Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Der wienen bern, dy woarden mei de helm geboaren. As dy helm omleech lutsen woarde, mei de geboarte, dan moesten dy bern alles sjen. Lutsen se de helm omheech, dan net.
nl.verhalenbank.21898
Tenslotte herinner ik me nog het volgende. Er zaten soms mensen in de koffie te kijken. Ze roerden er in en keken naar het koffiedik. Dan zeiden ze: "We krijgen spoedig bezoek van een vrouw; we zien iemand ankomen met een kinderwagen". Dat kon dus geen man zijn. Hoe ze het konden zien is me niet bekend.
nl.verhalenbank.43173
Hiltsje hie soks al oan har, doe wie 't noch mar in fanke. Doe seach se al dingen dy't letter gebeure soenen.
nl.verhalenbank.22016
Alde Douwe wie in boerke, dy wenne yn Kollumersweach. Tidens de oarloch fan '14 op '18 sei er: "As dit ôfroan is, krije wy yn '40 noch in hiele slimme oarloch."
It mantsje koe lêze noch skriuwe.
"In stêd yn it suden fan ús lân," sei er, "kriget der hiel bot fan. Ik bileef it net," sei er tsjin myn man syn broer, "mar jimme sille 't noch wol bilibje. De...
nl.verhalenbank.24467
Tjille Kaert wenne op 'e Gerdyk yn in lyts skipke. Sy koe kaertlizze. Wibe hat der ris hinne west. Syn nicht Pytsje wie by him.
Wibe wie hwat oansketten en sei: Dit is myn faem. In kreas frommes, net? (Mar dêr wie neat fan oan) Tjille sei: Dat is jou faem net en likemin jou frou. Ik wol jo de kaert net lizze, jo meitsje my hwat wiis. Sy hie it dus wol...
nl.verhalenbank.12248
Yn 'e lêste oarloch wenne ik noch op it Kattegat, op 't Wytfean, flak by de Leijen. Dêr wienen doe ûnderdûkers, dêr't ik faek mei praette. Twa rijnaken leinen der, en de lju, dy't dêr yn wennen krigen altyd molke fan my. De skipper fan ien fan dy beide rijnaken kaem ris by my op in joun, doe sei er tsjin my: "Sil ik jo ris hwat bûtengewoans fortelle?
't...
nl.verhalenbank.29579
Der kom us in man by Sjoerd Mounder to Eastemar.
Dy sei: "Ik ha in nuver boadskip. Ik mis twa skiep. Doe ha 'k nei greate Wopke ta west. Dy sei: 'Jou skiep rinne to Eastemar yn in stik lân, dat hyt fan Wobbekamp'. Is hjir sa'n stik lân?"
"Ja", sei Sjoerd Mounder.
"Soenen jo mei my dêrhinne gean wolle?"
"Jawol." En Sjoerd Mounder gong mei.
It wie by de...
nl.verhalenbank.21871
Der is in hynder yn 'Het witte paard' forbrând. Dat hat ôfgryslik skopt en trape. Alde Frytsen, de mem fan Willem Mulder, dy't mei de helm geboaren wie, hat dat skoppen fan tofoaren heard.
nl.verhalenbank.21875
Kei syn pake wie in Gerrit. Dy fortelde ris, der soe in jonkje yn ús famylje fordrinke, in lytse Ealse. Dat wie him iepenbiere.
Goed fjirtich jier letter is 't gebeurd. Der waerd letter net wer oer praet, nei't hy dat sein hie. Mar elke kear dat der wer in Ealse geboaren waerd, waerd der om tocht. Wy ha in stik of hwat Ealses yn 'e famylje.
Fjirtich jier...
nl.verhalenbank.22011
Ik hie in kammeraet, dat wie Klaes. Hy wennet yn Grinzer Pein. Syn heit wie mei de helm geboaren. Dy seach alle bigraffenissen foarút. Hy koe fantofoaren sizze: dêr en dêr wurdt ien útdroegen en hy telde altyd de lju dy't achter it lyk oan roannen.
Op in kear moest er nei de klaei ta to arbeidzjen. Mar de moarns dat er fuort moest, sei er: "Ik kin wol...
nl.verhalenbank.24662
To Burgum wenne âlde Albertsje Brjit oan 'e Menno van Coehoornweg. Dy Albertsje koe kopkekike. Dêr gongen faek jongfammen hinne om de takomst fan har to fornimmen. Hja seach yn 't kofjedik. It kom altyd wol aerdich út, seinen se.
nl.verhalenbank.22825
't Wie yn 't lêst fan 'e oarloch. Dyselde minsken wienen noch altyd yn dy rijnaek oan 'e kant fan 'e Leijen.
Yn 't lêst fan febrewaris 1945 komt de man wer ris by my om molke en seit: "Ik ha bliid nijs foar dy, Jan."
Ik sei: "Is jou frou miskien wer yn forwachting?"
"Né jonge," sei er, "sil 'k it dy fortelle hwat myn frou nyskes sein hat? Hja sei: 'Dû...
nl.verhalenbank.29580
We wonde vroeger ien Haldere. Bé’j ons ien de burt gieng iemand dood. ’t Was nog de gewoonte, da dan de minsen uut de burt vur de begreffenis zörgde. D’r mossen ’n man of ach zien vur ’t drage van de kis. En volges de ouwe gewoonte zoue die allemol ’n zwarte hoge hoed op hemme. Een van de burluj ston bekend as ’n sort ziener. Hé’j kos al veuraf zien, hoe...
nl.verhalenbank.50484
M: Kent men het fenomeen dat iemand het Tweede Gezicht heeft? Zijn er verhalen bekend van mensen die net iets meer konden dan een ander, die iets kunnen zien zeg maar en hoe kijkt men tegen het hebben van zo’n gave aan?
A: Ja, net of je dat vroeger meer hoorde dan nou. Ja en dat is dan natuurlijk ook bijzonder als je iets kunt voorspellen. Ik heb er geen...
nl.verhalenbank.44426
Hinke Kaert wenne to Nijebrêge. It wie in bitûfte kaertlizter. Us Hindrik-om hat us nei har ta west. Hy woe de kaert lein ha. Hja sei tsjin him: "Dû matst aenst oer in planke, dêr komt dy ien yn 'e mjitte, dy sil dy om hwat freegje, datstû yn 'e bûse hast. Hindrik-om gnyske. Hy leaude der neat fan. Hy hie forkearing hawn mei in fanke, dat wie útrekke. Hy...
nl.verhalenbank.19734
D’r was vroeger iemand, die al wèke van te veure kos zien, dat er ’n huus zol afbraande. Hé’j zag dan ’t huus duidelek braande. Hé’j zei wel es tegen iemand: “Gé’j braandt dan en dan af en zo en zo”. En dan gebeurde ’t ok.
nl.verhalenbank.50485
Ik siet froeger bot yn 'e earmoed. 'k Hie trettsjin bern, twa wienen stoarn. 't Kaem o sa krap om.
Op in kear kaem myn suster Hiltsje by ús (= H. Reitsma- Wijbinga, Koaten B65-267, 273, 274, 280)
Doe't se wer fuortgong brocht ik har in eintsje. Doe lei se my de hân op 't skouder en sei: "Hiske, dû hast dyn greatste earmoed hawn, hear!"
Hja hat it goed...
nl.verhalenbank.22013
As ik oer hynders droom komt der altyd in sterfgefal yn ús famylje. Hwat kalmer as dy hynders binne, hwat langer it duorret mei sa'n sterfgefal.
As de hynders wyld binne komt sa'n sterfgefal hiel gau. Dan komme de hynders wyld op my ta. 't Komt altyd út.
nl.verhalenbank.24258
Myn soan sjocht de dingen soms foarút. Op in kear praette er mei syn maet. Dy syn heit wie siik. Mar de soan sei: "Hy knapt aerdich op de lêste tiden. Hy sil wol gau wer de âlde wurde."
Myn soan sei: "Dat kinstû wol sizze, mar ik haw sjoen dat er mei de boerewein nei 't hôf brocht wurdt."
It wie yn Garyp. In pear jier letter wie de man dea.
De lykstaesje...
nl.verhalenbank.31791
Yn 'e Pein, dêr wenne froeger ien, dy wie mei de helm geboaren. Heit frege him us in kear: "Wite jo ek noch hwat fan 'e takomst?"
"Ja," sei er, "de herberch brânt op 'e joun fan Drachtster Merke ôf."
't Kom krekt sa út. 't Wie de maitiids doe't heit him frege hie en yn 'e hjerst, krekt mei Drachtster Merke, is de herberch opbrând. (by de brêge; op itselde...
nl.verhalenbank.24607
