Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
24 datasets found
Dutch Keywords: voorspellen begrafenisstoet
Alde Janke Koaning (= Kootstra) wie ús buorfrou. Op in kear sei se tsjin mem - doe wennen wy noch yn 'e Harkema -: "It komt net goed mei jimme Minne (Minne wie myn broer), hwant ik haw in lykstaesje by jimme sjoen." Hja krige gelyk, ús Minne kom to forstjerren.
nl.verhalenbank.32819
Een vrouwke hier, da was met den helm geboren. As d'r iemand op sterven lag, dan liep ze door de straat: "Ga opzij, want d'r komt een begrafenisstoet" .
nl.verhalenbank.72828
D'r was een man, die was met de helm gebore. Op een dag liep die op de dijk en toen werd ie op zij gezet door een begrafenisstoet. Hij kwam onder an de dijk terecht. Die begrafenisstoet was van een man, die pas de volgende nacht kwam te sterve.
nl.verhalenbank.72694
Op in kear sei myn dochter: "Nou wurdt it minder, nou komt it tichterby. Ik leau, der gebeurt nóu hwat yn 'e famylje." Doe hie se dy nachts by myn soan (har broer) in lykstaesje weikommen sjoen. Hja makke der har ûngerust oer. Ridlik gau dêrnei krige myn soan in âld man yn 'e kost, en dy hie dêr noch mar even west, doe kaem dy to forstjerren. En dàt hie...
nl.verhalenbank.29732
Yn Jistrum wenne in man, dy moest altyd bigraffenissen fan tofoaren sjen. Heit hat dat wol faek forteld, mar ik wit de namme fan dy man net mear. Wit hoe faek gebeurde it yn 'e nacht, dat hy der út moest om sa'n bigraffenis to sjen. Hy moest der soms hiele einen om rinne. Soms koed er krekt sizze hwa't it wie, dy't yn 'e kiste lei. Dat seach er dan oan 'e...
nl.verhalenbank.31180
An de Kruisweg stond vroeger een grote turfschuur. Daar woonde een vrouw, die turf verkocht. Van die vrouw werd verteld, dat ze d'r eige begrafenis vooruitzag, ok wie d'r meeliepe.
nl.verhalenbank.70536
Sommigten zagen vooruit d'r eigen begrafenis. Ze zagen vooruit d'r eigen dood aankomen. Ze zagen de stoet al in d'r droom. Ze bestelden zelf d'r eigen kist en doodskleed en ze lieten zelf d'r bidprentjie maken.
nl.verhalenbank.50975
Ymke syn broer Auke fortelde ris: Ik bileefde justerjoune hwat. Ik stie bûtendoar. Ik seach de wei del, doe waerd ik in lykstaesje gewaer. 't Kaem út 'e hûs fan âlde Tryn wei. Alde Tryn is ± in jier letter forstoarn.
nl.verhalenbank.36561
Met de helm gebore, ja, je had hier vroeger een man, die met de helm gebore was. Die man kon begrafenisstoete vooruitzien. 't Gebeurde wel, dat ie pal voor iemand ging staan. Dan keek die over de linkerschouder van zo'n man en as die man dan omkeek dan zag die ok de begrafenisstoet.
nl.verhalenbank.72702
Je had van die mense, altijd als er iemand stierf in 't durp, dan door de deur kijke. Vooruit een begrafenisstoet gezien. M'n oom, die lag ziek en m'n vaoder die ging daor wake. En d'r was nog een man in Rijswijk die moest d'r altijd uit. Op een nacht werd d'r an 'm gevraagd: "Waar vandaon komt 't lijk?" En dat is uitgekomen.
nl.verhalenbank.72853
Lykstaasjes Wy hienen foarhinne by ús heit-en-dy in âld baakster, Bouwe Bet. Dy rûn op in kear fan Wergea nei Warstiens en doe kaam har in lykstaasje tsjin. Se gong oan 'e kant stean en seach der mei alle studzje nei. Se tocht, dat is in frjemd spul—ik ha noait witten, dat hjir ien dea is. En doe in skoft letter stoar der ien fan'e trije boeren dy't dêr...
nl.verhalenbank.12966
Lykstaasjes Der war hier un ôde frouw, deer diende ik as mêske. Dy frouw fe'telde: 'Ut war aves laat, of midden in 'e nacht en ik keek út op ut skoalhus. Ut war maanlicht. Dan gaat de deur open, in der kwam hier un Iykstaasje foa'bij'. Dat was nyt echt, dat saag se. In de fie'de man had un griis pak an. Ut war doe nog heel ongewoan om op un begraffenis...
nl.verhalenbank.12972
Knjillis Veenstra wenne yn Sweagerbosk. Wy seinen altyd Bontsje Keke, ek wol âlde Keke. Heit en dy wienen us op in nacht om twa ûre byelkoar bûtendoar. Mei in stik of hwat oaren soenen se nei Grinslân ta nei de bou. Keke wie der ek by. Doe sei Keke ynienen: "Gean achter my. Toe, fan 'e wei ôf, hwant der komt hwat oan." Heit en dy seinen: "Der is ommers...
nl.verhalenbank.20447
Met den helm gebore, ja, ik heb is een ouwe knecht gehad en die vertelde, as d'r in de buurt iemand op sterve lag, dan had je sommigte, die moeste daar naar toe. Dan kon die daags tevore de begrafenisstoet zien. As 't kind gebore was, moest 't vlies vernietigd worden.
nl.verhalenbank.125775
Bontsje Keke syn heit wie èk de sawnde fan sawn. Sadwaende wie hy sèls mei de dûbelde helm geboaren. Fan Twizel nei de Swâdde roun in lykpaed. En der roun ek in lykpaed fan Kollumersweach nei de Swâdde. Dy beide lykpaden kamen sahwat op itselde plak by de Swâdde út. Op dy lykpaden wie Bontsje Keke nachts wit hoe faek to finen. Dêr seach er de lykstaesjes....
nl.verhalenbank.29924
Er ware vroeger verschillende minse, die zèjje da ze van te veure iets al gezien hadde. Zo zagen ze al dagen en wèke van te veure ’n liekstoatsie over de weg goan, woarmee ’n bekende begrave wier. En lotter gebeurdenet ok zo. Aandre zagen van te veure al ’n huus braande. En het braandde lotter ok af. Ze nuumde de namen erbé’j. Aj ’n uul duk bij een huus...
nl.verhalenbank.49640
Bontsje Knjillis (Veenstra) wie in broer fan pake Fokke. It wie dus myn âldomke. Dy hie himsels oan 'e duvel forkocht. Dêrtroch moest er alles sjen. Hy seach altyd lykstaesjes en hast altyd by nacht. Dan siet de duvel him achter. Dan lei er op bêd, mar hy moest er ôf. Fral winterdeis hied er dêr in ôfgrysliken hekel oan. Dan woe er net fan bêd ôf. Mar hy...
nl.verhalenbank.32218
Op 'e merke wienen froeger wolris tintsjes, dêr siet de swarte spegel yn. Dy't dêryn seach krige it byld to sjen fan 'e man of de frou, dêr't er mei trouwe soe. Ek guon, dy seagen har eigen lykstaesje dêr yn.
nl.verhalenbank.12527
M'n zwager z'n moeder, dat was een eigenaardig vrouwtje. Die had het tweede gezicht. Ze zag vooruit begrafenisstoeten. Ze woonde in Bodegraven.
nl.verhalenbank.50935
De Helm Ie èm miskien wel is '(h)eurd van iene, die met d'(h)elm op geboo(r)n is. Wat of dàt is? 'k Zal 't oe ve'tell'n. De 'elm is een vluus, dàt sommige kinde(r)s bi-j de geboo(r)te an 't 'eufd eb'm zitt'n, ma(r) dàt (h)ebt ze mar (h)eel zeld'n. Dàt vluus mut ve'braand wön'n en doet ze dàt niet, dan is zo'n kind veur zien lèèv'n ongelukkug, al wit'e...
nl.verhalenbank.34865
35