Datasets - ISEBEL

5.22. Tovenaar doet hengst steigeren en al de beesten losbreken En koeibeesten losbreken! D'r was er ene en dien haalde dat uit de boeken. Nauw was er ene die mee nen hengst rondrei. En dan mochte gene sterken drank drinken: maar die mocht nogal graag een borreltje. Feke Van Dijk, heetten ie. En die kerel komt hem tegen. 'Hoe is 't, is 't nogal ne...

achterste

nl.verhalenbank.44459

Harm syn eigen wiif hat forteld, earst, yn 't bigjin fan 'e nacht, lei Harm njonken har op bêd. Mar even letter wie 't krekt dat der in koepânse njonken har op bêd lei. Dan wie Harm der op út to tsjoenen.

bed

nl.verhalenbank.22973

Us heit hat us nei Grinslân west to takkebinen yn 'e buert fan Tolbert. Dêr wie allegear bosk. Hy slepte nachts by de boer yn 't strie op 'e koustâl. Mar dat strie, dat waerd stadichoan ûnder him weiskuord. Op it lêst hied er net in strieke mear ûnder him. Doe tocht er, dat sil de houn wol dwaen, mar dat wie sa net. Hy seach us goed om him hinne en doe...

angst

nl.verhalenbank.19676

Myn man hie in neef, dat wie Ielke Hottes Kooistra, dy hie yn syn jonge jierren forkearing mei in sekere Tiet. Dy wenne yn 'e kolonjes yn Broek. Doe seinen se ris in kear tsjin Ielke: "Wytst wol dat it in tsjoenster is?" "Né", sei er. "Nou," seinen se, "it is wol degelik sa." "Dan meitsje ik it snein-to-joun út," sei er, "as ik wer by har kom." En dat...

belofte

nl.verhalenbank.27453

Heit woe nei Feanwâldstermerke ta om dêr in keal to keapjen. Mar hy hie gjin sinten genôch. Dêrom frege er stammerige Harm. Dy hie altyd sinten en woe ek altyd wol liene. Stammerige Harm hie in wikseldaelder, dat wie oeral wol bikend. Harm wenne flak achter ús. Hy kom by ús en sei tsjin heit: "Jonge, Wibe, hwat hastû dêr in allerivichst moai reabont...

bereid

nl.verhalenbank.20019

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur