Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Willem Everts wie duvelbanner yn Mouneein. Myn pake Tseard Dykstra moest ris nei him ta om in drankje. Pake hat it faek forteld. Doe't er by de duvelbanner kaem, sei dy: "As ik dat nou wol, dan komme jo net mei dat drankje thús." Dat like pake nuver ta. Hy sei: "Jo kinne my mear wysmeitsje, mar dêr leau ik neat fan."
Mar ûnderweis doe sprong him de drank...
nl.verhalenbank.30978
Vroeger stond er bij Monnikendam een oude boereplaats, waar nou die nieuwe van Sluis staat. Nou, daar spookte het. Op een goeie dag kwamen er soldaten van Hoorn, en die vroege om nachtkwartier, omdat ze al zoo ver geloopen hadden. Dat konne ze niet krijgen, maar ze moste maar in de plaas gaan slapen. Dat woue ze niet, dus bleve ze liever buiten.
Maar één...
nl.verhalenbank.9328
Toevoegen aan §2b, Aant. 1937, fol. 306 II: Het „Kampeerhuisje” te Vierhouten (naar een potloodtekening, gemaakt door de heer F. Schelfhout, en in het bezit van mevr. Vera Bondam te Den Haag) waar de heer M.R. Verhoog, naar hij vertelt (1935), alleen vanuit het met R gemerkte raam herhaaldelijk – wel „vijf of zes keer” in de „drie of vier maanden”...
nl.verhalenbank.48579
Der wie us in reizger to Jistrum, dy moest us in skoft wachtsje op 'e wein dêr't er mei ride soe.
Om de tiid om to krijen gong er nei 't tsjerkhôf ta. Doe't er dêr hwat omkuijere, woarde er in deadsholle gewaer, dy siet noch heal yn 'e groun wei.
Hy nom him der út en doe seach er dat der in rustige spiker troch de skedel hinne boarre siet.
De reizger lei...
nl.verhalenbank.20995
Op de Hunneglooberg, die ver boven het wijde heideveld uitstak, woonde een oude wikkerse, die van leven en dood meer afwist dan alle andere samen. En al woonden de mensen dan niet meer in haar nabijheid maar in de buurt van Ruinen waar de leefomstandigheden beter waren, zij vergaten de oude graven van hun voorouders niet en als ze in nood zaten gingen ze...
nl.verhalenbank.49211
Twee heksen vallen van hun bezemstelen en zijn gewond
Mijn vader vertelde me vroeger dat ie eens twee vrouwen in een wei gevonden had. De ene had een been gebroken en de andere had een diepe wonde aan het hoofd. Mijn vader dacht dat het twee heksen waren die tijdens hun heksenrit tegen elkaar gevlogen waren en zo allebei van hun bezemsteel gevallen waren.
nl.verhalenbank.35697
Een knecht van een boer uit Bladel had verkering met een meisje uit hetzelfde plaatsje. Toen ze eens een vrije dag hadden gingen beiden een dagje naar een ander dorp. Ze gingen ’s morgens al vroeg weg en maakten er een mooie dag van. Tegen de avond keerden ze weer naar hun dorp terug.
Maar onderweg kreeg de knecht plotseling de lust om voor weerwolf te...
nl.verhalenbank.49786
DE VIS IN DE GREPPEL
Door geweldige overstromingen heeft de zee heel wat land weggespoeld. Van het Kruis, de zuidelijke punt van Marken, ging men vroeger, met behulp van een plank, naar de vaste wal bij de Nes. Marker vissers vermeden altijd het Urker kerkhof, oostelijk van dat kleine eiland, omdat de netten er scheurden door de grafstenen en muurbrokken....
nl.verhalenbank.12804
Lange mannen:
In vroeger tijd, toen deze streek nog behoorde tot het hertogdom Gelder, werden hier jonge mannen geronseld voor het leger. De “wervers” hadden het speciaal gemunt op lange kerels, en waren weinig scrupuleus in hun handelwijze. Zij bezochten cafés, en lieten de jonge mannen drinken. Op een zeker moment kwam er een contract voor de dag, dat...
nl.verhalenbank.69381
§9c, bij F4: Govert Stam is van mening dat de storende invloed van aardgeesten zich niet alleen doet gelden bij het zoeken naar schatten, maar vooral ook bij archeologische nasporingen, bij het botaniseren, het zoeken naar bepaalde geologische objecten, en wat dies meer zij. De aardgeesten kunnen daarbij de zoeker op een dwaalspoor brengen en zelfs het...
nl.verhalenbank.48564
Grensstenen verplaatsen:
Ook hier werd wel verteld van een man die met een grenspaal ging sjouwen, die hij eens verplaatst had, en waardoor hij geen rust kon vinden: “Oe mot ich um laote!” Als er dan maar een stem zei: “Legk um neer, oes te um gekregen hees!” krijgt hij rust.
nl.verhalenbank.69420
In Perkou wordt gezegd dat de toren op huie staat. Maar een kennis van me die an de restauratie van de toren heeft gewerkt, zee dat ze niks van dien aard hebben gevonden.
nl.verhalenbank.57892
De weerwolf
Er was eens een boerenknecht die soms een weerwolf was.
De knecht vrijde met een van de meiden, maar zij wist van de prins geen kwaad. Op een keer waren ze een eind buiten het dorp gaan wandelen. Toen ze op huis aangingen, viel de schemer in.
Opeens had de knecht zin weerwolf te worden.
Hij zei tegen de meid: "Ik moet hier even een boodschap...
nl.verhalenbank.9505
Er was er's een schipper, die een schuit had, maar er nooit zelf in sliep; hij noch zijn knecht. Eens kreeg hij een nieuwen knecht en toen die 's morgens opstond, zag hij dat het schip andersom lag, dan hij het 's avonds gelegd had.
Hij vertelde dit aan zijn baas, maar die zei: "O, da's niks. Dat gebeurt alle nachten, en daarom durven wij er dan ook niet...
nl.verhalenbank.9302
Mijn grootvader woonde op Urk, en me grootmoeder heb me dikwijls verteld dat, toe zij jong was, er ook een vrouw was die kollen kon. Dat wijf gaf den kinderen dikwijls wat, maar me grootmoeder wier altijd door haar ouders gewaarschuwd het niet op te eten. Op een goede keer kwam me grootmoeder, dat toe een jonk meissie was met een paar van die roode...
nl.verhalenbank.9195
Een molenaar kon geen knechts houden, en wel hierom niet. 's Nachts om twaalf uur begon de molen uit zichzelf te malen en was het een oordeelsleven. Door ondervinding geleerd, besloot hij geen nieuwe knecht aan te nemen. Toch meldde zich op een goeden dag er één aan en bleef zoolang aandringen dat de molenaar besloot het nog maar eens te probeeren.
De...
nl.verhalenbank.8786
2.37. Kabouters te Luiksgestel
Van de Kaboutermannekens die in de heide en de bergjes achter het Boscheind hebben gewoond, waar vele heidensche door mij geopende grafheuvelen liggen, mochten de inwoners van dit dorp langen tijd menigvuldlge diensten genieten. Wanneer de huislieden deze verlangden, kwamen twee Kabouters die verrichten.
Op de kas of de...
nl.verhalenbank.50078
Greta van Limburg
Hertog Otsen van Limburg ging eens op jacht. Zijn dochter Greta vergezelde hem. Na het uitrijden van den stoet bemerkte de hertogin pas, dat het kind met haar vader mee was. Hierover bedroefde zij zich, want zij had een voorgevoel, dat het meisje een ongeluk bedreigde.
De hertog jaagde in het bosch. Opeens zag hij een mooi forsch hert,...
nl.verhalenbank.49524
No. 18. Over de kaboutermannekes die op de heide in de bergjes achter het Boscheind te Luiksgestel woonden, weet men nog heel wat te vertellen. Ze waren zeer hulpvaardig. Wanneer de boeren dat verlangden, kwamen twee kabouters het werk doen. Op de kas of op de tafel vonden ze dan een stuiver, die de bewoners er voor hen hadden neergelegd. Wilde men de...
nl.verhalenbank.46552
WAARAAN DE DOKKUMMERS HUN SCHELD NAAM TE WIJTEN HEBBEN.
Eens was er een Dokkumer in den middag aan 't wandelen, zijn hondje aan een ketting, en zijn gedachten zoo vredelievend als een slaperige duif, toen hij eensklaps langs de straat ziende, terugschrok, of daar een brilsiang lag, die zich op hem wilde werpen. ,,Wee! wee! duizendmaal wee!' riep hij,...
nl.verhalenbank.42213
