Datasets - ISEBEL

Ik kwam van Nijmegen af, opte fiets. Toe ik goed en wel Lent vörbé’j was, hörden ik fluite. Ielke keer: fuut-fuut-fuut. ’t Geluid ging wel vijf kilometer me mien mee. En toe hörde ik niks mer. Mar ienens kwam er hond nève mien lopen, een heel grote wuiles [onbehouwen dier of mens]. Hé’j was pikzwart. Ik was bang. Want hé’j bleef een lange poos nève mien...

angst

nl.verhalenbank.45075

Us heit gong froeger op 'e jounskoalle yn Burgumerheide. Mei in keppeltsje jonges wied er ûnderweis nei skoalle ta. Doe seagen se dêr ûnderweis hwat stean oan 'e kant fan 'e dyk, dat mat sa freeslike raer like ha, dat alle bern fleagen fuort, sa hurd as se koenen. Mar heit stie alhiel forwezen, hy koe net in stap forsette, sa hie de skrik him topakken. Op...

angst

nl.verhalenbank.19643

Myn kammeraetske wenne oan 'e Swâdde yn in hiel âld hûs. Yn dat hûs doogde it net. It spûke dêr. De hiele boel wie dêr bitsjoend. Hja hienen in keal yn 't hok. Dat siet altyd fêst, mar moarns wie 't grif los, alle moarnen wie dat sa. Der wie in ûnsichtbere macht, dy't it yn 'e nacht losmakke. Dêr wienen altyd lûden yn dat hûs. Der kamen guon yn, dat wie...

afwas

nl.verhalenbank.30075

Joffer zonder kop; de legende van Valkenburg's ruïne In 't jaar 1353 verkocht Vrouwe Philipota hare rechten aan den Heer van Schoonvorst. Hare jongste zuster, Elisabeth van Valkenburg, in een klooster in Duitschland vertoevende, was bij het vernemen der tijding dat het vaderlijk erfgoed aan vreemden verkocht was, zoo ontroerd dat zij het verstand verloor....

dochter

nl.verhalenbank.13123

Ja, je had hier vroeger van die geheimzinnige brande. Ze wouwe wel zegge, dat die voortkwam uit de wrijving van 't een of 't ander. De wrijving van spoke.

brand

nl.verhalenbank.57833

Der wienen twa bruorren. De iene hiet fan Teade. Se wennen op 'e Middelgeast tussen Smelle Ie en Boarnburgum. Hja rieden op in kear elk op in hynder. Doe seagen se dêr in gedaente fan in man. Dat like oars as oars, krekt as doogde it net. Doe sei Teade: "Dêr wol 'k op sjitte." Hy hie 't gewear by him. Mar syn broer sei: "Doch dat net. Hwat hast dêr mei...

achterstevoren

nl.verhalenbank.29645

By de boskjes by de pleats fan Jelke Algra spûke it. Ien krige dêr ris in rare stomp tsjin 't skouder oan, doe't er dêr lâns fytste. En doch wie der neat to sjen.

raar

nl.verhalenbank.31807

Je had bij ons dat weet ik nog weer van m'n moeder, dat was iets raars, de koeie stonge achterstevore op stal.

achterstevoren

nl.verhalenbank.70697

Yn 'e Sumarreheide op 'e Fiifhoek, dêr spoeke it. Dêr doarsten de minsken yn 'e nacht net komme. Op 'e Pasterijelânnen spoeke it ek. Op 'e Brandsma-loane to Garyp roun in fôlle mei in brijpot om 'e hals.

angst

nl.verhalenbank.32116

By de Skilige Piip spûke it. Dêr seagen guon wolris hwat.

spoken

nl.verhalenbank.29536

Der hat in âld fisker wenne, op 'e Burgumerheide. As dy oan 't fiskjen wie gebeurde 't soms dat der ien by him kaem, dy't sei: "Nou mast nei hûs ta gean, en ek gau." Dan die de man 't ek. Hwant as er it net die, sei er, dan gebeurden der rare dingen. It wie in stem dy't dat tsjin him sei. De persoan sels hat er noait in kear sjoen.

aansporen

nl.verhalenbank.29694

Myn broer en Aen de Haen wienen kameraten. Op in nacht, doe't der in dikke laech snie lei, by 't winter, om healwei tolven hinne, seagen se ris, dat der in man oanstappen kom. Doe't er hast oan har ta wie woard er samar ynienen wei. Doe't se it neiseagen, wie der net in inkel spoar fan oer yn 'e snie. Dit gebeurde by 't Stiennen Pypke tusken Stiensgea en...

's nachts

nl.verhalenbank.12548

By it Weidumerhout troffen heit en syn twa maten ris trije moaije wite dames. Dy kommen der oanstappen. Heit en syn maten soenen to kanaelslatten. Sy seinen tsjin elkoar: Dêr wolle wy elk ien fan ha. Mar doe't se tichterby kommen, wienen de dames sa mar fuort as wie 't loft.

betoveren

nl.verhalenbank.12223

e had hier in Cabouw in mijn jonge jare een hofstee en daar beurden de raarste dinge. De koeie liepe zo maar de deel op zonder dat iemand ze had losgemaakt. Ze hoorde op de ruite tikke en nooit was d'r een mens in de buurt. Dat liep op 't lest zo hoog, dat d'r voor gewaakt wier.

angst

nl.verhalenbank.70667

Sommige eigenaardige vrouwen deden soms een wit hemd aan en de falie daarover om ergens te gaan spoken. Spoken en heksen werkten bij voorkeur op bruggen. Berucht waren de Aa bruggen tussen Asten en Ommel en bij 't kasteel. Spoken gebeurde soms om de mensen schrik aan te jagen; sommige spoken waren door de duivel bezeten.

aabrug

nl.verhalenbank.44110

Us pake wenne yn de Ham. Hy soe ris nei Stiensgea ta to jounpraten. Hy roan oer Readskuorre, dêr't er oer de houtsjes soe. Doe kom dêr in jongfrommes oan dat him foarby sweefde. Pake sei: "Goejoun." Sy sei neat. Pake seach ûnder har troch. Mar hy wie net bang.

angstig

nl.verhalenbank.12546

Yn Grinzer Pein sei in man tsjin syn buorman: "Sille wy der togearre op út to stropen fannacht?" Dat like de oare goed ta en sy gongen op stap. Doe't se in moai eintsje roan hienen sei de buorman tsjin 'e oare: "Sjoch, hwat ding is dàt dêr?" "Ik sjoch neat", sei de oare. "Mast oer myn linker skouder hinne sjen." "Ja," sei er, "nou sjoch ik it." "Sille wy...

beest

nl.verhalenbank.25275

Dor liep al ’n hele tied snachs ’n witte geit rond. Veul minse hadden ’m gezien. En ze vroegen: “Is die geit van ou?” “Nee”. “Van ou?” “Nee”. Hé’j was van niemand. Op ’n oavend zèj er iemand: “D’r lupt de geit wer over den diek”. De minse ginge kieke. Mar de geit was ienens weg. En gin mins het ’m lotter nog gezien.

's nachts

nl.verhalenbank.50402

Sjouk, in dochter fan Abram Kats, spoeke nei har dea. Ate kom har tsjin. "Morgen", sei Ate. Syn broer sei: "Hwat bipraetstû dêr? Der is ommers net ien." "Sjochstû dan neat? 't Is Sjouk." Sy sweefde fuort. De broer seach it net.

aanspreken

nl.verhalenbank.12547

By de kastanjebeam, oan 'e oare kant Geart van der Velde, wie in spoek, dat de lju kearde.

bijgeloof

nl.verhalenbank.12543

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur