Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
DE DUIVEL ALS HEER
We blijven nog even in Oerle, want in datzelfde cafeetje moet zich, ook heel lang geleden, nog zo’n wonderlijk avontuur hebben afgespeeld. Want daar zat eens de duivel in hoogsteigen persoon, maar deftig in stemmig zwart gekleed met drie ander mannen mee te kaarten. Op een gegeven moment raakte de drank op en natuurlijk was dat naar...
nl.verhalenbank.49586
Alde Hinse Jehannes de Boer fan 't Swartfean krige us op in nacht selskip fan in pear man doe't er ûnderweis wie. Hy tocht: "Dy wolle my birove."
"Ik mat earst efkes mei de âlde ôfrekkenje", sei er. Wylst draeide er mei de hakke in kûle yn 'e groun en lei dêr twa ryksdaelders yn. De twa naeiden út, sa hurd as se koenen.
nl.verhalenbank.20473
De duvel hie yn 'e skrúf sitten. Dêr hied er danich syn bikomst fan, dat hy wie deabinaud foar de skrúf woarn.
Nou wie der in man, dy wist dat. Dy hie syn siele oan 'e duvel forkocht foar jild en nou soe de duvel him de oare deis om fjouwer ûre ophelje. Dat stie yn 't kontrakt dat dy man sels mei bloed ûndertekene hie.
De man dy sei tsjin syn wiif: "As de...
nl.verhalenbank.18122
Gjert en Antsje wennen op 'e Tike. Gjert wie oan 'e duvel forkocht en leide in raer leven. Antsje hie 't o sa min by him.
Op in moarntiid siet der in fûgel yn 'e beam en dy sei tsjin Gjert: "Goede morgen."
"Morgen," sei Gjert.
"Gaat u wel naar de kerk?" frege dy fûgel. "Né", sei Gjert. Hy waerd bang en makke gau dat er fuort kaem.
nl.verhalenbank.19773
Us beppe (in Grinslânse) fortelde: Op it Westersân by Oldekerk yn Grinslân wennen trije âldfammen. Dat wienen tsjoensters. Sy woenen alle trije wol graech in man ha, mar sy krigen noait oansyk. Dat kaem omdat se de frije kúnst útoefenen.
Der wienen trije gereformearde âlderlingen, dy woenen wolris wite, hoefolle dêr fan oan wie; fan dy duvelskunsten. Dy...
nl.verhalenbank.19700
Doe't Hindrik Holthuis noch feint wie, wie 't in los man.
Op in kear kom er fan 'e Ham. Hy hie in buorrel op en dan stie er nergens foar.
Tseard van Dekken wie doe stille plysje. Tseard en Mekke Anne seinen doe tsjin elkoar: "Wy wolle Hindrik us goed binaud ha."
Sy gongen oer de Skeanpaden fan de Ham nei Hamsherne. Dêr seagen se dat se in wyt lekken...
nl.verhalenbank.21131
In sekere van der Wal en syn maet wienen op in nacht yn Rotstergaest oan 't murdejeijen. Sy hienen elk in houn by har. Doe kommen se by in stikelhage (= meidoornheg).
Ynienen fleagen beide hounen op 'e hage ta. Dêr wie hwat.
Van der Wal syn maet sei: "Wy sille der hinne mei de pyk." Sy kommen by de hage en seagen der oer hinne. Doe seagen se in pear hiele...
nl.verhalenbank.27622
Op 'e Hearrewei dêr roan us in man, dy hie tabak by him. Twa man kommen út 'e herberch wei, dy hienen in stik yn 'e kraech en roannen mei him op. Hy helle in toppe tabak út 'e kladde, smiet dat op 'e wei en sei: Dêr, duvel.
Dat die er noch in pear kear en elke kear sei er: Dêr, duvel.
Doe kom der him ynienen in ding op 'e holle krektlyk as wie 't in...
nl.verhalenbank.12263
Der wenne ergens in kreaze faem. Mar it praetsje gong dat dy faem in forboun mei de duvel hie, en dat se tsjoene koe.
Der wenne in feint yn it doarp, dy woe dat wolris better wite. Op in snein to-joun sette hy de stap der ûnder en gong nei it hûs ta, dêr't dy faem wenne. Hy kloppe oan en de faem die iepen. Sy noadige him der yn.
Doe't er in skoftsje by...
nl.verhalenbank.16905
Bouke Brinkman wie al âld. Hy rekke bitsjoend.
Doe gong er nei Kûkherne ta, nei Wopke, de duvelbanner. It wie Minne Brecht, dy't him bitsjoend hie.
Bouke sei tsjin Wopke: "Ik mat in drank fan dy ha; ik bin bitsjoend."
Wopke sei: "Ik hoef dy gjin drank mei to jaen, hwant dy giet dochs stikken ûnderweis."
Mar Bouke sei: "Jow him my mar mei."
Doe rekke Bouke...
nl.verhalenbank.29746
Myn frou Baukje Hulsinga har omke dy wenne yn Feanwâlden. It wie in hiele raren-ien yn syn jonge jierren. Hy wie tige rûch yn 'e mûle.
Op in kear, doe hied er nei de faem ta west. Hy wie op wei nei hûs ta. 't Wie yn 'e nacht en hy wie tofoet. Doe't er in ein op stap wie hearde er in karre achter him oan kommen. Hy seach achterom, mar der wie neat to sjen....
nl.verhalenbank.23124
Yn Furdgum wenne in boer, dy hie in greatfeint en in lytsfeint. Dy lytsfeint wie tige dryst en nergens bang foar. Op in kear waerd de lytsfeint nei 't doarp ta stjûrd om sjerp to heljen. Hja woenen him nou en dan wolris slite. 't Wie joun en it paed gyng oer 't tsjerkhôf.
Op 'e weromreis, noch foardat er oan 't tsjerkhôf ta wie sloech de lytsfeint de...
nl.verhalenbank.20632
Pake wie deagraver yn Peasens. 't Wie doe in hiele krappe tiid. Hy helle by nacht wolris in hôfdou út 'e Tsjerketoer, dan hienen se wer hwat yn 'e panne.
Guon wisten dat. "Sille wy dy âld keardel ris bang meitsje?" seinen se tsjin elkoar.
Pake moast troch de lytse doar fan 'e tsjerke om yn 'e toer komme to kinnen.
Doe't hy dêr wer ris hinne soe yn 'e...
nl.verhalenbank.27943
Yn Nes (W. Dongeradiel) dêr wienen in stik of hwat boeren dy fierden dêr it avondmaal yn 'e herberch. Dat is in goeije fjirtich jier lyn. 't Wie op in joun. Doe't se bûten kommen ha se ûnderweis hwat sjoen. Sy woarden sa bang, dat sy binne troch de sleatten hinne flein. Der wie in sekere Bolman by. Dat wie in greate spotter.
nl.verhalenbank.27846
Der wienen ris trije man, dy soenen ien binaud meitsje. Sy wisten om hokker tiid yn 'e moarn dy man by de muorre fan 'e tsjerke lâns kom. Dêr wie it paed.
Sy gongen alle trije boven op elkoar stean tsjin 'e tsjerkemuorre oan en sa wachten se op 'e man. Doe't dy man der oan kom, bleau er stean en sei: "Nou is 't raer. Ik haw wolris trije op elkoar sjoen,...
nl.verhalenbank.33176
Alde Hindrik Mulder wie kloklieder yn 'e Rottefalle. Dy woenen se us in kear bangmeitsje. Twa gongen op in joun nei 't tsjerkhôf ta en dêr gong de iene op 'e oare syn skouder stean, tsjin 'e tsjerkemuorre oan.
Doe't Hindrik Mulder dat seach, sei er: "Sjonge, ik ha wol ris twa op elkoar sjoen, mar dêr noch noait in trêdden boven op."
Doe wie de ûnderste sa...
nl.verhalenbank.23738
Pyt Felkers wennet yn Koartsweagen. Hy siet ris in kear yn 'e trein mei in stik of trije oaren. Hy wie wakker oan 't swetsen en opskeppen en flokken dat er die! Hy sei: "Ik wol de duvel joun ûntmoete!"
Yn Akkrum stapte er út 'e trein. Dêr moest er de polder yn - Doe't er op 'e rykswei kom seach er dêr in swart ding. Hy moest doe noch in ein rinne. Oan 'e...
nl.verhalenbank.27621
Hindrik Holthuis en Rindert Alma, doe't dat noch feinten wienen, woenen se de lju ris bang meitsje. Mar sy wisten neat fan elkoar ôf; 't wie allegear tafal.
Hindrik die in lekken om en Rindert die ek in wyt lekken om.
Fan 't Bouwekleaster rint der in paed skean de lânnen troch nei Readskuorre. Dêr wie in houtsje, dêr moesten de minsken oer. Hindrik wie...
nl.verhalenbank.32997
In het midden van de zeventiende eeuw woonde in de Hoogstraat te Haarlem een opmerkelijk man. Het was een eenvoudige schoenlapper, die zijn hele leven op de driepoot zou hebben doorgebracht, ware er niet een opmerkelijk feit in zijn leven gepasseerd, dat hem op een voetstuk plaatste: Jan Barendse die men Jan de Lapper noemde. Vroeger kende iedere...
nl.verhalenbank.125828
