Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
17 datasets found
Dutch Keywords: voorgezicht onzichtbaar
Douwe Stavasius fan Grinzer Pein seach lykstaesjes. Boardzer Bruining fan Boelensloane ek. Dy leeft noch. Men mat noait midden op 'e wei rinne, hwant der kin us in lykstaesje oankomme, sûnder dat men it sjocht. Dan wurde jo fan 'e wei ôfsmiten.
nl.verhalenbank.25234
Us heit hat faek forteld fan lju dy't ûnderweis wienen mei oaren yn 'e nacht en dat der dan ien sei: Even oan kant gean. Der mat in lykstaesje passeare. Sûnder dat de oaren it seagen.
nl.verhalenbank.29583
Greate Sjoerd wie ek sa'n man dy't der soms yn 'e nacht út moest om nei bigraffenisstoeten to sjen. Jurjen van der Leest hat in kear mei him west. Dat hie er Jurjen biloofd, as der wer sa'n gefal wie soe Jurjen der by wêze. Jurjen woe dat graech ris bilibje. Doe naem er Jurjen mei oan 'e Sânwei-bosk ta, krekt by de âld tramwei. Dêr hat doe in lykstaesje...
nl.verhalenbank.31793
Veurloop Doar zal ik es wat over verteln. Ik heb verschillende mensken kend, dai 't veurgezicht hadden. In Roswinkel luip vrouger 'n oal mens bie de weg mit bakkerswoare. Dat gebeurde dou wol meer. Mit 'n körf aan d' aarm gungen ze deur 't loug. “Stoeten-Geese” nuimen wie heur. Dat ol mens dan vertelde, dat ze ais 'n bliksem over de vörst van 'n dak lopen...
nl.verhalenbank.43117
To Eastemar wenne froeger in âld minske. Frytsen hiet se. Se wie mei de helm geboaren. Om tolve ûre yn 'e nacht moest se der út en dan seach se dingen, dy't in oar net sjen koe. En it kom letter altyd krekt sa út as hja it fan tofoaren sjoen hie. Sa wie it us doe seach se de herberch 'Het witte peerd' op 'e hoeke fan 'e Snakkerbuorren yn ljochte lôge...
nl.verhalenbank.20074
Bearn van der Woude fortelde: Op in nacht kaem ik mei in kameraed de Skieding del. Doe seach ik in lykstaesje oankommen, myn maet seach it net. Ik luts him gau oan kant, dat de lykstaesje passeare koe. Oars wie er oan kant stompt woarn.
nl.verhalenbank.31959
Keke moest nachts faek út bêd wei. Dan waerd er dreaun, seinen de minsken. Us hat er wolris forteld, dat er it wol hawn hie, dat er net woe, dan wied er lizzen bleaun. Dan hie 't krekt west as waerd er stutsen mei spjelden en dan wie 't swit him útbrutsen. Guon ha him troffen by nacht. Dan stienen de spoarhekken foar him iepen.
nl.verhalenbank.29513
Myn swager Anne Veenstra fan 'e Harkema wie mei syn maet op in joun bûten op 'e wei. Syn maet wie Wyberen. Doe sei Wyberen tsjin him: "Dû mast der om tinke, dêr komt in lykstaesje oan." "Ei, dû mei dyn praetsjes" sei Anne, en hy gong net oan kant. Mar hy waerd oan kant smiten, sûnder dat er hwat seach. Op datselde plak is letter it nije bigraefplak yn 'e...
nl.verhalenbank.31577
Wie beleefden zulf n keer wat. 't Was op n oavend en wie zatn mooi bie toafel mit mekoar. Dan heuren wie inains n klap op boetn, dat wie allemoal tou t hoes oet stoeven um te kiekn wat of dat betaiknde. Niks te zain. Man n poar weekn door noa heurden wie dezulfde klap. Weer noar boeten en wat was dr gebeurd? De tram, de O.G. van Winschoot noar Troapel was...
nl.verhalenbank.43134
Der binne minsken dy wurde mei de helm geboaren. Dy ha 't letter neat to rûm. Dy matte allerhande dingen foarút sjen en 't binne hast altyd minder moaije dingen dy't se sjogge, lyk as bigraffenissen en lykstaesjes. 't Hat hast altyd mei de dea to meitsjen. Hjir yn 'e omkriten hat ek sa'n man west. De stumper moest wit hoe faek fan bêd ôf, altyd by nacht....
nl.verhalenbank.29766
Mien oal mens het vrouger et veurgezicht had. Op n middag was ze wat aan t dommeln; zai schrikt wakker en door heurt ze wat op de stroade; peregekletter en woagens. Het geval wil, dat n zet loater heur aigen peern op de loop goan en toun heurde ze et zulfde geluud weer. Ik wait ook nog, dat ze es n moal zee: “Ik zai scheepn vaorn over de haide.” Wie...
nl.verhalenbank.44362
Op ’t Hogeveld wonde Jan Willemse, timmerman. Die ok liekkiste miek. Grötmoeder wonde ien ’t zelfde huus. Mar wel apart. Grötmoeder hörde soms snachs wa stommele, wa rommele, sloan, hamere, planken vielen um, en zo wa. ’t Was net of Willemse on ’t timmere was. Mar ’t was overal donker ien ’t huus. Dor was beslis gin man on ’t wèrk. Mar ge kos ’r dan vas...
nl.verhalenbank.45256
It is sahwat sechstich jier lyn, doe wenne hjir in skuonmakker. Deis wied er altyd oan 't skuonmeitsjen en jouns brocht er de skuon bylâns op 'e karre. Syn dochter Jeltsje gong dan faek mei. "Op in joun," fortelde Jeltsje, "rieden wy op it rjochte ein tusken Boelensloane en Blauhûs. Doe woenen de hounen ynienen net in stap fierder gean. Heit sei: - Kom...
nl.verhalenbank.32418
N.N., een jood uit Hoorn, kon ook lijkstaties zien aankomen, vóór iemand van zijn kennissen zou sterven. Eens stond hij te midden van een groep menschen, toen hij weer zoo'n begrafenisstoet zag aankomen. "Ga op zij, ga op zij," riep hij, maar niemand voldeed aan zijn verzoek, omdat niemand er het noodzakelijke van inzag. Even later liep N.N. kermende weg,...
nl.verhalenbank.9429
N.N., een Durgerdammer zag, vóór er een sterfgeval in dit gehucht plaats greep, een lijkstatie aankomen. Eens waarschuwde hij zijn knecht daarvoor en beval hem op zij te gaan, om den stoet te laten passeren. Daar deze evenwel niets zag, bleef hij staan, waar hij stond. Een poos later werd hij met juk en emmers met melk, tegen den grond gegooid. (C....
nl.verhalenbank.9428
In de Beets was ook een meisje dat voorgevoelens had. Eens was ze weer zeer benauwd en vroeg aan een ander meisje om met haar te gaan wandelen. Toen ze bij het laatste huisje gekomen waren, vroeg ze aan haar gezellin: "Zie je niets?" "Neen." "Nou, daar komt een lijkstoet aan." Zij werd al benauwder. Ten slotte bedaarde zij en zei: "Nu is hij voorbij; nu...
nl.verhalenbank.8808
De met een helm geborenen zien (in hun verbeelding?) een lijkstatie aankomen. Daarvoor vorderen ze eerbied en manen dan de lui aan om op zijde te gaan voor de stoet, terwijl ze zelf geen haarbreed uitwijken. Ze zien de lijkstoet een dag voor iemand sterft. Grietje Holleman bijvoorbeeld liep dan in de buurt van het huis en zeide tegen groot en klein:...
nl.verhalenbank.8635
35