Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Doe't Kristus stoar, wie alles stil en yn 'e rêst.
Mar de swel fleach ôf en oan.
Sa komt it dat de swellen nòch altyd almar hinne en wer fleane en gjin rêst krije kinne.
Dat is har straf.
nl.verhalenbank.20213
Ik roan fan Strobos nei Dokkum ta, dêr't myn âlden wennen. Heit wie tige min.
Underweis wienen der hyltyd kaën boppe myn holle. Dan wienen se wer achter my, dan fleagen se wer oer my hinne.
As se dan foar my wienen, kearden se har om en seinen: "Kaah-kaah- "
Dan sei ik: "Te laat - "
Doe kom der ien njonken my to rinnen.
Dy frege: "Hwat bitsjut dit?"
Ik...
nl.verhalenbank.21290
Met een ouden bijgeloovigen Broeker had ik het volgende gesprek: "Zeg Nadort, heb je wel eens gehoord dat bij kollen een muis uit den mond vliegt?"
"Nee, dat heb ik nooit gehoord, maar wel was er bij ons een oude vrouw, die kon kollen. Op een goeden keer zat ze op haar stoel te slapen. De buren legden voorzichtig een zakdoek op haar hoofd. Toen kwam er...
nl.verhalenbank.9310
It wie op in saterdeijoun, by de Doezumer Tocht (in wetter). Heit (Thomas Bruining) en dy soenen to praten. Doe hearden se ynienen in stim út it wetter: "De tijd is der al, de man is der niet." Trije kear achter elkoar hearden se dat en it klonk hiel helder. Heit en dy tochten har binaud. Doe kom der in man oanfleanen yn in seas mei in hynder der foar. Dy...
nl.verhalenbank.17643
As der froeger in fûgeltsje tsjin 'e glêzen oan fleach, dan leaude men fêst dat der yn dat hûs ien kaem to forstjerren.
nl.verhalenbank.30565
Op in moarn skattere der hyltyd in ekster by ús om 'e doar hinne. "O heden," sei mem, "dit bitsjut hwat. Nou is der ien stoarn yn 'e famylje."
Wy laken der om en woenen der neat fan leauwe. Mar mem sei: "Jimme matte de gek der net mei ha. Tink aenst mar ris om myn sizzen. De middeis kom der in boade út Sumar (Fennema), dy't it boadskip brochte dat in...
nl.verhalenbank.15694
Us heit wie noch mar even troud. Sy hienen in jonkje, dat wie Gerryt, dy wie doe sa'n twa jier âld. Ik haw him net kend, ik bin folle letter geboaren.
Lytse Gerryt woarde bot siik. Doe gong heit nei Kûkherne ta, nei Wopke. Doe wie 't jonkje al hiel min. Hy gong to foet nei Kûkherne ta.
Heit lei Wopke út hoe't it mei 't bern gesteld wie. Wopke makke in...
nl.verhalenbank.28663
Tsjoensters hienen de gewoante krânsen yn 'e holkessens to tsjoenen. Meastal fan bern. As der trije folle krânsen yn sieten dan wie 't bern dea.
De tsjoensters koenen op in biezemstôk troch de loft fleane.
nl.verhalenbank.34499
Hjir wennen wol in stik of hwat tsjoensters: Minne Ael, Tsjibbe Teats, Boate Griet. En dan wenne der op 'e Sânbulten ek ien.
Hja koenen op 'e biezemstôk troch de loft ride, seinen se.
Reinde it freeds, dan wienen se oan 't pankoekbakken.
Se foroaren har yn katten en as sadanich forgaderen se yn 't greidlân. Ien kat hie de leiding.
Ienkear yn 'e sawn jier...
nl.verhalenbank.27382
Wy hienen in famke, dat waerd bitsjoend. Hja is dea gong. It bern waerd siik en dat waerd minder en minder. Op in nacht waerd ik wekker en doe gûlde it bern sa. Ik sei: "Wolst by my lizze, leave?" Doe kaem se by ús to lizzen.
Hja hie noch mar even by ús lein, doe sei 'k tsjin myn man: "Nou mast dêr ris hearre, sa raer docht dy kat it." Doe stie der in kat...
nl.verhalenbank.29740
As der âlde roeken of kaën oer 't hûs hinne fleagen, soe der yn dat hûs gauachtich ien stjerre.
nl.verhalenbank.29524
Myn suster wie noch in famke. Op in kear wie se mei twa oare famkes oan 't spûkeboartsjen, tichte by 't spoar. Doe kaem der in man foarby. Dy sei: "Pas op, famkes, jimme matte net spûke-boartsje, hwant dan kin it spûk jimme wolris krije!"
Doe gong dy man fierder.
Fuort dêrnei fleach der in ding troch de beammen hinne, hwat it wie koe myn suster net sjen,...
nl.verhalenbank.30063
Yn Aldegea spoeke de man fan 't slot.
Yn 't West spoeke it ek hiel bot. Dêr wienen bern forstoarn, dy't har gerak net krigen hienen mei 't biklaeijen.
Der wie ek in tsjoenster. Dy fleach mei in gleone latte om 't hûs hinne en tsjoende krânsen yn 'e kessens.
nl.verhalenbank.32467
Misschien is het wel grappig ommuh met me door het bos te lopen, daar lopen allemaal wilde katten rond uh en dan gaan we langs de tuinmans woning en daar eh woonde vroeger, toen we hier pas kwamen wonen, de weduwe van de tuinman en die zag uh er heel anders uit dan de doorsnee veluwenaar en men zei ook dat zij de dochter van de heks van Nunspeet was. Niet...
nl.verhalenbank.69715
50 Jaar geleden werd er nog gedorst met vlegels. Daarbij kwamen er veel ratten los. Een rat vloog bij een vrouw onder der rok (lange rok tot op de grond) en beet de vrouw in de buik. Omstanders hebben toen de rat op de buik van de vrouw doodgedrukt.
nl.verhalenbank.13292
Ons buurman was n moal aan t schaitn op eeksters. Mien voar zee: Dou dat moar nait mien jong, zai goat vanzulf weer vot, zai wiln die allaind moar wat verteln. Buurman lachde en schoot deur.
Och, et duurde hail nait zoveul doagn, toun sturf buurvrouw en de eeksters bleevn vot. Mien voader zee dat loater teegn buurman, en toun mos dei toegeevn dat t zo...
nl.verhalenbank.43706
Heit hie ek us in moai dik laem kocht. Dat rekke siik en wie samar dea. Dat wie Jan Oenes syn wurk èk.
Heit skripte in protte mei duveldrek. Hy hie altyd krúst op fjouwer plakken yn 't lân duveldrek lizzen.
Heit hat ek us in skiep hawn, dat wie stjerrend binaud as Jan Oenes der west hie. Dan fleach it by de spanten op.
nl.verhalenbank.20921
Spookdieren
Zwarte kraaien brachten de tijding dat een visser op zee was gebleven (dus verdronken was). Ze tikten in stormnachten tegen de ramen, en brachten zo de "ting" (=de doodstijding).
nl.verhalenbank.13333
It is hjir op 'e Wâl gebeurd, dat it der op in joun yn in lyts húske sa bot oan wei gong, dat de skeurkalenderbledtsjes fleagen om 'e lampe hinne. En dochs wie der neat to rêdden. In frou hie it sjoen.
Ridlik gau dêrnei forstoar der ien yn dat húske en doe gong 't op in erven en partsjen. Doe woarden se sa fjûrslach deielsk, dat de pompierren fleagen de...
nl.verhalenbank.38217
Hoe't it heksen ophâlden is.
De tsjoensters stoaren sa stadichoan út. Der wienen gjin dy't har opfolgen. Ien fan 'e tsjoensters wie der mar dy't in bern hie. Dy moest fansels yn leven bliuwe. Dêr stienen se tige noed fan.
Op in dei fleach de mem mei har bern op 'e biezemstôk troch de loft. 't Bern siet achterop. Sy mochten net prate ûnderweis, hwant dan...
nl.verhalenbank.23839
