Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
25 datasets found
Dutch Keywords: voorloop trouwen
Forskeidene fan 'e Harkema ha yn 'e swarte spegel sjoen. Mar dêr haw ik my noait mei bimuoid. Sy krigen dan har wiif to sjen. Of sy seagen in deakiste; dan bleauwen se âld-feint.
nl.verhalenbank.25750
Froeger seagen de manlju wolris yn 'e swarte spegel. In man, dy't oarspronkelik fan 'e Houtigehage kom, hie der èk yn sjoen. Doe seach er de frou, dêr't er letter mei troud is. As in man in kiste krige to sjen yn 'e spegel, dan soed er net trouwe.
nl.verhalenbank.25963
Dy't yn 'e swarte spegel sjocht krijt syn takomstich wiif to sjen. Trout er net, dan sjocht er in deakiste.
nl.verhalenbank.28063
As se my fortelle, dat se trouwe sille, wyt ik altyd wol krekt, as it matten is of net. En ik wyt ek hoe fier as it is.
nl.verhalenbank.21445
Ergens yn 'e Wâlden wenne in âld-feint. Dy wie arbeider by de boer. Hy wie mei de helm geboaren en moest alles sjen. De boer dêr't er by wenne, hie twa soannen. Ien dêrfan woardde great mei de faem. Dy faem moest fan him bifalle. Sy mienden 't elkoar wol, mar de boer woe syn tastimming net jaen. Doe gong de soan mei syn faem nei dy arbeider ta. Dy wenne...
nl.verhalenbank.19696
De swarte spegel hienen se froeger altyd op 'e merken. Dêr koe men jin takomstige frou yn sjen. Òf men seach in deakiste. Dat woe sizze dat men net trouwe soe. Men moest achterstofoar wer ta de tinte út gean.
nl.verhalenbank.25581
Veurloop Oabram zag nog meer. Wazzen es n poar jongelu, dei zoln troun-n. Toun de haile boudel veurmekoar was, woln ze de meubels koopn in Winschootn. t Wicht gung dr op of en de jong zol den in Winschootn bie heur koom-m. Hai bedocht zuk en verdronk zuk in n wieke. Moar, en hier gait mie t om, oal Oabram har al joarn van te veurn zegd:“Doar gunders bie...
nl.verhalenbank.43572
Myn ex-skoanâlden wennen yn Drachtster Kompenije. Hja hienen in kampke lân foar hûs lizzen. De buorlju dêr omhinne seagen op dat kampke lân alle jounen in ljocht brânnen. De âlde minsken seagen it sels ek. As se der by kommen, wie 't ljocht út. Doe is ien fan 'e bern troud en doe boude de âld man dêr in arbeidershúske op dat kampke lân foar de jonge lju....
nl.verhalenbank.18128
Op 'e merk wie froeger altyd in tinte mei in swarte spegel. Men seach dêryn in frommes. Dat wie dan deselde dêr't men letter mei trouwe soe. Of de duvel, dêr't men jin oan forkeapje soe. Of in deakiste. Dan soe dyselde net trouwe.
nl.verhalenbank.21554
Myn broer Wierd hie in dochter, dy hie in feint, dat wie Roanes Pander. Hja is letter mei him troud. Op in nacht kom er by har wei, hy soe wer nei hûs ta, doe trof er in lykstaesje. Hy woarde sa binaud, dat hy gong werom nei Wierd en dy ta. Hy wie alhiel fan 'e wize.
nl.verhalenbank.27284
As it ergens kermis wie gong it jongfolk wolris nei de swarte spegel ta. Dan koenen se sjen mei hwa't se trouwe soenen. Mar sy kommen ek wolris in sterfgefal to sjen.
nl.verhalenbank.27457
Yn Drachtster Kompenije wenne Klaas Schuurman. Dy wie troud. Hy seach op in nacht himsels dea yn 'e kiste lizzen. Doe liet er him forsekerje foar tsientûzen goune. Dêr moest wyks in ryksdaelder foar bitelle wurde. Doe't er de polis goed en wol hie, doe stoar er. Doe koe syn wiif útkearing krije en har letter rêdde. Hja is doe troud mei syn broer Harm.
nl.verhalenbank.24163
Wel geleufde hai weer aan andere dingen. Zo, en hai mainde t, zee hai: As ie aine in t woater drievn zain in joen verbeeln, dus nait echt, den goan ie loater mit zo'n persoon trouwn. En t zel wel zo weezn, want hai hef mien mouder in t woater zain zunder dat ze dr werkliek in lag.
nl.verhalenbank.43705
In swarte spegel hienen se froeger op 'e merken. Dêr koenen se yn sjen mei hwa't se trouwe soenen. Seagen se in deakiste, dan trouden se net.
nl.verhalenbank.27730
Ik troude sa'n sechstich jier lyn mei in wyfke fan Hurdegaryp. It fanke hie oars noch noait hwat dien as by de huzen lâns naeije. Wy krigen hjir in nij hûs op 'e Tike. Ik moest nei de Fryske klaei ta to meanen, it wyfke bleau sa lang thús. Ik hie de wyks fan to foaren in hage by de hiele reed lâns boud. Doe soe dêr in skroat bovenoan. Mar dat hie 'k net...
nl.verhalenbank.23152
Myn tante had forkearing met een fint út 'e Kòrnhörn. Doe het se ergens op 'e kermis weest. Doe sag se doar in de swarte spiegel en doe sag se in hiel ander fintje in de spiegel stoan as dêr't se forkearing mee had. Doe sei se: "Dit is allemoal bedrog." Even loater komt se in Oldekerk bij een dikke boer te woonen. Se kriegt forkeering met syn seun en sy...
nl.verhalenbank.26014
Op 'e merken wienen froeger altyd wiersizzerstinten. Dêr koenen jy yngean, dan kommen je foar de swarte spegel. Je krigen dan it wiif to sjen, dêr't jy mei trouden, of in deakiste. Dat lêste bitsjutte dat jy net trouwe soenen.
nl.verhalenbank.24171
Myn man hat us yn Grins op 'e kermis west, doe wied er noch feint. Doe hat er dêr ek in tinte yn west en doe krige er in portretsje fan 'e frou dêr't er mei trouwe soe. Dat wie ik. Ik hie in greate hoed op. Hoe is soks nou mooglik, soe men sizze.
nl.verhalenbank.18085
Op “Strûpenkeal” wenne letter in muoike. Se hjitte by ús Doaijemoai. Har earste man wie se fier de baes. Doe dy stoar wie se moai gau mei omke Hessel troud. Mar dy stie har! Se wie tige byleauwich en koe prachtich fortelle oer foartsjirmerij en so, sadat ús muoikesizzers de grize soms oer de grouwe gong. Sa b.g. dit: In feint wenne der al in pear jier;...
nl.verhalenbank.47026
“Dou wie op de Hörsten woonden, hef mien aine bruier ’n keer wat veuroet zain. Onz A. was zaik en ’t leek nich zo best. Mien bruier J. zee op’n mörn teegn mie, dat onz A nich laonk meer leefde, want dat hai –J- wat zain har. Vannacht zag ‘k ’n kiste deur de achterdeure komen mit stro d’r in. Noast de kiste stön ’n vrou mit ’n opsloagen wit mutsie op. ’t...
nl.verhalenbank.45397
35