Datasets - ISEBEL

Ik wie noch net troud, wy wennen op 'e Boelensloane. It waeide dat it stoarme. It wie yn 'e neinacht. In suster fan my hie mei har man by ús west to praten. Myn faem wie ek by ús. Myn suster en 'e man wennen yn Surhústerfean, dêr moesten se dy nachts wer hinne. Ik en myn faem soenen har in ein bringe. It waeide dat it rikke, it stoarme bytiden, en soms...

bangheid

nl.verhalenbank.37922

Op in snein-oerdei gongen us fjouwer maten foarby, dy soenen nei de Broeksterfeart ta to silen (= swemmen). Der wie in jongkeardel by. Dy song: Wat heden bloeit valt morgen weg. Twa ûren letter is dy jongkeardel fordronken.

nl.verhalenbank.18182

Een molenaar kon geen knechts houden, en wel hierom niet. 's Nachts om twaalf uur begon de molen uit zichzelf te malen en was het een oordeelsleven. Door ondervinding geleerd, besloot hij geen nieuwe knecht aan te nemen. Toch meldde zich op een goeden dag er één aan en bleef zoolang aandringen dat de molenaar besloot het nog maar eens te probeeren. De...

aandringen

nl.verhalenbank.8786

1.16. Een rouw Een inwoner van Netersel zag des nachts tusschen twaalf en één uur een rouwstoet langzaam en plechtstatig op den openbaren weg voortschrijden. Voorop gingen de vier dragers met de lijkbaar; achter hen aan stapten twaalf mannen, in rouwmantels gehuld, met omfloersten hoed, en veertien vrouwen, in falies gewikkeld, zwijgend voort. Hij had...

aarde

nl.verhalenbank.50010

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur