Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
27 datasets found
Dutch Keywords: voorspellen ziekte
Kleissen: Doe was ik nog nich geboorn. En wat n breurke van mie is, dat is, loa´k es kiekn n joar of acht junger as ik, of ölder as ik west, vuur mien tied was dat, ik was doe nog nich geboorn en doe ha´w bie oons ne meid H.H. v. S., doar woont d´r ok wat van in Haarbig of Geestern, in ieder geval per slot van rekn, moder was in de kökn, vrower ha´w nog...
nl.verhalenbank.128523
Spookdieren Vroeger had men hier ter plaatse ontzag voor een uil; men geloofde namelijk, dat, wanneer deze uil rond een huis vloog, er in dat huis iets ernstigs zou gebeuren, bijv. dat er iemand zou overlijden, of dat er een ongeluk zou gebeuren.
nl.verhalenbank.13397
Hij gelooft ook dat het thans heerschende mond- en klauwzeer van het vee reeds voorspeld is, en wel in Openbaringen 16:10 of 16 in verband met Exodus 9:9-10A.
nl.verhalenbank.9339
Hjir yn 'e Westerein hat yndertiid de blau-mûzel gien (een soort mazelen). Doe stoaren der in hiele bult. Der wie ûnder mear in húshâlding mei fiif bern, dêr foelen fjouwer by wei. It wienen allegear bigraffenissen, dei oan dei. Alde Knjillis (= Bontsje Keke; Veenstra) hat dat allegear fan tofoaren sjoen. Hy sei: "Hjir gebeurt aenst raer hwat, ik koe net...
nl.verhalenbank.36514
Alde Marten van Kammen hie t.b.c. Hy lei yn in tintsje. Op in joun sei mem: "Ik mat der mar ris hinne." Doe't se weromkom sei se: "Hy leeft gjin twa dagen mear." De oare deis stoar er. Syn frou sei: "Ik hie 't der noait oan sjoen dat it sa hurd gean soe." Mar mem hie him al fantofoaren as lyk sjoen. Ik hie seis rare stikelwarten op 'e pols. Doe't Marten...
nl.verhalenbank.36299
Ojeej als bij ons op ‘t dorp een hond huilde en die honden kennen soms met zo’n lange uithalen huilen hè, zo: Joeeeeeeeeee, ging dat hè. Toen zei mijn moeder altijd: “O god o god. Arm Betje of arme Rie, of als iemand ziek was, weetjewel. En toen zei ik: “wat hebt dat nou met het huilen van hond te maken”. Zei ze: “Ja, die gaat dood, kind”. Zegt: “Ja, dat...
nl.verhalenbank.69991
Myn soan sjocht de dingen soms foarút. Op in kear praette er mei syn maet. Dy syn heit wie siik. Mar de soan sei: "Hy knapt aerdich op de lêste tiden. Hy sil wol gau wer de âlde wurde." Myn soan sei: "Dat kinstû wol sizze, mar ik haw sjoen dat er mei de boerewein nei 't hôf brocht wurdt." It wie yn Garyp. In pear jier letter wie de man dea. De lykstaesje...
nl.verhalenbank.31791
DE ANANSITORI EN HET BIJGELOOF. […] Eens op een Zondag, den dag waarop men zich nog al eens verveelt, wilde ik den tijd trachten te dooden, door naar een gelegenheid te zoeken, om eenige anansitori op te doen. Ik noodigde daartoe eenige gouddelvers ten mijnent uit en wachtte op een geschikt oogenblik, het verzoek tot hen te richten, mij eenige anansitori...
nl.verhalenbank.47439
Oege wie arbeider by in boer. Dy boer hie twa sike hynders, dêrom stjûrde er Oege nei greate Wopke fan Kûkherne, de wûnderdokter en duvelbander. Hy joech Oege hier mei fan 'e sike hynders, mar ek hier fan in oar hynder, dat net siik wie. 't Wie yn 'e winter en 't iis dat hâldde, dat Oege ried op redens nei Kûkherne. Wopke biseach de trije soarten hier en...
nl.verhalenbank.31584
It wie yn 'e tiid fan 'e longsykte ûnder 't fé. Der wie in boer, dy hie ek in sike koe. Dy moest ôfmakke wurde. Der stienen twa plysjes by en twa féartsen. Doe woarde Hinse der by helle. Dy sei: dy koe hat gjin longsykte. Hy hat in stik lear yn 'e hals. Doe strûpte er de mouwe op en gong mei de earm ta de bek fan 'e koe yn. Hy helle der in âld skuonsoale út.
nl.verhalenbank.21796
Der wenne in man op Burgumerheide, dat wie froeger in feardige arbeider. Deis wied er altyd drok oan 't wurk en jouns skearde er wol om der noch hwat by to fortsjinjen. Mar letter woarde er syklik en kom er hielendan yn elkoar to rinnen. (roungear) Doe gong er nei in kwaksalver ta. Dêr mastere er mei. Dat wie tagelyk in duvelbander. Dy die him in bantsje...
nl.verhalenbank.20339
Tusken Hijum en Finkum leit de Iestdyk. Hjir wei yn 't earste hûs wenne in húshâlding mei in jonge. Dy jonge neamden se altyd Wâtse Klop, mar hy hiet fan Wâtse Stienstra. Op in kear wie dy jonge yn Hallum. Dêr haldde in âlde frou him oan en dat âld minske joech dy jonge in koekje. Hja sei, de jonge moest dat koekje allinne opite. Dat die dy jonge ek. Mar...
nl.verhalenbank.30113
Ik heb wel is van iemand die in IJsselstein woonde gehoord, d'r was daar een kalverafsteker[1] en die man had een bijzondere kracht. "Je kom niet ver, want je paard wordt kreupel" , zee die dan. En dat gebeurde dan ok. As die niet mee mocht rije, dan zorgde hij dat 't paard kreupel werd. [1] veeverloskundige
nl.verhalenbank.70459
Wierd Harms Hoogstins wenne oan 'e âld trambaen (dat wie doe noch gjin trambaen). Hy gong foar in siik hynder nei Hinse Jehannes de Boer op it Swartfean. Dat wie in soart féarts, mar hy wie ek duvelbanner. 't Wie yn 'e winter en dêr lei in dikke laech iis op it wetter. Hinse joech Wierd in drank mei. Wierd wie dêr op redens kaem, mar doe warskôge Hinse...
nl.verhalenbank.31968
In boer op it Wytfean hie in blastige koe. Hy gong nei it Swartfean, nei Hinse. Dy joech him guod mei, mar it bikom net. Doe gong de boer wèr nei 't Swartfean. Hinse sei: "Op it stuit wjerkôget dyn koe noch net, mar astû aenst thús komste is er oan 't wjerkôgjen. En it kom krekt sa út.
nl.verhalenbank.20079
In die dagen van de veepest zagen ze in Benschup iedere avond in 't oosten een wolk an de lucht, net een pauweveer. Dat was een voorbode van de veepest.
nl.verhalenbank.50985
Doe't ús heit (Thomas Bruining) stoar, wied er ien en fyftich jier. Hy hie de hjerstmis nei Dútslân ta west. (seizoenwurk) Dêr kaem er siik wer wei. It hiele winterskoft sukkele er. Op in kear sieten wy by de itenstafel. 't Wie yn 'e Houtigehage. Heit sei: "Ik mat der even út." Hy lei de furke del. Hy kaem fuort net werom. Us mem (Thomas Klare) rôp: "Hwer...
nl.verhalenbank.20090
Hjir yn 'e Mouneein wenne in man dy hat hiel lang sukkele. It bleau altyd op ien hichte. Doe sei dy jonge ris op in kear: "Dy man stjert." Ien of twa dagen letter is der stoarn. De jonge hie 't fan to foaren sjoen. Hy wie der sels alhiel ûnderstoboppe fan.
nl.verhalenbank.32286
Doe't ik noch in bern wie, wie der ien fan ús al us in kear bitsjoend. Doe gong ús heit mei it wetter fan it bern nei greate Wopke ta. Wopke joech heit in drankje en dêr gong heit mei werom op hûs ta. Mar ûnderweis wie der ynienen hwat by him opsprong. Hwat it krekt west hie, wist er net, mar it drankje, dat er yn 'e bûse hie, rekke dêrtroch stikken, en...
nl.verhalenbank.21770
Der hat noait in bettere genezer west as Joast Wiersma fan Jistrum. Dûmny Prins roan sa fier mei him fuort, dat er him professor Wiersma neamde. Op in kear sieten se mei har fjouweren to kaertspyljen by Joast yn 'e hûs. Joast spile sels ek mei. Doe kaem dêr in jonge man yn 'e doar stean, in sekere Veltman. Dy wie ûnder tsjinst. Hy sei: "Wiersma, ik soe jo...
nl.verhalenbank.32043
35