 't zweten: 't water sting op den buik. 'Geen mens!' zeg den boer. 'Kijk is hier: 't schuim staat er op'.
Nauw...
nl.verhalenbank.44346
Myn suster is nou tolve jier wei. Sy wie frijgesel en tsjinne yn Amsterdam. Op in kear hie se nei in freondinne ta op bisite west. 't Wie op 'e joun. Hja roan werom lâns de Hearegracht. 't Wie dêr stil. Doe kaem der ynienen in keardel fan achteren oan en dy kaem har op side. Sy koe syn fuotten net sjen. 't Wie krekt as sweefde er.
Hy sei tsjin har:...
nl.verhalenbank.21051
Ik en myn wiif hienen us to jounpraten west nei myn swager Fokke Alma, dy't oan 'e Betonwei wenne hat. Wy gongen werom, doe kom der in grouwe, swarte houn by ús. As wy steanbleauwen, bleau dy houn ek stean. Wy woarden beide binaud.
Doe't wy oan ús folke hûs ta wienen, gong myn wiif dêr yn 'e hûs. Ik bleau stean en krige it mes. Mar doe seach er my lyk oan...
nl.verhalenbank.19524
Doanao hef ze hier en doa wa es maol wier speuk zein; zie is maol van de Raotger köm'm; ok met 'n geval, at doa wat jôngs was doa hen west en doe kömp ze duur Huie hen en doa is ea maol ne witte dame temeut köm'm en die is 's nachens vuur ea oet de de stie gaon.
nl.verhalenbank.128389
De boer en syn frou dy soenen togearre to praten.
Se hienen in papegaei. De frou sei tsjin 'e papegaei: "Tink der goed om, hwat der yn 'e hûs gebeurt."
De feint en de faem moesten hûswarje.
Doe't de boer en de frou fuort wienen, sei de faem tsjin 'e feint: "Sille wy 't hjoed us bêst ha?"
"Dat is my tige bêst," sei de feint, "my tinkt, dan moesten wy mar...
nl.verhalenbank.23055
