Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
24 datasets found
Dutch Keywords: voorteken spoken
Van een weerwolf heb ik nooit horen vertellen. Ik denk niet dat dat in Zeeuws-Vlaanderen werd verteld. Maar wel de Bonte Hond. Daar is in Hulst nog een straat naar genoemd. Dat was een grote gevlekte hond met vurige ogen, die zich ophield in de buurt waar nu de Bonte Hondstraat is. Daar vertoonde hij zich. Hij liep stil naast sommige mensen, zonder...
nl.verhalenbank.127683
Oan 'e kant fan 'e Blaudobbe yn 'e Houtigehage binne troch minsken twa famkes sjoen mei reade skelkjes foar. Dy minsken wienen bang, dat dat op foartjirmerij tsjutte, hwant yn werklikheit wienen dy famkes der net. De lju pasten op, dat har bern net to ticht by de Blaudobbe kamen.
nl.verhalenbank.17636
De koppies op 't theeblad begonne te danse, te trilIe, dat was een voorteken van ongeluk[1]. [1]in Vlist
nl.verhalenbank.70295
As hounen spûkgûle, as eksters skatterje, as de tsjerkeklokken deadsk liede - dan hinget der in deaden oan - sil der ien stjerre. In pear jonges, sa fortelde heit, woenen de kloklieder ris in kear bang meitsje. Doe't er to kloklieden soe gongen dy beide jonges boppe op elkoar tsjin 'e muorre oan stean. 't Wie al hwat tsjuster. Doe't de klokmakker dy beide...
nl.verhalenbank.31545
Us heit en dy hienen in houn. As der in lykstaesje oankaem, siet dy houn even fan tofoaren to gûlen. Dan siet er op 'e hoeke. Dat die er grif alle kearen.
nl.verhalenbank.24374
Ik wie in fanke fan in jier of 14, 't wie yn 'e nacht, ik lei op bêd. Ik wie wol klear wekker, hwant ik siet op 't lêst yn bêd, sa bang waerd ik. Ik tocht: se binne hjir yn 'e skuorre oan 't terskjen, ik hearde it hiel dúdlik. Mar 't wie net sa fansels, hwant dat koe net. De oare moarns ha se dêr terske. Ik hie 't dus de nacht tofoaren al heard.
nl.verhalenbank.31797
Ik: At d'r nô es een zer, dat of dat zôl d'r gebeurn, he'j wa es metmaakt, dat dat is oetkömn? M: Dat heb ik zölf persoonlik nich metmaakt, mer mien moder hef dat wa zegd, dat dat precies klopde, a wa verschillende dinger, doe dat kanaal is maakt, dee dukers vuur 't Oageler Brook, ja dat warn grootn, dee hebt ze d'r inheid. En den Huunnboarg, den hebt ze...
nl.verhalenbank.128462
Spûkgûlet in houn dan giet er mei koartens ien dea.
nl.verhalenbank.36763
Yn Grinslân hienen se spoekskuorren, mar ik ha noait yn sa'n ien west. Wol ha 'k it meimakke, dat de weinen dêr midden yn 'e nacht op 'e telle hinne en wer rieden. Dat bitsjutte, dat se de oare deis wer brûkt wurde soenen. Ik ha 't ek wol heard dat der midden yn 'e nacht tursken woarde en ek wol dat se oan 't braken wienen yn 'e nacht. Dat wie allegear...
nl.verhalenbank.27258
Heit en dy wienen skipper. Op in nacht leinen wy mei 't skip op in plak by in stik lân, dêr't wy oars noait leinen. Heit hie de beide spitten yn 'e groun set en wy joegen ús del. Yn 'e nacht woarden de spitten mei in great stik lawaei op it dek smiten. Heit der út om to sjen, mar der wie neat. Hy treau de spitten wer yn 'e groun en it skip lei wer fêst....
nl.verhalenbank.24547
Voader was ien den oorlog ’14-’18 ien militaire diens. Ien ’t huus, wor we toe wonde, spoktenet. Moeder sliep beneje. En ze hördenet snachs duk knettere en krake, net ofter ’n huus ien braand ston. Ze zat soms hele nachte overeind ien bed. ’n Por joar lotter, toe wé’j doar nie mer wonde, sloegten bliksem ien ’t huus en ’t braandde helemol af.
nl.verhalenbank.50198
Biegeleuf Joa, dat bestön; zeg man zo umstreeks 1900 nog. Doar ha-je oal Theodoor; hai zag ja letterlijk altied en overal spookn. As e s mörns mit peerd en woagen vot gung noar t land en hai zag n hoase in n woagnspoor loopn, dan gung e beslist weer noar hoes. Want dan wördt n slechte dag.
nl.verhalenbank.43283
Van de weg. Op n stee bie Blijham binnen verschaiden mensen van de weg trokn; t spookde door. Mien moeke ist ook overkomen. In de regel kwam dr n begravvenis achteraan. t Is mie nooit overkomen, moar wel bin k n moal stief staon bleevn. Ik luip hier op t padje veur t hoes; door bie dei boom konk opains nait wieder; t was net of ik teegn holn wur. Ain...
nl.verhalenbank.46259
Spookhaas In het buurtschap Zittert in Soerendonk woonde een man, wiens moeder, wonende in Maarheeze, doorging voor een spook. Wanneer een vrouw in de buurt een haas zag weglopen, zei ze altijd: "dat spook uit Maarheeze zal wel weer op komst zijn." Dat scheen dan gewoonlijk ook nog uit te komen!
nl.verhalenbank.13460
Spookdieren Hier in Opheusden werd vroeger heel erg over toveren en spoken gesproken, maar vanaf 't elektrisch licht gekomen is, hoort men er nooit meer over. Als hier de vroegere mensen betoverd werden hadden ze altijd pijn in de buik. Sommigen stierven die erg betoverd waren en werden dan niet stijf maar bleven slap. Allerhande figuren zaten bij de...
nl.verhalenbank.13449
Op alle binnenwegen yn 'e Mouneein spûke it. By nacht doarsten de measte minsken dêr net lâns. Nei Readtsjerk gong men troch de bosk. Dat bosk hiet Grikenlân. Dêr wie in hazzepaedtsje, dêr't net ien lâns doarst. Dêr wienen 't allegearre lûden. As men dêr in katûle hearde wie dat in faei teken. Dat bitsjutte in ûnk of in slimme sykte.
nl.verhalenbank.32190
In man fan Meppel fortelde my ris: Mast noait tinke dat der neat bistiet. Dat ha 'k bileefd, sei er. Ik kom op in kear thús, doe hie 'k nei de faem ta west. Ik wie oan 'e daem ta - 't wie tige stil en 't wie ljochtmoanne - doe hearde ik fuotstappen. 't Wie nuver. As ik stapte, dan hearde ik èk oare fuotstappen. Stie ik stil, dan wie der neat. Sa gong dat...
nl.verhalenbank.25163
Ik haw ris nei Ulrum ta west to flaechsteppen mei de keppel. Wy moesten dêr yn in skuorre sliepe. De keppelbaes warskôge ús en sei, it spûke dêr yn dy skuorre. Der stienen weinen op 'e telle dy bigongen alle nachten to ratteljen, sei er. Ik en in maet fan my wienen net bang. Wy seinen wy sille fannacht wekker bliuwe en as dy weinen dan bigjinne, geane wy...
nl.verhalenbank.24243
Op ’t Hogeveld wonde Jan Willemse, timmerman. Die ok liekkiste miek. Grötmoeder wonde ien ’t zelfde huus. Mar wel apart. Grötmoeder hörde soms snachs wa stommele, wa rommele, sloan, hamere, planken vielen um, en zo wa. ’t Was net of Willemse on ’t timmere was. Mar ’t was overal donker ien ’t huus. Dor was beslis gin man on ’t wèrk. Mar ge kos ’r dan vas...
nl.verhalenbank.45256
Us heit mocht graech in buorrel en dan gebeurde it wol dat er dronken thús kaem. Dan wie mem mar hwat bang foar him omdat it dan wolris raer gong mei him as er thús wie. Op in kear sieten mem en ik yn 'e hûs. Wy wachten op heit. Wy hienen in losse trap dêr't wy mei op 'e souder komme koenen en doe op in stuit woarden mem en ik beide kjel. De trap foel om...
nl.verhalenbank.37012
35