Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
11 results
Dutch Keywords: vinden graven
Der ware ers een paar arme menschen, die braaf oppaste en in een klein huisie woonde. Op een goeje nacht droomde hij dat er een schat bij zijn huis begraven lag. Opiens kwam er een stem: "Jan, Jan, je moet grave daar en daar, dan zult ge een schat vinden." De volgende nacht alweer zoo: "Jan, Jan, gij moet opstaan gaan en graven gaan, anders verliest gij...
nl.verhalenbank.9016
To Easterlittens wenne in skuonmakker. Dy droomde kear op kear, dat hy moast nei Amsterdam ta nei dy en dy brêge. Dêr soe syn gelok lizze. Hy tochte: ik moat der mar hinne, al seach hy der bot tsjin oan, hwant it wie in hiele reis foar him en hy hie noch noait yn Amsterdam west. Hy dêr hinne. Doe stie er dêr yn Amsterdam op 'e brêge to sjen. Doe kaem der...
nl.verhalenbank.20618
Aanvulling no. VI, Aant, 1953, fol. 424d: Bedoelt wordt hier: „Hoe zich meester te maken van schatten, die in het bezit zijn van geesten, die kabouters worden genoemd. Dit experiment kan alleen tussen 10 juli en 20 augustus, als de Maan in Leeuw staat, worden uitgevoerd. Als door het ontbieden van intelligentis of op een andere manier, de plaats is...
nl.verhalenbank.48534
De verzonken schat Het moet gebeurd zijn in grijze, grijze tijden in het Noordbrabantsche Kempenland. In een ver verleden, toen het rumoer verstilde op de dorpen, toen de Kempen nog geheel-en-al het land was van hei en bosschen, toen de onmetelijke, bruine heide als een oneindigheid heenstrekte naar den bosch einderm waar sombere ruischende mastbosschen...
nl.verhalenbank.46011
Het paaltje van Oosterlittens In Oosterlittens woonde een schoenmaker die het niet breed had. Hij werkte hard, zijn vrouw was zuinig, maar het groeiende kindertal dwong hen de tering naar de nering te zetten. Voor de schoenmaker stond echter vast, dat beter tijden zouden aanbreken. Op een morgen zei hij tegen zijn vrouw: "Ik heb vanacht gedroomd dat ik...
nl.verhalenbank.9504
Een molenaar kon geen knechts houden, en wel hierom niet. 's Nachts om twaalf uur begon de molen uit zichzelf te malen en was het een oordeelsleven. Door ondervinding geleerd, besloot hij geen nieuwe knecht aan te nemen. Toch meldde zich op een goeden dag er één aan en bleef zoolang aandringen dat de molenaar besloot het nog maar eens te probeeren. De...
nl.verhalenbank.8786
It spoek en de silerij 'Der waard ek ferteld, dat it skip sûnder oanwiisbere oarsaak sa mar mei de kop yn 'e wâl rûn, of dat de smid it skip op 'e side treau of dat it roer omskuord waard. De skippers moasten foaral op har iepenst wêze op it momint dat in reinbôge mei ien poat op it lân stie, want as de smid dan tichteby wie, koe er twa dingen dwaan— hy...
nl.verhalenbank.13708
It spoek en de fiskerij 'Se mochten wol fûken sette, mar noait oan 'e feartswâl, en dat waarde dan wer spesiaal sein fan 'e smid fan Earnewâld en net fan 'e Langesleatter man. Hy skuorde spesiaal de fûken dy't oan 'e kant stienen der allegearre út. Hy wie deabenaud dat se yn 'e wâl begjinne soenen te dollen en syn skat fine. Miskien socht er ek wol yn dy...
nl.verhalenbank.13704
Der wenne nêst jierren in skuonmakker yn Easterlittens. Hy en syn wyfke dat wienen twa bijierre minsken. Elke dei wie hy drok oan 't wurk om hakken en soallen ûnder 'e skuon to dwaen. Se hienen in sober bistean, it kom krap om. Sa wìe 't froeger, hè? Mar de skuonmakker sei: "Ik ha altyd noch de hope dat wy 't iens better krije sille." "Lit dy hope mar...
nl.verhalenbank.33244
De Verborgen Schat Dichtbij Echt, in het Limburgsch land, is een groote schat verborgen, en wie hem vinden kan, verlost de juffrouw zonder kop van den nood, om te moeten zwerven, waar aardsche menschen wonen. In het schuchtere voorjaar, als nauwelijks nog de blaadjes durven te gluren, en de lucht van bedeesde blauwheid is, en het zonnelicht zich heel...
nl.verhalenbank.41779
155. Maar een knecht, die in mijne jeugd aan dit jagershuis diende, stond in hare gunst. Ik heb den jongen gekend, en de belangrijkste gebeurtenis staat mij levendig voor. Hij zat eens daar — de oude wees naar de schuur — op een kleinen hoop hout. Juffer Montferland komt tot hem en zet zich naast hem neder; staat daarna spoedig weder op en gaat naar de...
nl.verhalenbank.22515
10