Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
6 datasets found
Dutch Keywords: volksgeloof verdwijnen
Een man kwam de kante van Wijk af naar Andel, door de polder. Daar was een spook, dat had zich veranderd in een ezel. Hij vloog d'r op af en sloeg de ezel voor z'n kop. Efkes later was de ezel ok weg. Want da was een spook, dat kon naar willekeur verschijne en verdwijne.
nl.verhalenbank.72916
Wé’j, mien bruur en ik, moste boorde gon hoale bij Betje de striekster. Die wonde onder ’t gemeintehuus. We liepe terug dör de Nimwegse stroat. Onzen Hend zèj ienens: “Kiek, ’n zwarte kat, die vör ons uutlup”. Da leek nie bes. Zwarte katte ware nie te vertrouwe. Ik schupte durrum de kat van de weg af. En we hemmen ze nie mer gezien.
nl.verhalenbank.50415
D'r ware mense, die lagge betoverd op bed. Dan moest dat op 't vuur, d'r moest iets verbrand worde. Dan kwam de duvelbander, die ging bidde. Onderwijl vertrok die boze geest.
nl.verhalenbank.72924
Op 'e Lange Loane ûnder Surhústerfean, dêr spoeke it. Dêr roan elke joune in minske mei in bûnte skelk foar en in mûtse op nei de dobbe ta. En dêr yn dy dobbe woardde se wei. Men seach har der net wer útkommen. Ik ha 't ien kear mei myn eigen egen sjoen, doe wie 'k noch in jonge.
nl.verhalenbank.12491
Mien moeke zee altied: "Kinder, loop nooit midden op de weg; ie kennen moar wat in de muide loopm daje biezied gooid worn." Wie pazzen den wel op netuurlijk; spoorn van n liekwoagn luipen wie veural nait deur. Geslachtn laank hef t biegeleuf hier in Westerwolde touhollen. Ollers verteln t aan de kinder en dei weer aan heur jongen. De leste vieftig joar is...
nl.verhalenbank.43020
KATWIJKERS VERTELLEN In de tijd van de grootouders van Cornelis Hoek, die in 1850 was geboren, zwommen er zoveel haringen voor de kust, dat de vissers hen met stokken uit de netten verjoegen. Vandaar dat er op de rug van sommige haringen nog de striemen van de stokslagen zijn te zien. Daarom ook spreekt men van geselharing. De haring geeft zelf aan hoe...
nl.verhalenbank.32572
35